چرا افسرده می شویم؟

کارشناسان معتقدند عوامل متعددی از جمله ژنتیک، استرس و برخی بیماری ها در شکل گیری افسردگی نقش دارند اما هنوز، همه دلایل ابتلا به بیماری افسردگی به طور کامل شناخته نشده است.

به گزارش تکناک، افسردگی که به عنوان اختلال افسردگی اساسی نیز شناخته می شود، اغلب با غم و اندوه شدید، کمبود انرژی، خلق و خوی ضعیف و از دست دادن علاقه همراه است.

انجمن روانپزشکی آمریکا تخمین می زند که از هر شش بزرگسال آمریکایی، یک نفر در طول زندگی خود افسردگی را تجربه می کند. اما تجربه یک فرد از افسردگی و علت اصلی آن، بسیار فردی است. اگر فکر می‌کنید مستعد افسردگی هستید یا علائم افسردگی دارید، درک خطر بیماری افسردگی می‌تواند به شما کمک کند تا برای درمان و بهتر شدن خود اقدامات لازم را به عمل بیاورید.

مواد شیمیایی موجود در مغز

مغز شما دارای مواد شیمیایی است که معروف به انتقال دهنده های عصبی هستند و به بدن شما می گویند که چگونه عمل کند. اگر انتقال‌دهنده‌های عصبی دوپامین یا سروتونین خیلی زیاد یا خیلی کم باشند، ممکن است خلق و خوی شما تحت تأثیر قرار گیرد. محققان این نظریه را مطرح می کنند که از آنجایی که دوپامین به شما کمک می کند احساس انگیزه و پاداش داشته باشید، هرگونه اختلال در عملکرد دوپامین ممکن است منجر به علائم افسردگی و از دست دادن علاقه و انگیزه شود. علت این عدم تعادل متفاوت است، اما محققان فکر می‌کنند که ضربه و استرس ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی در ترشح دوپامین شود.

البته ارتباط بین بیماری افسردگی و سروتونین کمتر شناخته شده است. به نظر نمی رسد که میزان پایین سروتونین باعث افسردگی شود، اما سروتونین به شما کمک می کند تا احساساتی را که بر خلق و خوی شما تأثیر می گذارد، پردازش کنید. افزایش میزان سروتونین نیز می تواند راه موثری برای درمان افسردگی باشد. به همین دلیل، افسردگی معمولاً با داروهایی درمان می‌شود که بر سروتونین مغز تأثیر می‌گذارند. برخی از این داروها عبارتند از مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) یا مهارکننده‌های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs).

ژنتیک

احتمال ابتلا به بیماری افسردگی در افرادی که اعضای خانواده آنها افسردگی دارند، بیشتر است. همچنین داشتن افسردگی در یک مقطع زمانی، خطر ابتلا به افسردگی را در آینده افزایش می دهد.

مطالعات نشان می دهد که افراد مبتلا به افسردگی ممکن است یک سری ژن هایی داشته باشند که آنها را مستعد ابتلا به این بیماری کند. البته این موضوع به طور کامل ثابت نشده است، اما ممکن است این ژن ها باعث تغییراتی در مواد شیمیایی مرتبط با بیماری افسردگی  در مغز شوند.

مشکلات تیروئید

اگر علائم افسردگی دارید، پزشک ممکن است بررسی کند که تیروئید شما به درستی کار می کند یا خیر. این غده در گردن شما هورمون های ضروری را ایجاد می کند که بر بسیاری از عملکردهای بدن و سیستم عصبی شما از جمله خلق و خوی شما تأثیر می گذارد.

کم کاری تیروئید که بیماری است که در آن هورمون های تیروئید به میزان پایینی تولید می شوند، با علائم افسردگی مرتبط است. سایر علائم کم کاری تیروئید عبارتند از: خستگی، درد مفاصل و عضلات، حساسیت به سرما و خشکی پوست یا مو. اگر کم کاری تیروئید دلیل افسردگی شما باشد، داروهایی که به جایگزینی هورمون های تیروئید کمک می کنند می توانند به درمان بیماری افسردگی شما کمک کنند.

کمبودهای تغذیه ای

درست است که یک رژیم غذایی نامتعادل می تواند بر خلق و خوی افراد تأثیر بگذارد، اما مطالعات نشان می دهد که افراد مبتلا به بیماری افسردگی ، اغلب کمبود در اسیدهای چرب امگا 3، ویتامین های B، منیزیم و روی دارند. همه این مواد مغذی به ایجاد یا کمک به انتقال دهنده های عصبی لازم برای عملکرد صحیح مغز کمک می کنند. اما این موضوع که  رژیم غذایی چگونه می تواند منجر به افسردگی شود، ثابت نشده است.

به عنوان مثال، اسیدهای چرب امگا 3 به مغز شما کمک می کند تا رفتار عاطفی را پردازش کند و به انتقال عصبی سروتونین مورد نیاز برای تنظیم خلق و خوی شما کمک می کند. مطالعات همچنین نشان می دهد که مصرف مکمل اسیدهای چرب امگا 3 می تواند به درمان برخی از موارد افسردگی کمک کند.

قاعدگی

افرادی که پریود می شوند ممکن است نوعی افسردگی به نام اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD) را تجربه کنند. این اختلال یک یا دو هفته قبل از قاعدگی باعث علائم شدید سندرم پیش از قاعدگی (PMS) و تاثیر در خلق و خو فرد می شود. PMDD همچنین می تواند باعث علائم فیزیکی مانند گرفتگی عضلات، نفخ، حساسیت سینه ها و سردرد شود.

