آسم یک بیماری مزمن ریوی است که راه های تنفسی را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث التهاب و باریک شدن آنها می شود.
به گزارش تکناک، علائم آسم، مانند تنگی نفس، خس خس سینه و گرفتگی قفسه سینه، می تواند با ورزش، قرار گرفتن در معرض آلرژن ها و محرک ها و عفونت های تنفسی ایجاد شود. در حالی که علت دقیق آسم ناشناخته است، اما محققان چندین عامل را شناسایی کرده اند که خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد، از جمله ژنتیک، آلرژی، قرار گرفتن در معرض محرک های ریوی و اختلال در عملکرد سیستم ایمنی.
در این مقاله، ما به فرآیندهای بیولوژیکی که منجر به علائم آسم می‌شوند می پردازیم و علل و محرک‌های این بیماری را بررسی می‌کنیم.
نظریه ها
علت آسم احتمالاً از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما این بیماری اغلب در پاسخ به یک محرک اولیه رخ می دهد. افراد مبتلا به آسم، راه‌های تنفسی حساسی دارند که وقتی در معرض محرک‌های آن قرار می‌گیرند ملتهب، متورم و باریک می‌شوند. التهاب در مجاری تنفسی باعث انقباض ماهیچه های اطراف می شود و راه های تنفسی را محدود می کند و باعث تنگی نفس، خس خس سینه، سرفه و سفت شدن قفسه سینه می شود. التهاب همچنین می تواند منجر به تولید بیش از حد مخاط و بدتر شدن علائم شود.
محققان هنوز در حال تحقیق برای یافتن علت دقیق آسم هستند، اما تصور می شود که این بیماری به دلیل ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد می شود.
قرار گرفتن در معرض آلرژن ها
آلرژی و آسم اغلب دست به دست هم می دهند و افراد مبتلا به آلرژی نسبت به کسانی که آلرژی ندارند، بیشتر در معرض ابتلا به آسم هستند. هنگامی که افراد مبتلا به آلرژی در معرض یک آلرژن مانند گرده، پوست حیوانات خانگی، کپک و گرد و غبار قرار می گیرند، سیستم ایمنی فکر می کند که مورد حمله قرار گرفته است و در پاسخ بیش از حد به این آلرژن ها، واکنش نشان می دهد. هنگامی که علائم آسم مانند تنگی نفس و تنگی قفسه سینه رخ می دهد، این مسئله به عنوان آسم آلرژیک شناخته می شود.
عفونت های تنفسی ویروسی
عفونت های تنفسی ویروسی، مانند سرماخوردگی و آنفولانزا، ممکن است یکی از دلایل احتمالی آسم باشند. هنگامی که به یک عفونت ویروسی مبتلا می شوید، سیستم ایمنی بدن شما سلول های ایمنی خاصی تولید می کند و یک سری مواد شیمیایی خاص را برای مبارزه با آن ویروس آزاد می کند. در برخی افراد، این پاسخ ایمنی می تواند باعث التهاب و تنگ شدن راه های تنفسی شود که این مسئله منجر به علائم آسم می شود.
تحقیقات نشان می دهد که برخی از کودکانی که عفونت های تنفسی ویروسی و باکتریایی را تجربه کرده اند، در آینده به آسم مزمن مبتلا می شوند. این مسئله ممکن است به این دلیل باشد که سیستم ایمنی و ریه ها هنوز در دوران نوزادی و اوایل کودکی در حال رشد هستند و آنها را در معرض آسیب و التهاب ناشی از ویروس های تنفسی قرار می دهد.
قرار گرفتن در معرض محرک های ریه
قرار گرفتن در معرض محرک های ریه هم ممکن است در ایجاد آسم نقش داشته باشد. اثرات قرار گرفتن در معرض محرک های ریه، بسته به نوع محرک و مدت زمانی که شما در معرض آن قرار دارید و همچنین عوامل فردی مانند ژنتیک و برخی بیماری های زمینه ای، متفاوت است. به عنوان مثال، افرادی که در محل کار در معرض مواد شیمیایی یا ذرات گرد و غبار موجود در هوا هستند ممکن است به دلیل قرار گرفتن در معرض این مواد تحریک کننده، خطر ابتلا به آسم در آنها افزایش یابد. هنگامی که این مواد تحریک کننده استنشاق می شوند، می توانند باعث التهاب و انقباض راه های تنفسی شوند.
محرک های ریه عبارتند از:
- آلودگی هوا
- دود سیگار
- گرد و غبار خاص (به عنوان مثال، صنعتی یا چوب)
- دود و بخارات شیمیایی
- کپک قارچی
آیا آسم ارثی است؟
تحقیقات متعددی نشان می دهند که این بیماری به شدت با ژنتیک مرتبط است. افراد دارای اعضای خانواده مبتلا به آسم بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند و اگر یکی از والدین شما مبتلا به آسم باشد، خطر ابتلا به این بیماری 3 تا 6 برابر بیشتر است.
محققان بیش از 100 ژن مرتبط با آسم را شناسایی کرده‌اند و بسیاری از این ژن‌ها در نحوه عملکرد سیستم ایمنی و ریه‌ها نقش دارند. این ژن ها ممکن است توضیح دهند که چرا راه های تنفسی افراد مبتلا به آسم نسبت به افراد بدون آسم به آلرژن ها و محرک های محیطی حساس تر هستند.
