انسان‌ها ویروس‌ های بیشتری به حیوانات منتقل می‌کنند

مطالعه‌ای جدید حاکی از آن است که ما انسان ها بیماری‌های بیشتری را از طریق ویروس ها به حیوانات منتقل می‌کنیم تا آنها به ما.

به گزارش تکناک، بسیاری از بیماری‌های پرمخاطب مانند کووید-19 و ابولا، از حیوانات سرچشمه می‌گیرند و این تصور را به وجود می‌آورند که حیوانات خطرناک هستند. با این حال، تحقیقات جدید نشان می‌دهند که ممکن است همیشه اینطور نباشد.

محققان دانشگاه کالج لندن پس از تجزیه و تحلیل ژنوم‌های ویروسی، به یک روند شگفت‌انگیز پی بردند: احتمال انتقال ویروس‌ها از انسان‌ها به حیوانات بیشتر است تا برعکس.

این مطالعه چگونگی انتقال ویروس بین انسان و سایر گونه‌های مهره‌داران را نشان می‌دهد. بیماری‌های زئونوز از حیوانات منشأ می‌گیرند و به انسان‌ منتقل می‌شوند. آنها کانون توجه سلامت عمومی هستند. اما نقش انسان به عنوان انتقال دهنده‌ویروس‌ها به حیوانات اغلب نادیده گرفته می‌شود.

یک دانشجوی دکتری به‌نام سدریک تان این مطالعه را رهبری کرد. تان و گروه تحقیقاتی‌اش تجزیه و تحلیل جامعی از نزدیک به 12 میلیون توالی ژنوم ویروسی موجود در پایگاه‌های داده عمومی انجام دادند.

یافته‌های آنها این تصور رایج که انسان‌ها صرفاً گیرنده‌های غیرفعال ویروس‌های مشترک بین انسان و دام هستند را زیر سوال می‌برد. در عوض آنها می‌گویند که انسان‌ها به‌طور فعال در گسترش ویروس‌ها به حیوانات اهلی و وحشی دامن می‌زنند.

فرانسوا بالوکس، یکی از نویسندگان این مطالعه می‌گوید: ما باید انسان‌ها را فقط به عنوان یک گره در شبکه وسیعی از میزبان‌ها در نظر بگیریم که به‌طور بی پایان پاتوژن‌ها را مبادله می‌کنند، نه یک منبع برای بیماری‌های مشترک انسان و دام.

تجزیه و تحلیل محققان نشان داد که انتقال از انسان به حیوان که معروف به آنتروپونوزیس است، تقریباً دو برابر سرعت انتقال از حیوان به انسان است. این الگو در خانواده‌های مختلف ویروسی مورد مطالعه، واقعی بود. علاوه بر این، این مطالعه موارد متعددی از انتقال از حیوان به حیوان را شناسایی کرد. بنابراین تعاملات انتقال بسیار بیشتر از آنچه ما به آنها عادت کرده‌ایم، وجود دارند.

پیامدهای یافته‌های محققان

جهش‌های میزبان ویروسی، چه از انسان به حیوان یا بالعکس، اغلب منجر به تغییرات ژنتیکی یا جهش در ویروس‌ها می‌شود. این یک فرآیند تطبیقی است که ویروس‌ها را قادر می‌سازد از میزبان های جدید خود سوء‌استفاده کنند. به عبارت ساده‌تر، آنها از هر حیوان یا شخص جدیدی که آلوده می‌کنند، یاد می‌گیرند و این اصلا خوب نیست زیرا ممکن است منجر به ظهور بیماری‌های جدید و صعب العلاج شود.درک این پویایی‌ها برای کاهش شیوع و اپیدمی‌ها بسیار مهم است.

پروفسور بالوکس افزود: با بررسی و نظارت بر انتقال ویروس‌ها بین حیوانات و انسان‌ها در هر جهت، می‌توانیم تکامل ویروسی را بهتر درک کنیم و امیدواریم برای شیوع و همه‌گیری بیماری‌های جدید در آینده آمادگی بیشتری داشته باشیم و در عین حال به تلاش‌های حفاظتی نیز کمک کنیم.

وی افزود: کسب دانش از رشته‌های مختلف مانند ژنومیک، اپیدمیولوژی و اکولوژی به ما در درک پرش‌های میزبان ویروسی کمک می‌کند. این مطالعه نگرانی‌هایی را در مورد تأثیر ویروس‌های مشتق شده از انسان بر جمعیت حیوانات و اکوسیستم‌ها نیز ایجاد کرد.

ویروس‌های منتقل شده از انسان نه تنها می‌توانند به حیوانات آسیب برسانند و حفاظت از گونه‌ها را تهدید کنند، بلکه ممکن است به‌طور غیرمستقیم خطراتی برای سلامتی خود انسان نیز ایجاد کنند، مانند ویروس‌هایی که خود را در میزبان‌های حیوانی جدید مستقر می‌کنند، حتی اگر در بین انسان‌ها ریشه‌کن شوند.

جزئیات این مطالعه در مجله Nature موجود است.