اگر از قبل، اضطراب یا افسردگی داشته باشید، احتمال بیشتری وجود دارد که به PMDD مبتلا شوید. تغییرات هورمونی در طول چرخه قاعدگی نیز ممکن است میزان ترشح سروتونین را مختل کرده و باعث احساس افسردگی در شما شود. اگر شما مبتلا به PMDD باشید، پزشک شما ممکن است درمان هایی مانند دارو درمانی، کنترل بارداری هورمونی یا داروهای ضد افسردگی را پیشنهاد کند.

بارداری

بارداری باعث تغییرات هورمونی، استرس و نیازهای عاطفی و فیزیکی می شود که ممکن است همه این مسائل باهم منجر به شکل گیری افسردگی در فرد شوند. از نظر پزشکی این نوع افسردگی به عنوان افسردگی پری ناتال شناخته می شود، شما ممکن است این نوع افسردگی را در دوران بارداری یا پس از زایمان تجربه کنید. ژنتیک هم ممکن است خطر افسردگی پری ناتال را افزایش دهد.

افسردگی می‌تواند مراقبت از خود و دیگران را دشوار کند، اما دارو درمانی، تراپی یا ترکیبی از هر دو این درمان ها، اغلب می‌تواند احساس بهتری در فرد ایجاد کند.

تغییرات فصلی

تغییرات فصلی در طول ماه های تاریک پاییز و زمستان ممکن است منجر به نوعی افسردگی به نام اختلال عاطفی فصلی (SAD) شود. این نوع بیماری افسردگی می تواند به دلیل دور بودن از نور خورشید باعث تغییر در ریتم شبانه روزی بدن شما که هورمون ها و سایر عملکردهای مرتبط با خلق و خو بدن را تنظیم می کند، شود.  نور درمانی اغلب برای کمک به درمان این نوع افسردگی استفاده می شود و علامت این نوع افسردگی این است که معمولاً در بهار و تابستان بهبود می یابد.

عوامل خطرناک ابتلا به افسردگی

برخی از تجربیات زندگی و عوامل محیطی نیز می توانند خطر ابتلا به بیماری افسردگی را افزایش دهند، به خصوص اگر به دلیل برخی مشکلات مربوط به سلامتی یا ژنتیکی در معرض خطر باشید. این عوامل خطرناک لزوما باعث افسردگی نمی شوند، اما می توانند در برخی افراد باعث افسردگی شوند. در زیر به برخی از این عوامل می پردازیم:

تجربیات نامطلوب دوران کودکی

دوران کودکی نقش مهمی در رشد مغز و شخصیت دارد. تحقیقات نشان می دهد که داشتن استرس شدید در اوایل دوران کودکی، مانند آزار و اذیت های فیزیکی و یا جنسی، می تواند اساساً عملکرد مغز را تغییر دهد و منجر به افسردگی شدید کودک در آینده شود.

مصرف مواد مخدر و الکل

مصرف الکل و بیماری افسردگی  اغلب با هم مرتبط هستند. برخی از افراد الکل می خورند تا اخلاق شان بهتر شود و  استرس شان را کم کنند اما الکل از نظر فنی به عنوان یک ماده استرس زا در نظر گرفته می شود که عملکردهای بدن را کند می کند. مثلا الکل تعادل مواد شیمیایی در مغز را مختل می کند. مصرف بیشتر الکل خطر ابتلا به بیماری افسردگی را افزایش می دهد.

افرادی که سیگار می کشند نیز بیشتر در معرض افسردگی هستند، اما دلیل دقیق آن مشخص نیست.

مصرف برخی داروها

برخی از داروهای تجویزی می توانند با تغییر میزان انتقال دهنده های عصبی که به تنظیم خلق و خو کمک می کنند، خطر افسردگی را افزایش دهند. به عنوان مثال، داروهایی که اختلالات تشنج، بیماری پارکینسون، میگرن و مشکلات قلبی عروقی را درمان می‌کنند، ممکن است منجر به افسردگی شوند. برخی آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای ضد قارچ نیز می‌توانند منجر به افسردگی شوند.

مشکلات خواب

یکی از علائم رایج بیماری افسردگی، بروز تغییرات در خواب است. اما شواهدی نیز وجود دارد که نشان می دهد کم خوابی و بی خوابی می تواند خطر ابتلا به افسردگی را افزایش دهد.

خواب بد شبانه می تواند خلق و خوی شما را خراب کند و کمبود خواب  در مدت طولانی نیز می تواند بر سلامت روان تأثیر بگذارد. مطالعات نشان می دهد که افراد غیر افسرده مبتلا به بی خوابی نسبت به کسانی که به اندازه کافی می خوابند، بیشتر در معرض ابتلا به بیماری افسردگی هستند.

استرس

شرایط استرس‌زای زندگی مانند مهاجرت، جدایی‌ها، غم و اندوه و از دست دادن عزیزان، می‌تواند بر خلق و خو تأثیر بگذارد. انزوا هم می تواند به بیماری افسردگی فرد کمک کند. تجربه یک بیماری مزمن به ویژه در بزرگسالی، با خطر بالاتر ابتلا به افسردگی مرتبط است.

افسردگی ممکن است از الگوهای تفکر منفی مرتبط با موقعیت های استرس زا ناشی شود. روان درمانی می تواند به افراد کمک کند تا در مورد شرایط سخت، متفاوت تر فکر کنند و در نتیجه از بیماری افسردگی نجات پیدا کنند.