داشتن استعداد ژنتیکی برای آسم لزوماً به این معنی نیست که شما قطعا به آن مبتلا خواهید شد. تحقیقات نشان می‌دهد که عوامل زیادی در توسعه این بیماری نقش دارند و نحوه تعامل ژن‌های خاص با یکدیگر همراه با عوامل محیطی، احتمالاً عامل ایجاد آسم است.
چه کسانی به آسم مبتلا می شوند؟
آسم یک بیماری بسیار شایع است و می تواند افراد را در هر سن، جنسیت و قومیتی تحت تاثیر قرار دهد. با این حال، برخی از افراد بیشتر از دیگران به این بیماری مبتلا می شوند.
- سن: آسم می تواند در هر سنی ایجاد شود، اما اغلب در دوران کودکی شروع می شود. آسم در کودکان شایع تر از بزرگسالان است و بالاترین میزان آسم در کودکان 5 تا 14 ساله رخ می دهد.
- جنسیت: آسم هم مردان و هم زنان را تحت تاثیر قرار می دهد، اما تحقیقات نشان می دهد که احتمال ابتلای پسران به آسم بیشتر از دختران است. این مسئله در بزرگسالی برعکس می شود و زنان بیشتر از مردان در بزرگسالی در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
- نژاد: شیوع آسم در قومیت های مختلف، متفاوت است. در ایالات متحده، آسم در جمعیت‌های آمریکایی- آفریقایی تبار و اسپانیایی به‌ویژه افراد پورتوریکویی تبار، در مقایسه با جمعیت‌های سفیدپوست شایع‌تر است. دلایل این نابرابری ها کاملاً مشخص نیست، اما ممکن است به تفاوت در مواجهه با محیط، عوامل ژنتیکی و دسترسی به درمان مرتبط باشد.
عوامل خطرناک
چندین عامل خطرناک می توانند احتمال ابتلا به آسم را افزایش دهند. داشتن یک یا چند عامل خطرناک لزوماً به معنای ابتلا به آسم نیست. آگاهی از عوامل خطرناک می تواند به شما کمک کند در صورت بروز علائم، به دنبال تشخیص و درمان این بیماری باشید.
سابقه خانوادگی
داشتن یکی از اعضای خانواده یا اعضایی با سابقه آسم، خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد. به عنوان مثال، اگر یکی از والدین مبتلا به آسم باشد، خطر ابتلا به آسم در شما 25 درصد افزایش می یابد. اگر هر دو والدین آسم داشته باشند، خطر شما 50 درصد بیشتر از کسانی است که والدین مبتلا به آسم ندارند.
آلرژی
افراد مبتلا به آلرژی مانند تب یونجه یا درماتیت آتوپیکال (اگزما)، بیشتر در معرض ابتلا به آسم هستند. این مسئله ممکن است به این دلیل باشد که آلرژن‌ها می‌توانند پاسخ ایمنی را تحریک کنند که منجر به التهاب و انقباض راه‌های تنفسی می‌شود.
داشتن شغل خطرناک
قرار گرفتن در معرض برخی محرک های ریه مانند مواد شیمیایی، بخارات و گرد و غبار می تواند خطر ابتلا به آسم را افزایش دهد یا علائم موجود را بدتر کند. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض این مواد تحریک کننده می تواند راه های تنفسی را ملتهب و به آنها آسیب برساند.
سیگار کشیدن
سیگاری ها، افرادی که مادرانشان در دوران بارداری سیگار می کشیدند و کسانی که در معرض دود سیگار قرار داشتند، در معرض خطر بالایی برای ابتلا به آسم هستند. دود سیگار، مجاری راه های تنفسی را تحریک می کند و باعث التهاب و تولید بیش از حد مخاط می شود که یک ویژگی کلیدی آسم است.
آلودگی هوا
قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا، خطر ابتلا به آسم را افزایش می دهد. افرادی که در شهرها و مناطقی با آلودگی هوا متراکم زندگی می کنند بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.
تولد زودرس
کودکانی که نارس (قبل از هفته 37 بارداری) به دنیا می آیند، بیش از 1.64 برابر بیشتر از کودکانی که در زمان درست متولد می شوند، در معرض ابتلا به آسم هستند. کودکانی که با وزن کم به دنیا می آیند نیز اندکی خطر برای ابتلا به این بیماری را دارند.
چاقی
افرادی که اضافه وزن دارند یا چاق هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به آسم هستند. دلیل دقیق این امر نامشخص است، اما برخی شواهد نشان می‌دهند که التهاب مزمن درجه پایین مرتبط با اضافه وزن ممکن است در ایجاد آسم نقش داشته باشد.
استرس
استرس و احساسات قوی می‌توانند علائم آسم را در برخی افراد ایجاد کنند، اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که استرس مزمن ممکن است در ایجاد این بیماری نقش داشته باشد. علاوه بر این، رویدادهای استرس زا و آسیب زا در دوران کودکی و نوجوانی نیز با افزایش خطر ابتلا به آسم در بزرگسالی مرتبط است.
