تحقیقات نشان می دهد خواب کمتر از 9 ساعت در شب برای کودکان با مشکلات شناختی،مشکلات ذهنی و کاهش ماده خاکستری در مناطق خاصی از مغز مرتبط است.
به گزارش تکناک، کودکان دبستانی که کمتر از 9 ساعت در شب می خوابند،در مقایسه با کودکانی که 9 تا 12 ساعت خواب توصیه شده در شبانه روز دارند، تفاوت های قابل توجهی در مناطق خاصی از مغز دارند که مسئول حافظه، هوش و سرحالی هستند.
همه اینها از یک مطالعه جدید توسط محققان دانشکده پزشکی دانشگاه مریلند (UMSOM) بدست آمده است.این تفاوت‌ها با مشکلات بیشتری مربوط به سلامت روانی، مانند افسردگی، اضطراب، و رفتارهای تکانشی در کسانی که کمبود خواب داشتند،مرتبط است.
خواب ناکافی همچنین با مشکلات شناختی در حافظه، حل مسئله و تصمیم گیری مرتبط است.این یافته ها اخیرا در مجله Lancet Child & Adolescent Health منتشر شده است.
آکادمی پزشکی خواب آمریکا توصیه می کند که کودکان 6 تا 12 ساله باید 9تا 12 ساعت در شبانه روز به طور منظم بخوابند تا بتوانند سلامت مطلوبی را کسب کنند.تا به حال، هیچ مطالعه ای تاثیر طولانی مدت خواب ناکافی بر رشد عصبی-شناختی نوجوانان را بررسی نکرده است.
برای انجام این مطالعه،محققان داده هایی را که از بیش از 8300 کودک 9 تا 10 ساله که در مطالعه رشد شناختی مغز نوجوانان (ABCD) ثبت نام کرده بودند،جمع آوری کردند.آنها تصاویر MRI، سوابق پزشکی و نظرسنجی های تکمیل شده توسط شرکت کنندگان و والدین آنها را در زمان ثبت نام و در یک ویزیت بعدی که در طی دو سال در سن 11 تا 12 سالگی انجام شد را بررسی کردند.این مطالعه که ABCD نام دارد،توسط مؤسسه ملی بهداشت (NIH) تامین مالی می شود و این تحقیق بزرگترین مطالعه بلندمدت رشد مغز و سلامت کودک در ایالات متحده است.
دکتر زی وانگ، نویسنده مسئول این مطالعه گفت: ما متوجه شدیم کودکانی که خواب ناکافی،یعنی کمتر از 9 ساعت در شب در ابتدای مطالعه داشتند،در مقایسه با کودکانی که خواب سالم داشتند،میزان ماده خاکستری کمتر در مناطق خاصی از مغز که مسئول توجه، حافظه و کنترل مهار هستند،داشتند.این تفاوت در میزان ماه خاکستری تا دوسال ادامه دار بود و مهر تاییدی بر این یافته نگران‌کننده زد که کسانی که خواب کافی ندارند دچار آسیب طولانی‌مدت می شوند.
این یکی از اولین یافته‌هایی است که تأثیر درازمدت کمبود خواب بر رشد عصبی شناختی کودکان را نشان می‌دهد. به گفته دکتر وانگ و همکارانش،این یافته ها از توصیه های فعلی خواب در کودکان نیز پشتیبانی می کند.
در ارزیابی‌های بعدی، تیم تحقیقاتی متوجه شد که شرکت‌کنندگانی که خواب کافی داشتند،به تدریج در طی دوسال تمایلشان به خوابیدن کاهش یافته است که این مسئله ای کاملا طبیعی است که کودکان با ورود به سال‌های نوجوانی آن را تجربه می کنند.این درحالی است که الگوی خواب شرکت‌کنندگانی که خواب ناکافی داشتند،تغییری نکرد.محققان وضعیت اجتماعی-اقتصادی، جنسیت،وضعیت بلوغ و سایر عواملی را که می تواند بر میزان خواب مغز و شناخت کودک تأثیر بگذارد را کنترل کردند.
دکتر وانگ گفت:ما سعی کردیم تا حد امکان این دو گروه را با هم تطبیق دهیم تا به ما کمک کنند تاثیر طولانی مدت خواب کم بر مغز پیش،از نوجوانی را به طور کامل درک کنیم.مطالعات بیشتری برای تایید یافته های ما و بررسی اینکه آیا هر مداخله ای می تواند عادات خواب را بهبود بخشد و نقایص عصبی را کاهش دهد، مورد نیاز است.
آکادمی اطفال آمریکا والدین را تشویق می کند تا عادات خواب خوب را در فرزندان خود ترویج کنند.توصیه‌های آنها شامل قرار دادن خواب کافی در اولویت خانواده، رعایت برنامه خواب منظم، تشویق به فعالیت بدنی در طول روز، محدود کردن زمان استفاده از صفحه های نمایش و حذف کامل موبایل یک ساعت قبل از خواب است.
رئیس دانشکده پزشکی دانشگاه مریلند گفت:این یک یافته مهم برای مطالعه است که به اهمیت انجام مطالعات طولانی مدت بر روی مغز کودک در حال رشد اشاره می کند.اکثر افراد به خوابیدن کودک در طول روزهای پرمشغله کودکی که پر از تکالیف و فعالیت های فوق برنامه است،اهمیتی نمی دهند.اما اکنون ما می بینیم که چقدر این مسئله می تواند برای رشد کودک مضر باشد.
