محققان ادعا می کنند که شواهد جدیدی از گونه های انسانی منقرض شده کشف کرده اند که در غارهای زیرزمینی آفریقای جنوبی امروزی زندگی می کردند و از آتش برای تهیه غذا و حرکت در تاریکی استفاده می‌کردند.
به گزارش تکناک، لی برگر دیرینه شناس اهل آفریقای جنوبی و از کاشفان نشنال جئوگرافیک، هفته گذشته این اطلاعات را در یک بیانیه مطبوعاتی و سخنرانی علمی در واشنگتن بیان کرد و افزود :ما اطلاعات بسیار زیادی داریم که در همه جا قابل مشاهده هستند.هزاران استخوان سوخته، اجاق های غول پیکر و خاک رس پخته شده مواردی بودند که مشاهده شد.
یافته های جدید در مورد گونه های ابتدایی با جمجمه شامپانزه مانند ممکن است اساساً نحوه تفکر ما را در مورد رفتارهای پیچیده تغییر دهد.قبلاً اعتقاد بر این بود که چنین رفتاری فقط در موجودات بزرگ مغز مانند انسان های مدرن و نئاندرتال ها یافت می شود.
بر اساس یافته های جدید،گونه هومو نالدی تقریباً 230 هزار سال پیش می زیسته است که به طور میانگین 144 سانتی متر قد و 40 کیلوگرم وزن داشته است.با شانه های شبیه میمون،مغز کوچکی که کمی بزرگتر از شامپانزه بود و دندان هایی که ترکیب عجیبی از ویژگی های انسان های ابتدایی و معاصر را داشت.
برگر در مصاحبه ای به واشنگتن پست گفت:احتمالا با گونه ای جدید مواجه شدیم.منتظر اکتشافات مهمتری در ماه آینده باشید.
رمز و راز گذر از گذرگاه‌های باریک زیرزمینی
حرکات این گونه انسانی کشف شده،از طریق شبکه پیچ و خم مانند لوله های زیرزمینی در rising starکه کاملاً تاریک هستند و نیاز به مانورهای پیچیده از طریق سوراخ هایی در صخره به عرض تنها 17.5 سانتی متر دارند، همچنان رازی کشف نشده باقی مانده است.
با توجه به این گذرگاه‌های باریک،تنها 47 نفر،که همگی کوچک و لاغر بودند، توانستند وارد اتاقک دینالدی شوند،جایی که اولین فسیل‌های هومو نالدی در دهه گذشته در آنجا پیدا شد.
برگر با قد 188 سانتی متری اگوست امسال پس از کاهش 25 کیلوگرم از وزن خود، تصمیم گرفت فرصتی را به دست آورد و وارد هزارتو شود.
او گفت:این فضایی نیست که برای افرادی با قدی مانند من ساخته شده باشد.احتمالا من تنها کسی با این اندازه هستم که تا به حال وارد اینجا شده.
با اینکه می دانست ممکن است در این مکان گیر کند،ریسک وارد شدن را قبول کرد و گفت: وقتی داشتم خارج می شدم نزدیک بود بمیرم.
برگر وقتی به بالا نگاه کرد متوجه شد که گرانیت در اتاقک دینالدی دارای چند لکه تیره و دوده است.وی گفت: تمام سقف اتاق سوخته و سیاه شده است.
کنیلو مولوپیان ، یکی از همکاران برگردر دانشگاه Witwatersrand، همان زمان در حالی که برگر هنوز مشغول تجزیه و تحلیل خاکستر ها بود، یک آتشدان بزرگ در کنار یک آتشدان کوچکتر با استخوان های آنتلوپ سوخته در 15 سانتی متری زیر کف غار کشف کرد.
همچنین برگر کوهی از سنگ های سوخته با پایه ای از خاکستر و استخوان های سوخته را در مکانی به نام اتاقک لسدی کشف کرد.
برگر گفت: قرار دادن اجساد در یک فضا و پخت و پز حیوانات در فضاهای مجاور نشان می دهد همو نالدی از فضا به شیوه های هیجان انگیزی استفاده کرده است.
