استفاده از روشی نوین برای بیهوشی عمومی

انجام بیهوشی عمومی یک کار دشوار است، زیرا نباید در آن کم یا زیاده روی شود. با در نظر گرفتن این مسئله، اکنون دانشمندان یک سیستم خودکار ایجاد کرده اند که به طور مداوم دوز بیهوشی لازم را بر اساس امواج مغزی بیمار تنظیم می کند.

به گزارش تکناک، اگر بیمار در حین جراحی، داروی بیهوشی بسیار کمی دریافت کند، این احتمال وجود دارد که در حالی که عمل هنوز در حال انجام است بیدار شود. با این حال، اگر بیش از حد دارو دریافت کند، ممکن است دچار مشکلات مغزی مانند از دست دادن حافظه در هنگام بهوش آمدن شود. حتی ممکن است نارسایی قلبی نیز رخ دهد.

به منظور به حداقل رساندن چنین خطراتی، گاهی اوقات از سیستم های تحویل بیهوشی حلقه بسته (CLAD) استفاده می شود. این تنظیمات به طور مداوم علائم حیاتی بیمار را کنترل می‌کنند و به‌طور خودکار میزان تزریق مقدار مشخصی از داروی بی‌حس کننده را تنظیم می‌کنند تا آن موارد حیاتی را در محدوده هدف نگه دارند.

به گفته پروفسور امری براون که در MIT کار می کند، سیستم تحویل بیهوشی عمومی (general anaesthesia : medically induced coma with loss of protective reflexes, resulting from the administration of one or more general anaesthetic agents) که قبلاً توسعه یافته بود، به طور دقیق وضعیت هوشیاری بیمار را از طریق امواج مغزی کنترل نمی کرد. او با همکاران خود در بیمارستان عمومی ماساچوست، یک دستگاه توسعه داده است که این کار را انجام می‌دهد.

تنظیمات آزمایشی، نوسانات قدرت پتانسیل‌های میدان محلی (LFPs) را که سیگنال‌های الکتریکی تولید شده توسط نورون‌ها هستند، نظارت می‌کند.

قدرت LFP به نوبه خود توسط جهش‌های فعالیت عصبی تعیین می‌شود که بسته به بیدار یا خواب بودن فرد به شیوه‌ای قابل پیش‌بینی متفاوت است. بنابراین با نظارت مداوم بر فعالیت اسپک عصبی از طریق نوسانات برق LFP، می توان تشخیص داد که آیا فرد در حال حاضر هوشیار است یا خیر.

سیستم بیهوشی عمومی براون از یک مدل کامپیوتری نیز استفاده می کند که تعیین می کند چه دوزی از دارو در حال حاضر برای حفظ یک فرد خاص در محدوده LFP مورد نظر، بر اساس ویژگی های فیزیولوژیکی آن فرد، مورد نیاز است.

در یک مرحله از 9 آزمایش که هر آزمایش 125 دقیقه به طول انجامید، این سیستم با موفقیت توانست دو میمون رزوس را بین دو سطح مورد نظر از بیهوشی به عقب و جلو حرکت دهد. سیستم این کار را با تنظیم دوز داروی بی حس کننده پروپوفول هر 20 ثانیه یک بار انجام داد.

قبل از اینکه این فناوری بیهوشی عمومی روی انسان آزمایش شود، هنوز باید تحقیقات بیشتری انجام شود. امید است که این سیستم در نهایت بتواند از خوانش امواج مغزی ساده به دست آمده توسط کلاهک های EEG استفاده کند و بتواند در واقع بیماران را از حالت هوشیار به حالت ناخودآگاه و دوباره به عقب برگرداند.

مقاله ای در مورد این مطالعه اخیرا در مجله PNAS Nexus منتشر شده است.