نقش گفتار ریتمیک در رشد زبانی نوزادان

به گفته محققان، والدین باید خیلی زود با کودکان خود با استفاده از آواز خواندن، مانند شعرهای مهد کودکی صحبت کنند.

به گزارش تکناک، این امر به این دلیل است که نوزادان در ماه های اول زندگی خود زبان را از اطلاعات ریتمیک و نه اطلاعات آوایی یاد می گیرند.

گفتار ریتمیک در مقابل اطلاعات آوایی

اطلاعات آوایی یعنی کوچکترین عناصر صوتی گفتار که معمولاً با حروف الفبا نشان داده می شوند، توسط بسیاری از زبان شناسان به عنوان پایه و اساس زبان در نظر گرفته می شود. تصور می شود که نوزادان این عناصر صوتی کوچک را یاد می گیرند و آنها را با هم جمع می کنند تا کلمات را بسازند. اما یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که اطلاعات آوایی خیلی دیر و به کندی باعث یادگیری می شوند.

در عوض گفتار موزون یا ریتمیک به نوزادان کمک می کند تا زبان را با تأکید بر مرزهای تک تک کلمات یاد بگیرند و حتی در ماه های اول زندگی هم موثر است.

یافته های تحقیق در مورد رمزگذاری آوایی در نوزادان

محققان دانشگاه کمبریج و کالج ترینیتی دوبلین توانایی نوزادان در پردازش اطلاعات آوایی را در سال اول زندگی آنها بررسی کردند.

مطالعه آنها که اول دسامبر در مجله Nature Communications منتشر شد، نشان داد که اطلاعات آوایی تا هفت ماهگی با موفقیت رمزگذاری نشده بود و در 11 ماهگی که نوزادان شروع به گفتن اولین کلمات خود کردند، هنوز پراکنده بود.

پروفسور آشا گوسوامی، عصب شناس دانشگاه کمبریج می گوید: تحقیق ما نشان می دهد که صداهای تک تک در گفتار تا حدود هفت ماهگی به طور قابل اعتماد پردازش نمی شوند، حتی اگر بیشتر نوزادان تا این مرحله کلمات آشنا مانند شیشه شیر را تشخیص دهند. از آن زمان به بعد صداهای گفتاری فردی همچنان بسیار آهسته به آن اضافه می شوند که اساس زبان را تشکیل نمی دهد.

محققان الگوهای فعالیت الکتریکی مغز 50 نوزاد در چهار، هفت و یازده ماهگی را هنگام تماشای ویدئویی از یک معلم که 18 قافیه مهد کودکی را برای یک نوزاد می خواند، ثبت کردند. باندهای فرکانس پایین امواج مغزی از طریق یک الگوریتم خاص تغذیه می‌شدند که خوانش اطلاعات واج‌شناختی کدگذاری شده را تولید می‌کرد.

محققان به این نتیجه رسیدند که رمزگذاری آوایی در نوزادان به تدریج در سال اول زندگی ظاهر می شود و با صداهای لبی مثلاً ب برای بابایی و صداهای بینی مثلا م برای مامانی شروع می شود و خواندن در نوزادان به تدریج بیشتر مانند بزرگسالان به نظر می‌رسد.

نویسنده اول این مطالعه، پروفسور جیووانی دیلی‌برتو گفت: این اولین شواهدی است که ما از نحوه ارتباط فعالیت مغز با اطلاعات آوایی در طول زمان در پاسخ به گفتار مداوم در دست داریم.

پیش از این، مطالعات بر مقایسه پاسخ‌ها به هجاهای مانند «bif» و «bof» متکی بودند.

پروژه  BabyRhythm

مطالعه حاضر بخشی از پروژه BabyRhythm به رهبری گوسوامی است که در حال بررسی چگونگی یادگیری زبان و ارتباط آن با نارساخوانی و اختلال زبان رشدی است.

گوسوامی معتقد است که این اطلاعات ریتمیک که بر هجاهای مختلف کلمات و بالا و پایین رفتن لحن تاکید دارند، کلید یادگیری زبان هستند. این مطالعه که بخشی از پروژه  BabyRhythm است، نشان داد که اطلاعات گفتار ریتمیک توسط نوزادان در دو ماهگی پردازش می‌شوند و تفاوت‌های فردی نتایج بعدی زبان نوزاد را پیش‌بینی می‌کنند.

گوسوامی گفت: ما معتقدیم که ریتم گفتار، نکته پنهانی است که توسعه یک سیستم زبانی با عملکرد خوب را پشتیبانی می کند. نوزادان می توانند از اطلاعات ریتمیک مانند داربست یا اسکلت برای اضافه کردن اطلاعات آوایی به زبان خود استفاده کنند. برای مثال، آنها ممکن است یاد بگیرند که الگوی ریتم کلمات انگلیسی معمولاً با تاکید بر هجای اول ضعیف است، مانند «بابایی » یا «مامانی ». آن‌ها می‌توانند از این الگوی ریتمیک برای حدس زدن زمانی که به گفتار طبیعی گوش می‌دهند، این که کلمه پایان می‌یابد و کجا شروع می‌شود، استفاده کنند.

توصیه هایی برای والدین

والدین باید تا حد امکان با نوزادان خود صحبت کنند و آواز بخوانند یا از گفتار مانند قافیه های مهد کودک استفاده کنند زیرا این کار در نتیجه زبان نوزاد آنها تفاوت ایجاد می کند.

گوسوامی توضیح داد که ریتم، جنبه جهانی هر زبان در سراسر جهان است. در تمام زبان‌هایی که نوزادان در معرض آن قرار می‌گیرند، ساختار ضربانی قوی با هجای قوی دو بار در ثانیه وجود دارد. ما از نظر بیولوژیکی برنامه ریزی شده ایم تا هنگام صحبت با نوزادان بر این موضوع تأکید کنیم.

اختلالات ریتم و زبان

گوسوامی می گوید که تلاش برای توضیح نارساخوانی و اختلال زبان رشدی از نظر مشکلات آوایی، سابقه طولانی دارد. او معتقد است که تفاوت های فردی در زبان کودکان از ریتم سرچشمه می گیرد.