خواب یک حالت نیمه خودآگاه است، وقتی خواب هستید، یک سری از نورون ها در مغز فعال می شوند حتی زمانی که همه چیز آرام به نظر می رسد.
به گزارش تکناک، فعالیت مغز در طول عمیق‌ترین مرحله خواب می‌تواند این امکان را برای افراد فراهم کند که حتی وقتی واضح ترین رویاها را می بینند، با دنیای بیرون از خواب ارتباط برقرار کنند.
زمانی که کسی رویای شفاف می بیند، می داند که در حال خواب دیدن است و می تواند آنچه که در رویا اتفاق می افتد را تغییر دهد. اخیرا متخصصی در حوزه خواب به نام مایکل رادوگا، زبانی ایجاد کرده است که به مردم اجازه می‌دهد که در عمیق ترین حالت خواب، با دنیای خارج خواب، ارتباط برقرار کنند.
رمیو که نام این زبان است و در حقیقت اولین زبان در نوع خود است، بر حرکات خاصی از ماهیچه های صورت تکیه دارد که می تواند در طول خواب با حرکت سریع چشم (REM) رخ دهد.
رمیو را می توان در ساعات بیداری مانند هر زبان دیگری یاد گرفت. هرکسی که بتواند رویای شفاف ببیند، می‌تواند در هنگام خواب از طریق رمیو ارتباط برقرار کند.
رادوگا گفت: به کمک این زبان شما می توانید تمام اطلاعات مهم را از رویاهای واضحی که می بینید، با استفاده از سه حرف در یک کلمه منتقل کنید.
رسیدن به شفافیت
گذر از مراحل خواب سبک تر به خواب عمیق یا REM ، حدود 90 دقیقه طول می کشد. خواب REM حالت فلج خواب را به همراه می آورد به این معنی که ماهیچه های دست و پا نمی توانند حرکت کنند، که دقیقا همین مسئله است که ما را از یادآوری خواب های شفاف، باز می دارد. در همین حال، امواج مغزی، ضربان قلب و فشار خون همگی به میزانی می رسند که در حالت بیداری مشاهده می شود. تنفس سریعتر و نامنظم می شود. با وجود اینکه پلک ها بسته هستند اما چشم های فردی که خواب است، دائماً از این طرف به طرف دیگر حرکت می کند.
این نوع از خواب زمانی شکل می گیرد که بیشتر رویاها از جمله رویاهای شفاف رخ می دهند. فلسفه پشت رویاهای شفاف همیشه یک معما بوده است، اما تصور می‌شود این رویاها ترکیبی از حالت‌های بیداری و خواب هستند.
رمیو شامل شش مجموعه از حرکات صورت است که توسط حسگرهای الکترومیوگرافی (EMG) روی صورت قابل تشخیص است. تکانه های الکتریکی خفیفی که به ماهیچه های صورت می رسد باعث می شود آنها حتی در هنگام فلج خواب حرکت کنند و توسط حسگرها گرفته شده و به نرم افزاری منتقل می شوند که می تواند رمیو را تایپ، صداگذاری و ترجمه کند. ترجمه بستگی به این دارد که شخصی که خواب است از کدام حروف رمیو استفاده می کند.
رادوگا گفت: ما می توانیم رمیو یا ترجمه آن را به صورت دیجیتالی در زمان واقعی به صدا تبدیل کنیم و این کار به ما کمک می کند صحبت های فرد را هنگام دیدن رویاهای شفاف، بشنویم.
رادوگا برای آزمایش اولیه کاربرد رمیو از آزمایشگاه خواب کلینیک عصبی دانشگاه فرانکفورت در آلمان استفاده کرد. شرکت کنندگان این آزمایش قبلاً رمیو را یاد گرفته بودند و آموزش دیده بودند تا وارد حالت خواب شفاف شوند و سیگنال دهند که در طول خواب عمیق، خواب آنها کاملا شفاف و واضح است. در حالی که آنها در رویاهای شفاف غوطه ور بودند، حسگرهای EMG روی صورت آنها اطلاعاتی را از تکانه های الکتریکی به نرم افزار ترجمه ارسال می کردند.
نتایج به دست آمده از این آزمایش نامشخص بود. بر اساس تلاش‌ها برای ترجمه عبارات برنامه‌ریزی‌شده، رمیو 13 تا 81 درصد مؤثر بوده است و رادوگا در مصاحبه گفت که در طول بررسی ها، درمورد اثربخشی نرم افزار ترجمه شک کرده است. این محقق همچنان مشتاق است تا با ارتقای روش‌های ترجمه در آینده، نتایج را بهتر کند.
او گفت: مشکل اصلی این است که رمیو می تواند فقط یک عضله صورت را برای گفتار تشخیص دهد. به طور ناخواسته، افراد بیش از یک عضله را تحت فشار قرار می دهند و حسگرهای EMG همه آن را تشخیص می دهند. اکنون ما فقط از الگوریتم‌های دست‌نویس برای غلبه بر مشکل استفاده می‌کنیم، اما در آینده از یادگیری ماشینی و هوش مصنوعی برای بهبود رمیو استفاده خواهیم کرد.
درست است که رمیو کاملاً جدید است و قبلاً هرگز آزمایش نشده است، اما تلاش‌های دیگری هم برای برقراری ارتباط با افراد در طول خواب عمیق انجام شده است. یک مطالعه در سال 2021 توسط دانشگاه نورث وسترن نشان داد که افرادی که رویاهای واقع بینانه و شفاف می بینند، می توانند از طریق حرکات چشم و عضلات با محققانی که بیدار بودند ارتباط برقرار کنند. در حالی که در طول این آزمایش از هیچ زبان تخصصی خواب استفاده نشده بود، اما همچنان ثابت شد افراد در حین خواب عمیق می توانند به دنیای بیداری دسترسی پیدا کنند.
مطالعه رادوگا اولین مطالعه ای است که سعی می کند این نوع ارتباط را به یک زبان عمومی توسعه دهد. همانطور که او به پیشرفت نرم افزار ترجمه رمیو ادامه می دهد، پیش بینی می کند که آنچه ممکن است شبیه به داستان علمی تخیلی به نظر برسد به زودی به واقعیت بدیل خواهد شد.
