یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که محدودیت کالری دریافتی می‌تواندسلامت ماهیچه ها را بهبود بخشد و مسیرهای بیولوژیکی مهم برای سلامتی را فعال کند.
به گزارش تکناک، کاهش کالری دریافتی بدون محروم کردن بدن از مواد مغذی ضروری در مدل های حیوانی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاکی از این است که محدودیت کالری تأثیر مثبتی بر ماهیچه (muscle : contractile soft tissue of animals) های اسکلتی دارد و پیشرفت بیماری های مرتبط با افزایش سن را به تاخیر می اندازد. با این حال، اطلاعات کمی در مورد اثرات طولانی مدت محدودیت کالری بر سلامتی انسان جمع آوری شده است.
محققان مؤسسه ملی سلامت ایالات متحده (NIH) مکانیسم‌های بیولوژیکی محدودیت کالری را تجزیه و تحلیل کردند تا ببینند که آیا آنها به همان اثرات مثبتی بر سلامتی انسان‌ها منجر می‌شوند که در حیوانات مشاهده می‌شود یا خیر؟
با تجزیه و تحلیل داده‌های شرکت‌کنندگان در مطالعه ارزیابی جامع اثرات بلندمدت کاهش مصرف انرژی (CALERIE)، محققان دریافتند که طی یک دوره دو ساله، در حالی که هدف کاهش 25 درصدی کالری دریافتی روزانه آنها بود، بیشترین شرکت کنندگان توانستند به کاهش 12 درصدی دست یابند. با این وجود، این کاهش متوسط برای فعال کردن بیشتر مسیرهای بیولوژیکی مرتبط با پیری سالم کافی بود.
لوئیجی فروچی، نویسنده مسئول این مطالعه گفت: کاهش 12 درصدی کالری دریافتی بسیار کم است. این نوع کاهش کوچک در کالری دریافتی قابل انجام است و ممکن است تفاوت بزرگی در سلامت شما ایجاد کند.
محققان آنالیز توالی RNA جامع را روی ماهیچه (یکی از بافت‌های جانوری با قابلیت انقباض) های اسکلتی جمع آوری شده از شرکت کنندگان در این مطالعه انجام دادند. هدف بررسی تغییرات بیان ژن ناشی از محدودیت کالری طی دو سال در مقایسه با گروه کنترل بود.
90 شرکت‌کننده با بیوپسی عضله ران، قبل از مطالعه و پیگیری‌های یک و دو ساله در طول دوره مطالعه موافقت کردند. محققان RNA پیام رسان (mRNA) را از نمونه ها جدا کردند و توالی پروتئین هر mRNA را تعیین کردند. آنها از این اطلاعات برای شناسایی ژن‌هایی که mRNAهای خاص را ایجاد می کنند استفاده کردند و ژن‌هایی را که در شرکت‌کنندگان برنامه کالری محدود تنظیم مثبت یا منفی می‌شدند را تعیین کردند.
محققان تأیید کردند که محدودیت کالری بر همان مسیرهای ژنی در انسان تأثیر می گذارد که در موش ها و پستانداران غیرانسان تاثیر میگذارد. آنها تشخیص دادند که بیان ژن در شرکت‌کنندگان با کالری محدود نسبت به گروه کنترل، از جمله ژن‌های مربوط به تنظیم پروتئین، تنظیم ریتم شبانه‌روزی، ترمیم DNA، مرگ برنامه‌ریزی شده سلولی (آپوپتوز) و التهاب، به طور قابل‌توجهی تغییر کرده است.
تغییراتی در مسیرهای بیولوژیکی درگیر در ترمیم عضله و تشکیل ماهیچه های اسکلتی (میوژنز) وجود داشت که منجر به افزایش کیفیت عضلات اسکلتی و مکانیسم‌های پیری شد. برخی از ژن‌های تنظیم‌شده شامل آنهایی بودند که مسئول تولید انرژی و متابولیسم هستند، در حالی که ژن‌های التهابی تنظیم‌شده باعث کاهش التهاب شدند.
محققان می گویند یافته های آنها مکانیسم هایی را نشان می دهد که از طریق آن محدودیت کالری فواید سلامتی را به خصوص در افراد مسن به همراه دارد.
فروچی گفت: از آنجایی که التهاب و پیری به شدت با هم مرتبط هستند، محدودیت کالری نشان دهنده یک رویکرد قدرتمند برای جلوگیری از حالت پیش التهابی است که توسط بسیاری از افراد مسن ایجاد می شود.
این مطالعه در مجله Aging Cell منتشر شد.
