ناسا عنوان کرد برای اولین بار سلول های زنده را به اعماق فضا خواهد فرستاد.
به گزارش تک ناک، یک پست ناسا نشان می دهد که ماموریت BioSentinel اولین آزمایش زیست شناسی طولانی مدت در اعماق فضا خواهد بود.BioSentinel در ماموریت Artemis I ناسا به فضا پرتاب خواهد شد و قرار است برای اولین بار سیستم پرتاب فضایی ناسا (SLS) را در29 اوت به کار بگیرد.آرتمیس شاهد پرتاب SLS فضاپیمای Orion ناسا در اطراف ماه و بازگشت آن خواهد بود. همچنین 10 CubeSats کوچک را به فضا پرتاب خواهد کرد که تعدادی آزمایش علمی را انجام خواهند داد.
BioSentinel flight unit with deployed solar array in the Engineering Evaluation Laboratory, or EEL, Radio Frequency test facility, N244, after completion of an electromagnetic compatibility test procedure.در یکی از این ماموریت ها سلول های مخمر زنده را به مداری به دور خورشید خواهد برد. حسگرهای داخل CubeSat به دانشمندان این امکان را می‌دهند تا بررسی کنند که چگونه تابش فضایی بر سلول‌های مخمر در طول زمان تأثیر می‌گذارد.
این اولین آزمایش زیست شناسی در عمق فضا خواهد بود. به عنوان یک نقطه مرجع، بیشتر فضاپیماهایی که ناسا به فضا می فرستد معمولاً در اتاق های تمیز ساخته می شوند تا از ارسال آلاینده های زمینی به فضا جلوگیری شود.
متیو ناپولی، مدیر پروژه BioSentinel در مرکز تحقیقات Ames ناسا در کالیفرنیا، در بیانیه ای رسمی گفت: BioSentinel اولین در نوع خود است وموجودات زنده را دورتر از همیشه به فضا خواهد برد. این واقعا عالی است!”
چرا مخمر؟
BioSentinel یک آزمایش پخت نان در مقیاس کیهانی نیست. سلول های مخمر شباهت های قابل توجهی به سلول های زنده انسان دارند .هر دو مکانیسم های بیولوژیکی مشابهی از جمله آسیب و ترمیم DNA دارند. همچنین هر دو اطلاعات ژنتیکی را در رشته های دوگانه DNA حمل می کنند.
این به این معنی است که آزمایش طولانی مدت به دانشمندان ناسا اجازه می دهد تا برخی از اثرات بالقوه قرار گرفتن در معرض تابش فضایی طولانی مدت را بر روی انسان مطالعه کنند. میدان مغناطیسی زمین از ما در برابر تشعشعات فضایی محافظت می کند، اما ماموریت های آینده به ماه و مریخ، انسان را برای مدت طولانی در معرض ذرات پر انرژی قرار می دهد.همانطور که ناسا توضیح می دهد، این نوع تابش “می تواند به طور یکسان بر روی لوازم الکترونیکی و سلول های زنده تاثیر ویران کننده ای بگذارد.این تابشها می تواند باعث سرطان و سایر بیماری ها برای فضانوردان آینده شود.بنابراین سلول‌های مخمر به عنوان پایه‌ای برای سلول‌های انسانی عمل می‌کنند و به ناسا اجازه می‌دهند تا راه حل هایی را برای کاهش اثرات تشعشعات فضایی بررسی کند. سلول های مخمر آزمایش را به صورت خشک آغاز می کنند و در کارت های کوچک روی BioSentinel CubeSat محصور می شوند. همانطور کهArtemis I برای ماموریت به سمت ماه می رود، BioSentinel را به سمت مدار عمیق فضایی خود به دور خورشید پرتاب می کند. هنگامی که CubeSat و مسافران میکروارگانیسم آن خارج از محدوده میدان مغناطیسی زمین باشند، دانشمندان مخمر را در 12 ماه آینده در حالی که مشاهدات دوره ای انجام می دهند فعال می کنند.
BioSentinel در واقع بخشی از سه آزمایش علمی است که در مورد موجودات زنده در فضا تحقیق می کند. یکی در ایستگاه فضایی بین المللی و دیگری در زمین اتفاق خواهد افتاد. دانشمندان از این داده ها برای کمک به هموار کردن مسیر برای ماموریت های خدمه آتی به مریخ استفاده خواهند کرد که قرار است در دهه 2030 یا 2040 انجام شود.
