یک مطالعه انجام شده در بیمارستان Cedars-Sinai نشان میدهد که پزشکانی که زوال عقل را درمان میکنند، باید به دنبال نشت مایع مغزی نخاعی که یک فاکتور قابل درمان برای یک بیماری غیرقابل درمان است،باشند.
به گزارش تکناک، دکتر ووتر شیوینک از تیم تحقیق گفت: در بسیاری از بیماران مبتلا به افتادگی مغز که این بیماری می تواند از طریق MRI تشخیص داده شود، تشخیص داده نمی شوند، و او به پزشکان توصیه می کند که یک نگاه مجدد به بیماران با علائم آشکار داشته باشند.
یک مطالعه نشان میدهد که برخی از بیماران مبتلا به دمانس پیشانی گیجگاهی متغیر رفتاری (bvFTD) که یک بیماری غیرقابل درمان است و توانایی کنترل رفتار و کنار آمدن با زندگی روزمره را از بیماران سلب میکند ، ممکن است دچار نشت مایع مغزی نخاعی که اغلب قابل درمان است، شوند.
محققان می گویند این یافته ها که در مجله معتبر Alzheimer’s & Dementia: Translational Research and Clinical Interventions منتشر شده است، ممکن است راه درمان را نشان دهد.
دکتر ووتر شیوینک گفت: بسیاری از این بیماران، تغییرات شناختی، رفتاری و شخصیتی را به میزان بسیار شدیدی تجربه می کنند که این موضوع یا آن ها را زمینگیر می کند یا روانه خانه های سالمندان می کند. اگر افراد به زوال عقل فرونتومپورال با علت ناشناخته مبتلا باشند، هیچ درمانی برای آن ها در دسترس نیست. اما مطالعه ما نشان میدهد که اگر بتوانیم منبع این بیماری را پیدا کنیم، میتوان بیماران مبتلا به نشت مایع مغزی نخاعی را درمان کرد.
مایع مغزی نخاعی (CSF) در داخل و اطراف مغز و طناب نخاعی گردش می کند تا به محافظت از این اندام ها در برابر آسیب کمک کند. هنگامی که این مایع به بدن نشت می کند، مغز می تواند آویزان شود و علائم زوال عقل را ایجاد کند. او گفت بسیاری از بیماران مبتلا به افتادگی مغز که میتوان آن را از طریق MRI تشخیص داد ، تشخیص داده نمیشود، و او به پزشکان توصیه میکند که دوباره بیماران مبتلا به علائم آشکار را بررسی کنند.
شیوینک می گوید: یک رادیولوژیست، جراح مغز و اعصاب یا متخصص مغز و اعصاب آگاه، باید MRI بیمار را دوباره بررسی کند تا مطمئن شود که هیچ شواهدی برای افتادگی مغز وجود ندارد.
همچنین پزشکان میتوانند در مورد سابقه سردردهای شدید که با دراز کشیدن بیمار بهتر می شوند، خوابآلودگی قابل توجه حتی پس از خواب کافی در شب، و اینکه آیا بیمار تا به حال به ناهنجاری مغزی کیاری که عارضه ای است که در آن بافت کانال مغز به ستون فقرات گسترش مییابد، مبتلا بوده است، بپرسند. به گفته شیوینک، افتادگی مغز اغلب با ناهنجاری کیاری اشتباه گرفته می شود.
حتی زمانی که افتادگی مغز تشخیص داده شود، یافتن منبع نشت مایع مغزی نخاعی ممکن است دشوار باشد. هنگامی که این مایع از طریق پارگی یا کیست در غشای اطراف نشت می کند، در تصویربرداری سی تی میلوگرام با کمک ماده منعکس کننده(حاجب) قابل مشاهده است.
ووتر شیوینک و تیمش اخیراً یک دلیل دیگر برای نشت CSF کشف کردند و آن هم فیستول CSF-وریدی است. فیستول به معنای وجود منفذ غیرطبیعی بین دو اندام بدن است. در این مورد، مایع به داخل سیاهرگ نشت میکند و دیدن آن را در سیتیمیلوگرافی معمولی را دشوار میکند. برای تشخیص این نشت ها، تکنسین ها باید از سی تی اسکن تخصصی استفاده کنند و ماده حاجب را در حال حرکت در جریان مایع مغزی نخاعی مشاهده کنند.
در این مطالعه، محققین از این روش تصویربرداری روی 21 بیمار مبتلا به افتادگی مغز و علائم bvFTD استفاده کردند و فیستول های وریدی CSF را در 9 نفر از این بیماران کشف کردند. فیستول های هر 9 بیمار با جراحی بسته شد و افتادگی مغز و علائم همراه آنها کاملاً برطرف شد.
دکتر کیت ال بلک در بیمارستان Cedars-Sinai گفت: این آزمایش یک زمینه مطالعاتی به سرعت در حال تکامل است و پیشرفتها در فناوری تصویربرداری، توانایی ما را در تشخیص منابع نشت مایع مغزی نخاعی، بهویژه فیستول وریدی CSF، بسیار بهبود بخشیده است. این تصویربرداری تخصصی به طور گسترده در دسترس نیست، و این مطالعه نیاز به تحقیقات بیشتر برای بهبود تشخیص و میزان درمان بیماران را نشان میدهد.
12 شرکتکننده باقیمانده در مطالعه، که نشتهایشان قابل شناسایی نبود، با درمانهای غیرهدفمندی که برای رفع افتادگی مغز طراحی شده بودند مانند سیستمهای کاشتنی برای تزریق CSF به بیمار، درمان شدند. با این حال، فقط سه نفر از این بیماران علائم شان بهتر شد.
شیوینک در پایان گفت: باید تلاش های بیشتری برای بهبود تشخیص میزان نشت مایع مغزی نخاعی در این بیماران انجام شود. ما درمان های غیرهدفمندی را برای بیمارانی ایجاد کرده ایم که در آنها هیچ نشتی قابل تشخیص نیست، اما همانطور که مطالعه ما نشان می دهد، تاثیر این نوع درمان ها بسیار کمتر از اصلاح هدفمند و جراحی است.