پشه ها بلای جان بسیاری از مردم هستند، به خصوص که نیش آنها فقط خارش آزاردهنده ایجاد نمی کند و می‌توانند بیماری‌های انگلی کشنده بالقوه را گسترش دهند.
به گزارش تکناک، در حالی که بیشتر لاروهای پشه از جلبک ها یا باکتری ها و میکروارگانیسم‌های مشابه تغذیه می‌کنند، برخی از گونه‌های شکارچی از سایر حشرات ( از جمله لارو پشه های دیگر ) تغذیه می‌کنند. بر اساس مطالعه اخیر منتشر‌شده در مجله Annals of the Entomological Society of America، تیمی از دانشمندان روش‌های حمله منحصر به فرد این شکارچیان آدم‌خوار را در ویدئویی با سرعت بالا ضبط کرده‌اند و نشان می‌دهند که چگونه طعمه خود را با ضربات سریع برق‌آسا می‌گیرند.
نویسنده همکار، رابرت هنکوک، زیست‌شناس در دانشگاه ایالتی متروپولیتن دنور، زمانی که برای نخستین بار در یک کلاس حشره‌شناسی در کالج، لاروهای پشه‌های شکارچی را مشاهده کرد که به طعمه‌هایشان برخورد می‌کنند، مجذوب شد.
او تحت تأثیر سرعت بسیار زیاد حملات قرار گرفت وگفت تنها چیزی که دیدیم تیرگی عمل بود. دانشمندان مدت‌هاست که این لاروها را مورد مطالعه قرار داده‌اند، زیرا آنها در کنترل جمعیت سایر گونه‌های پشه بسیار کارآمد هستند. فقط یک لارو شکارچی می تواند تا 5000 لارو طعمه را قبل از رسیدن به بلوغ ببلعد.
هنکاک در دهه 1990 برای اولین بار تلاش کرد تا رفتار چشمگیر لاروها را با استفاده از میکروسکوپ و دوربین در یک فیلم 16 میلی‌متری به تصویر بکشد .
به عنوان یک استاد کالج، او توانست از تمام پیشرفت‌های فناوری ویدئو و میکروسکوپ که از سال‌های لیسانس او به وجود آمده است، برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بیومکانیک درگیر استفاده کند.
هنکاک و همکارانش برای آزمایشات خود بر روی سه گونه از لارو پشه تمرکز کردند Toxorhynchites amboinensis بومی آسیای جنوب شرقی و اقیانوسیه است. این آزمایشگاه بزرگسالان را از دانشگاه ایالتی اوهایو به دست آورد و هر هفته ستارگان را از فنجان‌های پلاستیکی سیاه مخصوص برای تخم گذاری جمع آوری کرد. لارو Psorophora ciliata از خندق‌های آبیاری کم‌عمق در باغ‌های مرکبات شهرستان ریور، فلوریدا جمع‌آوری شد و نمونه‌هایی از Sabethes cyaneus از یک کلنی که برای اولین بار در سال 1988 در OSU تأسیس شد، با بالغ‌ها و لاروهای جمع‌آوری‌شده از جزیره Maje در پاناما به دست آمد.
پژوهشگران با قرار دادن لاروهای شکارچی در لاروهای تغذیه‌کننده همراه با آب و سپس ارائه لاروهای طعمه زنده با پنس جواهر، حملات را ایجاد کردند. رفتار قابل‌توجه و مهم در ویدئو با استفاده از میکروسینماتوگرافی با سرعت بالا ثبت شد. آنها از فیلترهای محافظ حرارتی برای نورهای گرم و درخشان زیر میکروسکوپ استفاده کردند زیرا در غیر این صورت، گرما لاروهای زنده را می پخت. حتی محققان از عینک آفتابی تیره برای محافظت استفاده کردند. در نهایت، آنها فیلم‌های به‌دست‌آمده را تجزیه‌و‌تحلیل کردند تا بینشی از آناتومی لارو و توالی حرکات دخیل در ضربات آنها به دست آورند.
هم Tx. amboinensis و هم Ps. Ciliata چیزی است که به عنوان شکارچی «اجباری» شناخته می‌شود، به این معنی که آنها باید لارو حشرات دیگر را مصرف کنند. نویسندگان نوشتند: علیرغم ارتباط متفاوت آنها در تیره‌های مختلف Culicidae و تاریخچه زندگی متفاوت، شکارچیان اجباری Tx. amboinensis و Ps. ciliata ظاهراً روی یک استراتژی مکانیکی مشابه برای شکار لارو پشه همگرا شده‌اند.
این شامل کشش ناگهانی گردن برای پرتاب سر به سمت طعمه است، حرکتی که به نظر می رسد با آزاد کردن فشار ایجاد شده در شکم لارو شکارچی ایجاد می‌شود. در همان زمان، آرواره‌ها باز می شوند و با ضربه محکم بسته می‌شوند تا طعمه را بگیرند.
Sabethes یک شکارچی «اجباری» است که فقط گاهی از لاروهای دیگر تغذیه می کند. آنها همچنین می‌توانند بر روی میکروارگانیسم‌ها زندگی کنند و از این رو استراتژی متفاوتی را برای گرفتن طعمه ایجاد کرده‌اند. هیچ هارپونی مانند پرتاب سر وجود ندارد. در عوض، لاروهای Sabethes از دم خود – که به عنوان سیفون شناخته می شوند، استفاده می کنند، زیرا آنها همچنین به عنوان لوله‌های تنفسی برای لاروها عمل می‌کنند تا طعمه را به داخل فک پایین بکشند.
ضربات هر سه گونه مورد‌مطالعه در این آزمایش 15 میلی‌ثانیه طول کشید. به گفته هنکاک، این مقیاس زمانی نشان می‌دهد که رفتار تقریباً انعکاسی است و ضربات را به عمل بلع تشبیه می‌کند که شامل هماهنگی چندین ماهیچه کوچک است. همه ما این کار را به طور خودکار انجام می‌دهیم و این دقیقاً همان چیزی است که این لاروهای پشه‌ها باید باشند.
