بازی‌های واقعیت مجازی می‌توانند کلید تشخیص بیش فعالی باشند

بر اساس بیانیه مطبوعاتی منتشر شده توسط دانشگاه آلتو،محققان از بازی های واقعیت مجازی (VR) برای تشخیص اختلال بیش فعالی کمبود توجه ( ADHD ) در کودکان از طریق تفاوت در حرکات چشم استفاده کردند.

به گزارش تکناک، این روش به طور بالقوه می تواند به عنوان پایه ای برای درمان ADHD و با تغییرات جزئی برای ارزیابی سایر شرایط مانند اوتیسم مورد استفاده قرار گیرد.

بر اساس یک نظرسنجی ملی از والدین، ADHD یک اختلال رایج است که بر شش میلیون کودک آمریکایی بین سنین 3 تا 17 سال تأثیر می گذارد.

علیرغم دهه ها تحقیق در مورد شاخص های تجربی، ADHD هنوز از طریق پرسشنامه،مصاحبه و مشاهدات مغزی تشخیص داده می شود.با این حال،اطمینانی به این نتایج نیست و آزمون‌های رفتاری استاندارد نشان نمی‌دهند که کودکان مبتلا به این عارضه چگونه موقعیت‌های روزمره را مدیریت می‌کنند.

تیمی از محققان دانشگاه آلتو، دانشگاه هلسینکی و دانشگاه کو آکادمی یک بازی واقعیت مجازی به نام EPELI را طراحی کردند.این بازی می تواند برای تشخیص علائم ADHD در کودکان با شبیه سازی رویدادهای زندگی واقعی استفاده شود.

به عنوان گام بعدی،تیم تحقیقاتی حرکات چشم کودکان را در دو بازی VR مورد بررسی قرار دادند و از یادگیری ماشینی برای جستجوی ناهنجاری‌ها در کودکان مبتلا به ADHD استفاده کردند. بچه های کوچکتر اول بازی EPELI که قبل تر طراحی شده بود را بازی کردند و سپس بازی دوم به نام Shot the Target را انجام دادند که در آن بازیکن باید اشیا موجود در بازی را با نگاه کردن به آنها و حرکت دادن دسته بازی،جابه جا کنند.

این مطالعه شامل 73 کودک بود که همه آنها مبتلا به ADHD بودند،در حالی که 36 کودک در گروه تحت کنترل قرار گرفتند.

دکتر لیا مرزون، محقق دانشگاه آلتو می گوید: ما حرکات طبیعی چشم کودکان را در حین انجام وظایف مختلف در یک بازی واقعیت مجازی بررسی کردیم و ثابت شد که این روشی موثر برای تشخیص علائم ADHD است. نگاه کودکان مبتلا به ADHD مدت بیشتری روی اشیاء مختلف در محیط می ماند و نگاه آنها سریعتر و بیشتر از یک نقطه به نقطه دیگر می پرید. این مسئله ممکن است نشان دهنده تاخیر در توسعه سیستم بصری و پردازش ضعیف تر اطلاعات نسبت به سایر کودکان باشد.

جایگزینی جالب تر نسبت به تست های عصب روانشناختی استاندارد

به گفته جوها سالمیتایوال،پژوهشگر آکادمیک در دانشگاه آلتو،یکی از مزایای روش جدید این است که کودکان آن را جالب‌تر از تست‌های عصب روان‌شناختی استاندارد می‌دانند.

Erik Seesjärvi، عصب روانشناس بالینی در بیمارستان دانشگاه هلسینکی (HUH) می گوید:علاقه مندان می توانند از بازی EPELI به عنوان یک عامل کمکی در ازمایش های بالینی خود استفاده کنند.

تجربه استفاده از این بازی بسیار مثبت بوده است.همه عصب‌شناسانی که پس از اولین آزمایش به یک نظرسنجی در این مورد پاسخ دادند،گفتند که از استفاده از روش‌های واقعیت مجازی به عنوان ابزاری مکمل در کار خود استفاده مثبت کرده اند.

توپی سیرو ،سازنده بازی EPELI می گوید:این بازی فهرستی از کارهایی را ارائه می دهد که زندگی روزمره را شبیه سازی می کند،مانند مسواک زدن دندان ها و خوردن موز. بازیکن باید علیرغم حواس‌پرتی‌های موجود در محیط، مانند روشن بودن تلویزیون، وظایف خود را به خاطر بسپارد.

وی افزود: این بازی همه چیز را اندازه‌گیری می‌کند، مثلا اینکه چقدر کودک روی کنترل‌ها کلیک می‌کند و چقدر کار انجام می‌دهد.کارایی کودک با عملکرد روزمره مرتبط است،در حالی که کودکان مبتلا به ADHD اغلب با چالش هایی روبرو هستند.

کاربردهای این بازی ممکن است فراتر از ارزیابی علائم باشد

محققان امیدوارند که بازی های واقعیت مجازی پیامدهای درمانی گسترده تری داشته باشند.این بازی ها ممکن است برای کمک به توانبخشی کودکان مبتلا به  ADHD علاوه بر ارزیابی علائم استفاده شوند.

جوها سالمیتایوال می گوید: ما می‌خواهیم یک درمان دیجیتال مبتنی بر بازی های واقعیت مجازی ایجاد کنیم که می‌تواند به کودکان مبتلا به ADHD کمک کند از انجام کارهایی که غیر از داخل بازی انجام نمی‌دادند،هیجان‌زده شوند.در حال حاضر فقط یک بازی تایید شده برای توانبخشی ADHD در ایالات متحده وجود دارد.

برخی از تغییرات ممکن است این تکنیک را برای بررسی مشکلات زبانی،ضربه مغزی، ADHD بزرگسالان، علائم فلج مغزی و حتی زوال حافظه مرتبط با افزایش سن مورد استفاده قرار دهد.

جوها سالمیتایوال می گوید: شرکای ما در ژنو در حال مطالعه بیماری های مرتبط با افزایش سن هستند.فرصت های کلیدی در آینده می تواند باعث تشخیص زودهنگام بیماری های پارکینسون و آلزایمر شود.