محققان روش جدیدی برای از بین بردن تومور های سرطانی با تزریق نانوحباب ها به جریان خون و سپس انفجار آنها در نظر گرفته‌اند.
به گزارش تکناک، حباب ها 2500 برابر کوچکتر از یک دانه نمک هستند. آنها با جمع شدن در اطراف تومور و ترکیدن هم زمان امواج مافوق صوت با فرکانس پایین تولید می کنند.
محققان می گویند قبلاً این روش غیرتهاجمی را روی موش مبتلا به سرطان سینه امتحان کرده اند.
دکتر تالی ایلوویچ، از محققان این پروژه گفت:فناوری جدید ما به روشی نسبتاً ساده، تزریق نانوحباب‌ها به جریان خون را امکان‌پذیر می‌کند سپس این نانو حباب ها در ناحیه تومور سرطانی تجمع می‌یابند.پس از آن، با استفاده از سونوگرافی با فرکانس پایین، نانوحباب‌ها و در نتیجه تومور را منفجر می‌کنیم.
جایگزینی جراحی
اکنون محققان امیدوارند که درمان آنها بتواند جایگزین برداشتن تومورها با جراحی در انسان شود.
این روش به ویژه برای درمان موثر تومورهای جامد در عمق بدن مناسب است و برای بیمارانی که امکان جراحی خارج کردن تومور را ندارند مناسب است. اما یک اشکال دارد و آن این است که گرما و شدت بالای امواج مافوق صوت ممکن است به بافت های نزدیک تومور آسیب برساند.
دکتر ایلوویتش و تیم او امیدوارند با تزریق نانوحباب‌ها به جریان خون، به جای خود تومور، بر این مشکل غلبه کنند.
دکتر ایلوویتش توضیح داد: ترکیب تزریق نانوحباب‌ها و امواج مافوق صوت با فرکانس پایین، هدف‌گیری دقیق تری را برای ناحیه تومور فراهم می‌کند و آسیب بافتهای اطراف تومور را کاهش می‌دهد.
“استفاده از فرکانس پایین بر نانوحباب‌ها باعث تورم و انفجار شدید آنها حتی در فشارهای پایین می‌شود. این امر امکان تخریب مکانیکی تومورها را در آستانه‌های پایین فشار ممکن می‌سازد.”
“روش ما مزایای اولتراسوند را دارد، زیرا ایمن، مقرون به صرفه و از نظر بالینی در دسترس است و علاوه بر این، استفاده از نانوحباب‌ها هدف‌گیری تومورها را تسهیل می‌کند زیرا می‌توان آنها را با کمک تصویربرداری اولتراسوند مشاهده کرد.”
کمک به درمان تومورها
دکتر ایلوویتش افزود: استفاده از سونوگرافی با فرکانس پایین نیز باعث افزایش عمق نفوذ، به حداقل رساندن اعوجاج و تضعیف و بزرگ شدن نقطه کانونی می شود.
تزریق نانوحباب می تواند به درمان تومور هایی که در عمق بدن قرار دارند کمک کند و علاوه بر این درمان تومور های حجیم تر و بزرگ تر را تسهیل کند. این آزمایش در مدل آزمایشگاهی تومور سرطان سینه انجام شد، اما به احتمال زیاد این درمان برای انواع دیگر تومورها و در آینده نیز در انسان موثر خواهد بود.
