همانطور که فناوری به طور فزاینده ای در هر کاری که انجام می دهیم ادغام می شود، گاهی اوقات می تواند ما را از چیزهایی که برای ما مهم هستند منحرف کند.Digital Wellbeing گوگل
به گزارش تکناک، چیزی که قرار بود ابزاری برای پاسخگویی به نیازهای ما باشد، گاهی اوقات برعکس میشود. جریانی از وقفه های مداوم که توجه ما را می طلبد. در حالت ایده آل، فناوری باید زندگی را بهبود بخشد، نه اینکه حواس ما را از آن پرت کند.
Digital Wellbeing ابزاری برای کمک به کاهش تأثیر دستگاه ها و خدمات دیجیتال بر سلامت روانی، فیزیکی، اجتماعی و عاطفی افراد است.
Digital Wellbeing چیست؟
به عنوان یک مفهوم، Digital Wellbeing در مورد داشتن یک تعادل سالم بین مدت زمانی است که ما صرف پیمایش در صفحه نمایش می کنیم. تلفنهای هوشمند سرگرمکننده هستند و به ما اجازه میدهند کارهایی را که انسانها قبلاً هرگز نمیتوانستند، انجام دهیم، مانند سفارش مواد غذایی بدون اینکه از منزل خارج شویم یا تماس ویدیویی با سراسر جهان.
اما آنها همچنین سرگرمی های سطحی زیادی را برای تکمیل خستگی ما فراهم می کنند. اکثر کاربران تلفن همراه روزانه تا 63 بار گوشی های خود را چک می کنند و آمریکایی ها به طور متوسط روزانه 5.4 ساعت از وقت خود را با تلفن همراه خود می گذرانند. آیا این واقعاً عاقلانه ترین استفاده از زمان ماست؟
جای تعجب نیست که بیشتر زمانی که مردم صرف زمان صفحه نمایش گوشی خود می کنند در شبکه های اجتماعی است. در حالی که شبکههای اجتماعی ادعا میکنند ما را به هم متصل میکنند، اغلب حواس ما را از ارتباط با کسانی که مستقیماً در مقابل ما هستند منحرف میکنند، و باعث میشود بسیاری از افراد بهطور متناقضی احساس ارتباط و انزوای اجتماعی کنند.
این هم فقط یک نظر نیست. داده های قابل اعتماد نشان می دهد که هم کودکان و هم بزرگسالان به طور فزاینده ای از یکدیگر جدا می شوند. در اینجا فقط چند آمار نگران کننده وجود دارد که باید در نظر بگیرید: کودکان زیر 14 سال تقریباً دو برابر بیشتر از زمانی که در گفتگو با خانواده خود (1 ساعت و 43 دقیقه در روز) با وسایل فناوری می گذرانند (3 ساعت و 18 دقیقه در روز) وقت صرف می کنند.
استفاده والدین از دستگاه های تلفن همراه در زمان بازی با فرزندانشان می تواند منجر به سطوح قابل توجهی از ناراحتی کودک شود. مطالعه روی 50 جفت نوزاد و مادر نشان داد که نوزادان با ناراحتی بیشتر، احساسات مثبت کمتری را نشان میدهند و به طور قابل توجهی کمتر با اسباببازیها بازی میکنند، زمانی که مادرانشان کمتر از 2 دقیقه به دستگاههایشان نگاه میکنند.
50 درصد از آمریکاییها گزارش میدهند که وقتی میخواهند با همسرانشان میخواهند با آنها صحبت کنند، اغلب یا گاهی اوقات حواسشان به وسیله دستگاههایشان پرت میشود.
به عنوان یک ویژگی، Digital Wellbeing گوگل راهی برای کمک به مدیریت نحوه گذراندن وقت خود در تلفنتان است. به شما گزارش داده های روزانه و هفتگی می دهد که از کدام برنامه ها بیشترین زمان را صرف کرده اید. همچنین میتوانید تایمرهای برنامه را بهعنوان روشی برای توقف موقت، قطع برق و مخفی کردن اعلانها تنظیم کنید تا حواسپرتیهای ایجاد شده توسط تلفنتان را به حداقل برسانید. برای یادگیری نحوه ایجاد عادات دیجیتال سالم تر، بخش بعدی را ببینید.
چگونه از Digital Wellbeing گوگل استفاده کنیم
هنگام باز کردن Digital Wellbeing، ابتدا باید پروفایل خود را تنظیم کنید. برنامه تنظیمات گوشی خود را باز کنید و روی Digital Wellbeing & Parental Controls ضربه بزنید. در بخش ابزارهای رفاه دیجیتالی، روی نمایش دادههایتان ضربه بزنید. سپس نمودار دایرهای نشان میدهد که امروز چقدر زمان صرف برنامههای خود کردهاید.