برگر که به گفته خودش در ابتدا با گزارش نکردن یافته ها در یک مجله معتبر، سنت های علمی را نادیده گرفته بود،گفت:ظرفیت ساختن و استفاده از آتش در نهایت به ما نشان می‌دهد که چگونه همو نالدی ها به اعماق این فضاهای خطرناک وارد شده اند،و همین بقایا توضیح می‌دهد که چگونه این گونه ممکن است خویشاوندان مرده خود را به چنین فضاهایی منتقل کنند،چیزی که احتمالاً بدون نور غیرممکن است.همه این یافته ها قسمتی از فرهنگ همونالدی ها را به ما نشان داد که تاکنون ندیده بودیم.
یافته های پراکنده و بحث ها و نظرها
کشفی منتشر نشده و جزئیات جدید در مورد تکامل انسان،هم شوق و هم شک را در جامعه علمی برانگیخته کرد.
اکتشافات مربوط به آتش در سمیناری در یک دسامبر قبل از انتشار تحقیقات علمی رسمی بحث برانگیز،بصورت عمومی منتشر شد و ثابت کرد که این تحقیقات ادامه دار خواهد بود زیرا سنجیدن قدمت استخوان های زغالی هنوز در حال انجام است.
کریس استرینگر در موزه تاریخ طبیعی لندن به نیوساینتیست گفت: ارزیابی درست ادعاهای لی برگر بدون مشاهده شواهد کامل غیرممکن است،اما ظاهراً این موضوع به زودی بررسی می شود. با تمام احترامی که برای لی و تیمش برای دستیابی به این یافته‌های بزرگ قائلم،این راهی مناسب برای گسترش علم یا پیشرفت یک بحث علمی درباره ی اکتشافاتی بسیار مهم نیست.
با این حال،این کشف ممکن است به فرانچسکو دیاریکو از دانشگاه بوردو در فرانسه اطلاعاتی در مورد نحوه برخورد آنها (هومو نالدی) با اجساد خود و ساختار جامعه آنها ارائه دهد.
او گفت: اگر ثابت شود که هومو نالدی ها بر آتش مسلط شده بودند و از آن برای دسترسی به دورافتاده‌ترین مناطق سیستم star kars استفاده می کردند،این موضوع می‌تواند پیامدهای بسیار مهمی برای تفسیر عملیات تشییع جنازه هایشان در آن محل نیز داشته باشد. کنترل منبع نور مصنوعی امکان سازماندهی اقدامات در مکان و زمان را فراهم می کند و در مورد تمرینات سردخانه، مشارکت چند نفر از اعضای گروه را در اقدامات مشترک و مشترک تسهیل می کند.
اهمیت این کشف
به گفته برگر، اهمیت کشف موارد استفاده از آتش بسیار مهم است.وی افزود: اگر این انسان‌های مغز کوچک و عمدتاً میمون‌مانند قادر به انجام فرآیندهای فکری پیچیده لازم برای ایجاد و مدیریت آتش بودند، در این صورت ما شروع به کشف ظهور یک مسیر فرهنگی و رفتاری می‌کنیم که تا این لحظه فکر می‌کردیم. قلمرو هوموساپین ها و نئاندرتال هااست.
در سال 2013، دو غواص غار،در غار rising star در آفریقای جنوبی اولین کشف شناخته شده همو نالدی را هنگامی که از طریق مسیری بسیار باریک وارد اتاقکی که قبلاً کشف نشده بود، انجام دادند.
آنها هزاران استخوان فسیل شده را پیدا کردند که روی زمین پراکنده شده بودند، که بعداً منجر به طبقه بندی همو نالدی به عنوان یک گونه جدید در سال 2015 شد.
با این حال،قدمت بقایای فسیلی کشف شده در سال 2017 نشان داد که این گونه نسبتاً بین 230هزار تا 33هزار سال پیش زندگی می کرده است.این بقایا نشان می دهد که ممکن است در کنار انسان امروزی، که حدود 300هزار سال پیش در آفریقا ظهور کرده است،این گونه نیز همزیستی داشته باشند.
و نکته آخر اینکه بسیاری از دانشمندان که قبلاً فکر می کردند یک انسان مغز کوچک نمی تواند آتش را در داخل یک سیستم غار بسازد و از آن استفاده کند،ممکن است باورهای خود را با توجه به جدیدترین “کشف قابل توجه” مورد ارزیابی مجدد قرار دهند.
