آزمایشی جدید نشان می دهد که قطره آتروپین با دوز پایین یک درمان موثر برای نزدیک بینی است.
به گزارش تکناک، یک مطالعه سه ساله نشان داد که مصرف روزانه قطره ای به نام آتروپین با دوز کم در هر چشم، در محدود کردن تغییرات تجویزی عینک و مهار کشیدگی چشمی در کودکان نزدیکبین 6 تا 10 ساله، بهتر از دارونما است. آتروپین دارویی است که برای گشاد کردن مردمک استفاده میشود.
کشیدگی چشم منجر به نزدیکبینی یا دوربینی میشود، که در سنین کودکی شروع میشود و تا سالهای نوجوانی بدتر میشود و در بیشتر افراد یکسان است. نزدیک بینی علاوه بر نیاز به اصلاح بینایی مادام العمر، خطر جداشدگی شبکیه، دژنراسیون ماکولا، آب مروارید و گلوکوم را در مراحل بعدی زندگی افزایش می دهد و اکثر عینک های تجویزی هیچ تاثیری در جلوگیری از پیشرفت نزدیک بینی ندارند.
از هر سه بزرگسال در سراسر جهان، یک نفر نزدیک بین است و پیش بینی می شود که شیوع جهانی نزدیک بینی تا سال 2050 به 50 درصد افزایش یابد. اگرچه یک لنز تماسی تایید شده می تواند پیشرفت نزدیک بینی را کاهش دهد، اما هیچ محصول دارویی در دنیا برای درمان نزدیک بینی تایید نشده است.
مطالعات حیوانی سالها پیش به توانایی آتروپین در جلوگیری از پیشرفت کشیدگی چشم اشاره کردند، اما تداخل این داروی قوی با نزدیک بینی و نگرانیها در مورد گشاد شدن مردمک چشم، مانع از بررسی اولیه پتانسیل آن به عنوان یک درمان انسانی برای نزدیکبینی شد. تحقیقات جدیدتر نشان داده است که دوز پایین آتروپین ممکن است درمانی موثر برای نزدیک بینی باشد.
این آزمایش جدید، ایمنی و اثربخشی دو محلول با دوز پایین را با غلظت آتروپین 01/0 یا 02/0 درصد در مقابل دارونما ارزیابی کرد. درمان برای هر یک از 489 کودک 6 تا 10 ساله که از نظر اثربخشی دارو مورد ارزیابی قرار گرفتند، شامل یک قطره روزانه در هر چشم در هنگام خواب بود که اختلال در هر گونه تاری اثرات آتروپین بر بینایی را به حداقل می رساند.
محققان با شگفتی متوجه شدند که مهمترین پیشرفتها در همه زمانها در مقایسه با دارونما، ناشی از محلول حاوی 0.01 درصد آتروپین است. اگرچه فرمولاسیون آتروپین 0.02 درصد نیز در کاهش پیشرفت نزدیک بینی بهتر از دارونما عمل کرد، اما نتایج به دست آمده سازگاری کمتری داشت.
ایمنی این دارو در یک نمونه بزرگتر از 573 شرکتکننده مورد ارزیابی قرار گرفت که شامل کودکان 3 ساله تا 16 سال نیز میشد. شایع ترین عوارض جانبی این دارو، حساسیت به نور، التهاب ملتحمه آلرژیک، سوزش چشم، گشاد شدن مردمک ها و تاری دید بود، هرچند گزارش این عوارض کم بود.
این آزمایش، اولین مطالعه آتروپین با دوز پایین بود که شامل مصرف دارونماها به مدت سه سال و جمعیت بزرگ و متنوعی بود که از 26 موسسه درمانی در آمریکای شمالی و پنج کشور در اروپا به کار گرفته شدند. در بخش دوم آزمایش، در حال حاضر محققان در حال ارزیابی نحوه واکنش چشم ها پس از پایان درمان هستند.
این داروی آزمایشی بدون مواد نگهدارنده ساخته شده است و در صورت تایید فدرال به عنوان یک درمان، به منظور راحتی و جلوگیری از آلودگی، در بسته بندی های یکبار مصرف توزیع می شود. محققان خاطرنشان کردند که آتروپین با دوز پایین و بدون برچسب که در حال حاضر در برخی داروخانه ها قابل تهیه است، ممکن است حاوی مواد نگهدارنده باشد که می تواند منجر به خشکی چشم و تحریک قرنیه شود.