در Digital Wellbeing گوگل ،نمودار داشبورد استفاده از تلفن شما را در طول هفته نشان می دهد. روی منوی کشویی قرمز ضربه بزنید تا اطلاعات بیشتری را مشاهده کنید، مانند زمان صفحه نمایش (برنامههایی که روی صفحه داشتهاید و برای چه مدتی)، اعلانها (تعداد اعلانهایی که دریافت کردهاید و از کدام برنامهها) و زمانهای که قفل صفحه نمایش گوشی باز شده است.
برای محدود کردن زمان روزانه خود در یک برنامه، روی نماد ساعت شنی در کنار برنامه در سمت راست ضربه بزنید. فقط توجه داشته باشید که وقتی زمان شما تمام می شود، برنامه بسته می شود و نماد آن کم رنگ می شود. همه تایمرهای برنامه در نیمه شب بازنشانی می شوند، اما اگر می خواهید قبل از آن از آن استفاده کنید، باید تایمر برنامه را حذف کنید.
آیا Digital Wellbeing گوگل واقعا کمک می کند؟
آیا Digital Wellbeing گوگل واقعاً در تشویق عادات فناوری سالم مؤثر است؟ دو مطالعه اخیر بینشی در مورد نحوه استفاده و درک افراد از این ویژگی ارائه می دهد. به طور خلاصه، یافتهها اهمیت انگیزههای فردی و نیاز به درک Digital Wellbeing گوگل را بهعنوان چیزی فراتر از استفاده ساده از یک برنامه کاربردی یا ابزار، بلکه توجه ذهنی به نقش رسانههای دیجیتال در زندگی یک فرد نشان میدهند.
دیدن مدت زمانی که برای یک برنامه صرف میکنید میتواند به درک همه چیز کمک کند، اما در نهایت، این وظیفه کاربر است که بر اساس آن دادهها عمل کند.
یک مطالعه بر دانش آموزان نشان داد که 63درصد از برنامه های Digital Wellbeing استفاده نمی کنند. ممکن است کسی مشکوک شود که این به دلیل سطح پایین نگرانی در مورد رفاه دیجیتال است. با این حال، این مطالعه همچنین نشان داد که بسیاری از دانش آموزان از اثرات منفی بالقوه استفاده بیش از حد یا استفاده نادرست از تلفن هوشمند آگاه بودند. بنابراین ممکن است آنها به سادگی برنامه های گوشی های هوشمند را به عنوان مزایای کافی برای استفاده واقعی از آنها درک نکنند. علاوه بر این، هیچ تفاوت معنیداری بین سطوح استفاده از گوشیهای هوشمند افرادی که از سلامت دیجیتال استفاده میکردند و افرادی که از آن استفاده نمیکردند، وجود نداشت. این نشان میدهد که بسیاری از افرادی که از آن استفاده نمی کنند میتوانند به طور موثر عادات خود را بدون رفاه دیجیتال تنظیم کنند.
اکثر کسانی که از Digital Wellbeing استفاده کردند، کاربران منفعل یا گاه به گاه بودند. آنها اطلاعات عینی در مورد الگوهای استفاده از تلفن خود را جالب می دانستند، اما برای شروع تلاش برای تغییر رفتار آنها کافی نبود. با این حال، دادهها نشان میدهند که موقعیتهایی که در آنها اهمیت اهداف شخصی برجسته میشود (مثلاً دورههای امتحانی)، مقررات فعالتری را در بین دانشآموزان ایجاد میکند. بنابراین می تواند یک ابزار موقت مفید در مواقعی باشد که کاربران نباید حواسشان پرت شود.
نمودارهای بصری که برنامه به کاربران نشان میدهد می توانند همینقدر کارایی داشته باشد. حتی اگر فرد قصد تغییر داشته باشد، همیشه اقدامی انجام نمی دهد. این ناسازگاری در ادبیات مربوطه «شکاف نیت-رفتار» نامیده شده است. یکی از راههای کمک به پر کردن این شکاف میتواند بهبود ویژگیهای UX باشد. جالب توجه است، مشخص شد که کاربران عناصر گیمیفیکیشن، مانند بازخورد و پیشرفت را، هم به عنوان انگیزه و هم به عنوان تکنیکهای آگاهی ارزشمند میدانند. شاید اگر گوگل برای دستیابی به اهداف شما، نوعی سیستم بازی با قابلیت ارتقاء سطح با جوایز هفتگی را پیادهسازی کند، افراد بیشتری برای رسیدن به آنها تلاش میکنند.
برنامه های Digital Wellbeing در درجه اول با آشکار کردن عادات استفاده شما کار می کند و کاهش آن را به عهده شما می گذارد. برخی از برنامهها حتی تا آنجا پیش میروند که شما را از ورود به برنامهها قفل میکنند و مجبور میشوند گوشی را کنار بگذارید. دیگران به سادگی شما را در جهت درست با یادآوری سوق می دهند تا عادت های بهتری ایجاد کنید.