شرکت Acompany در فنلاند در حال برنامه‌ریزی برای عرضۀ پروتئین غذایی خلاقانه و پایدار خود با نامسولین است، که با استفاده از هوا و برق تولید می‌شود.
به گزارش تکناک، این پروتئین در اصل از موجودات کوچک تک سلولی تشکیل شده است. برخلاف مخمر سنتی که برای مادۀ اولیۀ خود به شکر وابسته است، سولین از گازها به ویژه هیدروژن و دی اکسیدکربن استفاده می‌کند. این عناصر منابع فراوان، امّا اغلب کم استفاده هستند.
به گفتۀ سازندگان آن یعنی شرکت سولار فودز، سولین فقط یک غذا نیست. سوزانا مکینن، رئیس زیست‌شناسی سولار فودز در یک پست وبلاگی گفت: این محصول نشان‌دهندۀ ادغام یکپارچۀ فرآیندهای باستانی طبیعت با اوج فناوری مدرن است.
این محصول می‌تواند به کاهش نیاز به دامداری کمک کند، که سهم عمده‌ای در انتشار گازهای گلخانه‌ای دارد.
به عنوان بخشی از روند تجاری‌سازی، سولار فودز اولین تاسیسات خود را به نام Factory 01 در ماه آوریل برای تولید سولین در وانتا در فنلاند راه‌اندازی کرد.
فهرست مطالب
بیوتکنولوژی میکروبی باستانی
سولین شامل میکروب‌های خشک‌شده‌ای است که با کشت و کم آبی باکتری‌های اکسیدکنندۀ هیدروژن (HOB) تولید می‌شوند. تغذیۀ این میکروب‌ها توسط اجزای هوا است.
به گفتۀ محققان، رابطۀ بین انسان و میکروب‌ها قدیمی است. اجداد ما از این موجودات میکروسکوپی برای تخمیر بهره می‌گرفتند و شراب، ماست و نان مخمری ایجاد می‌کردند، که شاهکارهای اولیۀ بیوتکنولوژی هستند.
این کاربردهای میکروبی برای بقا حیاتی بودند. آنها مواد مغذی ضروری، مصرف ایمن‌تر را به دلیل PH پایین‌تر و ماندگاری طولانی‌تر فراهم کردند، که به نفع اجداد عشایری و تمدن‌های اولیه بود.
محققان می‌گویند: HOB سازندۀ ایدئال طبیعت است که مواد گازی را به پروتئین تبدیل می‌کند و باعث حفظ حیات می‌شود. اگرچه انواع مختلفی از باکتری‌های اکسیدکنندۀ هیدروژن وجود دارد، سویۀ به کار رفته در سولین موثرترین سویه در تولید سریع پروتئین‌ها است.
این باکتری‌ها از کموسنتز استفاده می‌کنند، که از واکنش‌های شیمیایی برای تولید انرژی رشد به جای نور (مانند فتوسنتز) بهره می‌گیرد. در مورد سولین، باکتری‌ها هیدروژن را اکسید می‌کنند و فرآیندی است که در آن مولکول‌های هیدروژن، الکترون‌های خود را از دست می‌دهند.
باکتری‌ها از انرژی آزاد شده توسط این واکنش برای تثبیت دی اکسیدکربن و تبدیل آن به مولکول‌های آلی مانند پروتئین‌ها استفاده می‌کنند.
نوآوری سازگار با محیط زیست
سولین در بازار رو به رشد برای استفاده به عنوان پروتئین‌های جایگزین مانند: گوشت‌های گیاهی، گوشت‌های آزمایشگاهی و گلوکز تغذیه شده با مایکوپروتئین‌ها می‌باشد.
برخلاف بسیاری از پروتئین‌های میکروبی دیگر، این پروتئین از گیاهان، حیوانات یا قارچ‌ها به دست نمی‌آید و به منابع زیادی مانند: شکر یا سایر مواد اولیه جامد نیاز ندارد.
به گفتۀ سولار فودز، فرآیند تولید آن بر اساس استفاده از الکتریسیته برای تقسیم آب به هیدروژن و اکسیژن و سپس استفاده از آن گازها و CO2 برای تولید پروتئین میکروبی است. این موضوع اثرات زیست‌محیطی آن را کاهش می‌دهد و از سایر منابع پروتئینی متمایز می‌کند.
وابستگی کم سولین به منابع طبیعی آن را از شیوه‌های کشاورزی سنتی متمایز می‌کند. منابع پروتئینی رایج گیاهی به مقدار زیادی زمین، آب، کود و زیرساخت‌های کشاورزی نیاز دارند. سولین را می‌توان در بیوراکتورهایی که به دقت تنظیم شده‌اند با پارامترهای رشد دقیق کنترل‌شده از جمله دما، pH و غلظت گاز رشد داد.
