تحقیقات جدید نشان می‌دهد که سیستم تولید غذا ، می‌تواند به اندازه تمام فعالیت‌های انسانی از زمان انقلاب صنعتی، باعث گرمایش زمین شود.
به گزارش تکناک، کره زمین از زمان قبل از انقلاب صنعتی تاکنون، حدود 1.1 درجه سانتیگراد گرم شده است. این مسئله ممکن است زیاد خطرناک به نظر نرسد، اما عامل اصلی بد شدن آب و هوای زمین و مجموعه ای از اثرات خطرناک دیگر و تغییرات آب و هوایی شده است.
در شرایط فعلی، انتشار گازهای گلخانه‌ای از سیستم غذایی ما به تنهایی می‌تواند زمین را تا یک درجه بیشتر گرم کند. همین مسئله کافی است تا اهداف جهانی آب و هوایی تعیین شده در توافق پاریس از بین برود و به طور قابل توجهی فجایع آب و هوایی تشدید شوند.
بر اساس تحقیقی که در مجله Nature Climate Change منتشر شد، خوشبختانه راه‌هایی برای جلوگیری از این اتفاق تلخ وجود دارد. ما باید در نحوه کشاورزی، غذا خوردن و مدیریت ضایعات غذایی خود تجدید نظر کنیم.
کاترین ایوانوویچ، نویسنده اصلی پژوهش انجام شده در این زمینه گفت:” همه غذا می خورند. اما از آنجایی که ما باید به فکر آب و هوای آینده نیز باشیم،در نظر گرفتن تاثیرات زیست محیطی غذایی که ما می خوریم بسیار حائز اهمیت است.”
ایوانوویچ و همکارانش ارزیابی هایی از میزان آلودگی مواد غذایی مختلف انجام دادند و سپس بررسی کردند که هر کدام از این مواد غذایی چقدر در گرم شدن کره زمین تا سال 2100 نقش خواهند داشت. در مجموع، اگر جهان به تولید و مصرف مواد غذایی به روش امروزی خود ادامه دهد، فقط خود غذا به تنهایی می تواند باعث شود که سیاره زمین 0.9 درجه سانتیگراد دیگر گرم شود.
به طور خاصت تولید چند گروه غذا علت 75 درصد از گرمایش زمین هستند. این گروه شامل غذاهایی هستند که منابع بالایی از متان دارند. متان یک گاز گلخانه ای قدرتمند است که در چند دهه اول پس از انتشار، 80 برابر قوی تر از دی اکسید کربن است.
گوشت گاو و سایر نشخوارکنندگان که که شامل پستانداران سم دار با معده ای چهار قسمتی مانند بز و گوسفند می‌شود، بیشترین نقش را در زمینه ایجاد تغییرات آب و هوایی دارند. برنج و لبنیات که مسئول انتشار کلی گاز متان هستند، در رتبه های بعدی قرار دارند.
آروغ گاوها حاوی متان است. همچنین کود آنها متان و یک گاز گلخانه ای قوی دیگر یعنی اکسید نیتروژن را آزاد می کند. اما خب خود گاو قطعا در این موارد تقصیری ندارد و این انسان ها هستند که با مصرف گوشت گاو باعث تاثیر منفی در شرایط آب و هوایی کره زمین می شوند. مصرف جهانی گوشت بین سال‌های 1992 تا 2016 به همراه رشد جمعیت، درآمد و پذیرش بیشتر رژیم‌های غذایی غربی در سراسر جهان، 500 درصد افزایش یافته است.
بعد از گوشت نشخوارکنندگان، برنج ماده غذایی دیگری است که بیشترین مسئولیت گرمایش جهانی را به عهده دارد. شالیزارهای برنج، محل پرورش میکروب های تولیدکننده متان هستند. برنج غذای اصلی بسیاری از نقاط جهان است، به همین دلیل است که تاثیر زیادی بر آب و هوا دارد. اما در مقیاس کالری، برنج و سایر غذاهای گیاهی بسیار کمتر از غذاهای حیوانی دارای گازهای گلخانه ای هستند.
نویسندگان این تحقیق جدید به سه گام کلیدی برای محدود کردن آلودگی گازهای گلخانه‌ای ناشی از مواد غذایی، اشاره کردند. این روش ها می‌توانند پتانسیل گرمایش زمین را تا بیش از نصف کاهش دهند.
سخت‌ترین روش اشاره شده این است که انسان‌ها با تغییر رژیم‌های غذایی ، خود را با خطرات آب و هوایی که با آن روبرو هستیم، سازگار کنند. در این مورد، محققان هیچ چیز افراطی از مردم نمی خواهند و نمی خواهند که آنها گیاهخوار شوند. روش آنها، که کاهش 55 درصدی سهم غذا در گرمایش جهانی آینده را نشان می‌دهد، بر اساس پیروی افرادی از توصیه‌های رژیم غذایی دانشکده پزشکی هاروارد است. این توصیه ها شامل پیروی از یک رژیم غذایی غنی از پروتئین است که چربی اشباع و کلسترول را کاهش می دهد. ممکن است با استفاده از این روش کشورهای ثروتمندتر مصرف گوشت خود را کاهش دهند، در حالی که کشورهای فقیرتر ممکن است میزان گوشت مصرفی خود را افزایش دهند و ایوانوویچ سریعاً می گوید که هرگونه تغییر در رژیم غذایی باید به سنت های فرهنگی هم احترام بگذارد.
تغییر سیستم برای نحوه تولید مواد غذایی و دفع زباله، خیلی مسئله مهمی است. امروزه در جهان حدود یک سوم از مواد غذایی از بین می رود یا هدر می شود، که همین مسئله منجر به تولید گاز متان در محل های دفن زباله می شود. کمتر هدر دادن مواد غذایی به منظور تلاش برای مقابله با تغییرات آب و هوایی، بسیار حائز اهمیت است و این امر می‌تواند از طریق اصلاحات نسبتاً ساده مانند بسته بندی محصولات در را در بسته‌های کوچک‌تر محقق شود.برای مهندسی ژنتیکی برنج یا تولید خوراک گاو که انتشار متان را کاهش می‌دهد، باید کارهای پیچیده تری صورت بگیرد.
در این مورد یک نگرانی وجود دارد و آن این است که اگر ما بیش از حد به راه حل های مبتنی بر فناوری تکیه کنیم، ممکن است مداخلات رفتاری و سیاست گذاری های لازم را نادیده بگیریم. فناوری هم در این مورد خیلی مهم است اما باید به عنوان یک عامل کلی در نظر گرفته شود. تغییرات اقلیمی آنقدر مشکل جدی و فوری است که باید برای رفع آن سریعا اقداماتی صورت بگیرد.
