شرکت SpaceX با پرتاب فضاپیمای سیگنوس (Cygnus) متعلق به شرکت نورثروپ گرومن به ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS)، به تنها شرکت آمریکایی تبدیل شد که توانایی برآورده کردن نیازهای ناسا برای ارسال تجهیزات و فضانوردان به ایستگاه بین المللی فضایی را دارد.
به گزارش تک‌ناک در حالی که هر دو شرکت اسپیس‌اکس و گرومن قادر به ارسال محموله به ایستگاه فضایی هستند، اسپیس‌اکس اکنون تنها شرکت خدمات پرتاب موشک آمریکایی است که می‌تواند مأموریت‌های ISS را از آمریکا انجام دهد. نورثروپ برای پروازهای آینده قصد دارد از موشک‌های آنتارس (Antares) ارتقا یافته خود استفاده کند، اما تمام مأموریت‌های سیگنوس برنامه‌ریزی‌شده برای سال ۲۰۲۴ با اسپیس‌اکس بسته شده‌اند، زیرا فالکون ۹ (Falcon 9) اسب کاری برای محموله‌های متوسط در ایالات متحده است.
ناسا ربات جراحی و تجهیزات ساخت نیمه‌رسانا را به فضا می‌فرستد.
اگرچه مأموریت‌های ارسال محموله ناسا به ISS معمولاً توجه زیادی از رسانه‌ها و مردم به خود جلب نمی‌کنند، اما آنها در واقع نوک پیکان بسیاری از حوزه‌ها هستند. برای مأموریت NG-20 امروز نورثروپ گرومن و اسپیس‌اکس، قراردادهای پشتیبانی‌شده ناسا یک ربات جراح و یک دستگاه ساخت تراشه را به فضا فرستاده‌اند.
ناسا به‌عنوان بخشی از برنامه‌های اقتصادی گسترده‌اش برای اقتصاد مدار زمین پایین (LEO)، قراردادهایی را با تعدادی زیادی از شرکت‌های خصوصی منعقد کرده است که دو مورد از آنها بخشی از مأموریت NG-20 هستند که همچنین نشان‌دهنده موفقیت فالکون ۹ در تبدیل شدن به تنها موشک در آمریکا است که به‌طور آشکار قادر به انجام مأموریت‌های ISS است.
قبل از پرتاب امروز، مأموریت‌های CRS ناسا برای نورثروپ به موشک‌های اطلس (Atlas) از اتحادیه پرتاب متحد (ULA) و موشک‌های آنتارس نورثروپ متکی بود. نورثروپ و اسپیس‌اکس رقبای قدیمی برای قراردادهای ناسا هستند و آنتارس به‌طور خاص برای برآورده کردن نیازهای پرتاب سیگنوس برای مأموریت‌های CRS توسعه یافته است.
با این حال، زمانی که قراردادهای خدمات تأمین مجدد تجاری ناسا اعطا شد، هیچ محدودیتی برای شرکت‌های آمریکایی برای خرید موتورهای روسی برای موشک‌های خود وجود نداشت. این جایزه قبل از بحران‌های سیاسی سال ۲۰۱۴ صورت گرفت، که در نهایت به این معنی بود که شرکت‌هایی مانند نورثروپ گرومن و ULA که از موتورهای روسی استفاده می‌کردند، مجبور بودند برای حذف آسیب‌پذیری‌ها موشک‌های جدیدی توسعه دهند. این سیستم‌ها تازه شروع به پرواز کرده‌اند، و موشک ولکان ULA اولین مأموریت فرود ناسا را از زمان برنامه آپولو در ماه ژانویه به ماه فرستاده است.
در حال حاضر، اسپیس‌اکس تنها شرکتی است که می‌تواند خدمه و محموله‌های ناسا را به ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) بفرستد. پرتاب NG-20 فالکون 9، دهمین مأموریت اسپیس‌اکس در سال جاری بود، به عنوان بخشی از تلاش‌های این شرکت برای عبور از صد پرتاب در سال 2024 و تبدیل شدن به تنها شرکتی در تاریخ بشر که این کار را انجام داده است. پرتاب امروز ظهر از ایستگاه نیروی فضایی کیپ کاناورال در فلوریدا انجام شد.
این پرتاب همچنین شامل تصاویر قابل توجهی از فالکون 9 در هنگام روشن شدن مجدد موتور برای فرود بود. از آنجایی که اسپیس‌اکس قصد دارد از یک تقویت‌کننده فالکون 9 واحد چندین بار استفاده کند، توانسته است تا حد امکان عملکرد را از موشک استخراج کند. برای پرتاب‌های اخیر ISS، این امر باعث شده است که فالکون 9 در مقایسه با مشخصات موشک برای پرتاب‌های قبلی، بسیار بیشتر روی زمین فرود بیاید.
اسپیس‌اکس همچنین مجبور شد مرحله دوم فالکون 9 را برای سازگاری با سیگنوس ارتقا دهد. توسعه موشک به طور معمول به محموله‌ای که حمل خواهد کرد بستگی دارد و برای فالکون 9، فرینگ مرحله دوم اسپیس‌اکس باید اصلاح می‌شد تا امکان بارگیری محموله ویژه در پد را فراهم کند.
برای پشتیبانی از مأموریت‌های سیگنوس، اسپیس‌اکس یک فرینگ سفارشی و یک کامیون انتقال سیار با یک اتاق تمیز سیار طراحی کرد تا از عملیات بارگذاری اواخر که زمانی اتفاق می‌افتد که موشک در حالت افقی و روی پد است، پشتیبانی کند. بارگذاری اواخر به معنای بارگیری محموله در ساعات پایانی قبل از پرتاب و پس از کپسوله شدن فضاپیما در داخل فرینگ است. اصلاح فرینگ شامل یک در فرینگ جدید به ابعاد تقریباً پنج فوت در چهار فوت است که به طور مستقیم به اتاق تمیز سیار باز می‌شود.
در T منهای 24 ساعت، عملیات بارگذاری اواخر آغاز شد. تکنسین‌ها درها را برداشتند و دریچه جلوی سیگنوس را باز کردند تا محموله حساس به زمان را مستقیماً روی پد بارگیری کنند. و سپس در T منهای هفت ساعت، فالکون 9 عمودی شد.
برخی از محموله‌هایی که به ایستگاه فضایی بین‌المللی پرواز می‌کنند شامل یک ربات جراحی و یک دستگاه ساخت تراشه که برای ارزیابی مناسب بودن فضا برای این فرآیندهای پیچیده طراحی شده است. عملیات پزشکی بخش مهمی از برنامه‌های ناسا برای ایجاد حضور در ماه است. به طور مشابه، ساخت نیمه‌رسانا یکی از سخت‌ترین کارها روی زمین است، زیرا خلوص محصولات برای عملکرد آنها ضروری است. از سوی دیگر، فضا به محققان این فرصت را می‌دهد که ببینند آیا می‌توان از محدودیت‌هایی مانند همرفت و رسوب در فرآیند تولید اجتناب کرد.
