60 سال بعد از اولین تجربه فرود در ماه ، ایالات متحده در آستانه اجرای اولین ماموریت برنامه بازگشت خود به این سیاره، با آرتمیس است. اما سوال اینجا است که چرا آنچه قبلا انجام شده را تکرار می کنند؟
به گزارش تک ناک، در 12 سپتامبر 1962، جان اف کندی، رئیس جمهور وقت ایالات متحده، مردم را از برنامه خود برای ارسال انسان به ماه آگاه کرد.
اوج جنگ سرد بود و آمریکا پس از پرتاب اولین ماهواره توسط اتحاد جماهیر شوروی و قرار دادن اولین انسان در مدار، به یک پیروزی بزرگ برای نشان دادن برتری فضایی خود نیاز داشت.
کندی به 40 هزار نفر در دانشگاه رایس گفت: “ما رفتن به ماه را انتخاب می کنیم، زیرا این چالشی است که ما حاضریم آن را بپذیریم و مایل نیستیم آن را به تعویق بیندازیم و قصد داریم برنده آن شویم.”
انتقادها در سال های اخیر از سوی فضانورد آپولو 11، مایکل کالینز و بنیانگذار انجمن مریخ، رابرت زوبرین، که مدت هاست از آمریکا برای رفتن مستقیم به مریخ حمایت کرده اند افزایش یافته است.اما ناسا استدلال می کند که فتح مجدد ماه قبل از سفر به سیاره سرخ ضروری است. در ادامه دلیل آن را شرح می دهیم.
ماموریت های فضایی طولانی
ناسا میخواهد یک حضور پایدار انسان در ماه را با ماموریتهای فرود در ماه که چند هفته طول میکشد را توسعه دهد. هدف از این ماموریت های طولانی مدت در فضا درک بهتر نحوه آماده شدن برای یک سفر چند ساله به مریخ است .در اعماق فضا، تشعشع بسیار شدیدتر است و تهدیدی واقعی برای سلامتی فضا نوردان به شمار می رود.
مدار پایین زمین، جایی که ایستگاه فضایی بینالمللی (ISS) در آن فعالیت میکند، تا حدودی در برابر تشعشعات فضایی توسط میدان مغناطیسی زمین محافظت میشود، که در ماه همچین سپر مغناطیسی وجود ندارد.
از اولین مأموریت آرتمیس، آزمایشهای زیادی برای مطالعه تأثیر این تشعشع بر موجودات زنده و ارزیابی اثربخشی یک جلیقه ضد تشعشع برنامهریزی شده است.
علاوه بر این، مایحتاج ضروری ایستگاه فضایی بینالمللی اغلب میتواند از زمین ارسال شود واین در حالی است که سفر به ماه هزاران بار دورتر است و بسیار پیچیدگی دارد.
ناسا برای جلوگیری از بردن همه چیز با خود و صرفه جویی در هزینه ها، می خواهد یاد بگیرد که چگونه از منابع موجود در سطح سیارات مقصد استفاده کند.به طور خاص، آب به شکل یخ، که وجود آن در قطب جنوب ماه تایید شده است، می تواند با شکستن آن در اتم های هیدروژن و اکسیژن مجزا به سوخت موشک تبدیل شود.
آزمایش ابزارهای جدید
ناسا همچنین میخواهد فنآوریهایی را که در مریخ به تکامل خود ادامه میدهند بر روی ماه آزمایش کند. اول، لباس های فضایی جدید برای پیاده روی فضایی پس از فرود در ماه .طراحی آنها به شرکت Axiom Space سپرده شد تا اولین ماموریتی که فضانوردان ناسا که در سال 2025 روی ماه فرود خواهد می آید از این لباس استفاده کنند.
سایر نیازها نیز شمال وسایل نقلیه – چه تحت فشار و چه بدون فشار – به طوری که فضانوردان بتوانند در اطراف حرکت کنند و همچنین زیستگاه.در نهایت، برای دسترسی پایدار به یک منبع انرژی، ناسا در حال کار بر روی توسعه سیستم های شکافت هسته ای قابل حمل است.
حل هر مشکلی که در ماه پیش میآید بسیار آسانتر از مریخ خواهد بود و می توان در حل مشکلات پیش آمده در مریخ به فضانواردان آمادگی بیشتری بدهد.
ایجاد یک ایستگاه بین راهی
یکی از ستون های اصلی برنامه آرتمیس، ساخت یک ایستگاه فضایی در مدار ماه به نام دروازه است که به عنوان رله قبل از سفر به مریخ عمل می کند. شان فولر، مسئول برنامه Gateway، به خبرگزاری فرانسه گفت که تمام تجهیزات لازم را می توان در “پرتاب های متعدد” به آنجا فرستاد، قبل از اینکه در نهایت خدمه برای عزیمت به سفر طولانی به آنجا ملحق شوند.
“مثل اینکه در پمپ بنزین توقف می کنید تا مطمئن شوید که همه چیز را تهیه کرده اید، و سپس مسیر را به سمت مقصد اصلی ادامه می دهید.”
حفظ برتری بر چین
به غیر از مریخ، دلیل دیگری که آمریکایی ها برای استقرار در ماه مطرح کردند این است که این کار را قبل از چینی ها انجام دهند چینی ها قصد دارند تا سال 2030 تایکونوت ها را به ماه بفرستند.چین امروز رقیب اصلی ایالات متحده است، زیرا برنامه فضایی روسیه که زمانی افتخارآمیز بود حال از بین رفته است.بیل نلسون، رئیس ناسا در مصاحبه اخیر خود گفت: “ما نمی خواهیم که چین ناگهان به آنجا برسد و بگوید “اینجا سرزمین انحصاری ماست.”
به خاطر علم
در حالی که در مأموریتهای آپولو نزدیک به 400 کیلوگرم سنگ ماه را به زمین بازگرداندند، نمونههای جدید این امکان را فراهم میکنند که دانش ما را در مورد این جرم آسمانی و شکلگیری آن بیشتر کند.
جسیکا میر، فضانورد به خبرگزاری فرانسه گفت: «نمونههایی که در طول مأموریتهای آپولو جمعآوری کردیم، دیدگاه ما را به منظومه شمسی تغییر داد. فکر میکنم میتوانیم از برنامه آرتمیس هم چنین انتظاری داشته باشیم.»