همه آنچه باید از عفونت های پوستی بدانید

عفونت های پوستی زمانی رخ می دهد که میکروب ها، پوست شما یا بافت های نرم زیر سطح پوست را آلوده کنند.

به گزارش تکناک، چهار نوع اصلی میکروب وجود دارد که می تواند پوست شما را آلوده کند: باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و انگل ها. هر کسی ممکن است به عفونت پوستی مبتلا شود. در واقع عفونت های پوستی سومین نگرانی شایع پزشکی هستند که کادر درمان در مراکز درمانی با آن سر و کار دارند.

علائم عفونت های پوستی (skin infection : skin disease caused by bacteria, fungi, parasites or virus) شایع شامل بثورات پوستی، تورم، قرمزی، التهاب یا آبسه است. با این حال، علائم به عفونت خاصی که تجربه می کنید بستگی دارد. در حالی که علائم شما ممکن است ناراحت کننده باشد، خوشبختانه چندین گزینه درمانی راحت وجود دارد که می تواند به بهبودی شما کمک کند.

انواع عفونت های پوستی

چهار نوع میکروب وجود دارد که می تواند باعث عفونت پوست شود. این میکروب ها شامل باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و انگل ها هستند.

عفونت های باکتریایی

انواع مختلفی از عفونت های باکتریایی پوست وجود دارد، از جمله:

• سلولیت
• زرد زخم
• آبسه و جوش
• کاربونکل
• فولیکولیت
• استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA)
• اکتیما

عفونت های ویروسی

برخی از ویروس ها نیز می توانند پوست شما را ملتهب کرده و علائم عفونت ایجاد کنند. برخی از انواع رایج عفونت های ویروسی عبارتند از:

• زونا
• آبله مرغان
• سرخک
• زگیل
• ویروس هرپس سیمپلکس (HSV)
• سرخجه
• بیماری پنجم
• بیماری دست، پا و دهان
• اوریون
• روزئولا
• Molluscum contagiosum

عفونت های قارچی

از جمله رایج ترین انواع عفونت های قارچی عبارتند از:

• مایکوزیس
• پای ورزشکاران
• درماتوفیتوز
• عفونت های مخمری
• خارش سوارکار
• عفونت های کاندیدا

عفونت های انگلی

نوع نهایی عفونت پوستی توسط انگل ها ایجاد می شود که ارگانیسم های کوچکی هستند که در بدن شما تغذیه و تولید مثل می کنند. عفونت های انگلی رایج عبارتند از:

• شپش
• گال
• کرم قلابدار
• پدیکولوزیس
• نیش کنه
• کنه ها

علائم

علائم عفونت های پوستی بر اساس نوع عفونت و شدت بیماری شما می تواند بسیار متفاوت باشد.

علائم عفونت باکتریایی

هر نوع عفونت باکتریایی پوست باعث مجموعه ای از علائم خاص می شود، از جمله:

• سلولیت: درد مبهم، حساسیت، قرمزی، گرما و تورم
• زرد زخم: زخم های قرمز و خارش دار که می توانند چرک (مایع سفید) نشت کنند و برجستگی های عسلی رنگی معمولاً روی بازوها، پاها، دهان یا بینی برجای بگذارند.
• جوش و کربونکل: جوش و جوش پر از چرک
• MRSA: برجستگی های دردناک، متورم و قرمز روی پوست که پر از چرک است

علائم عفونت ویروسی

علائم عفونت های ویروسی پوست بستگی به ویروسی دارد که شما به آن مبتلا شده اید. این نوع عفونت ها می توانند علائم مختلفی ایجاد کنند، از جمله:

• زگیل یا رشد ضایعه ای سخت روی پوست، اغلب روی انگشتان، اندام تناسلی، باسن، بازوها یا پاها
• درد یا سوزن سوزن شدن پوست
• توسعه زخم ها
• تبخال در دهان، صورت، اندام تناسلی یا باسن

علائم عفونت قارچی

اگر یک نوع قارچ علت اصلی عفونت شما باشد، علائمی که تجربه می کنید بستگی به این دارد که قارچ کدام قسمت از بدن شما را آلوده کرده است. این بیماری می تواند از پای ورزشکار (که روی پاها و انگشتان پا ایجاد می شود) تا عفونت های قارچی (که می تواند علائمی را در داخل و اطراف دستگاه تناسلی ایجاد کند) متغیر باشد. در عفونت های قارچی، معمولاً موارد زیر مشاهده می شود:

• تحریک پوست
• خارش
• سرخی
• درد
• پوسته پوسته پوسته شدن
• تورم
• تاول
• آبسه

علائم عفونت انگلی

مشابه سایر عفونت های پوستی، علائم دقیق عفونت انگلی احتمالاً به انگلی که شما را آلوده کرده است بستگی دارد. علائم رایجی که می توانید تجربه کنید ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خارش
• تحریک پوست
• ایجاد زخم در اطراف پوست
• جوش
• کیست
• ندول
• ضایعات
• سرخی پوست

علل

باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها و انگل‌ها می‌توانند به روش‌های مختلفی به پوست سرایت کرده و باعث عفونت شوند، از جمله:

• ایجاد زخم یا بریدگی روی پوست، که باعث می شود میکروب ها به راحتی جریان خون شما را آلوده کنند
• داشتن نواحی مرطوب روی پوست، مانند چین‌های پوستی یا روی پوستی که با پوست دیگر تماس دارد (مثلاً زیر سینه‌ها، زیر بغل و غیره)
• شنا در آب آلوده
• درگیر شدن در تماس جنسی یا پوست به پوست با فردی که دارای عفونت پوستی است

عوامل خطرناک

ممکن است به دلیل عوامل زیر نیز در معرض خطر ابتلا به عفونت پوستی باشید:

• ضربه یا آسیب به پوست
• گردش خون ضعیف
• اگزما یا سایر بیماری های پوستی
• از نظر سنی بزرگتر بودن
• داشتن یک اختلال خود ایمنی یا نقص ایمنی
• شیمی درمانی
• سوء تغذیه
• داشتن چاقی یا دیابت
• فلج یا استراحت طولانی مدت در بستر
• تورم مزمن در اندام ها

تشخیص

اگر متوجه علائم عفونت پوستی شدید، به نفع شماست که برای آزمایش و درمان به پزشک مراجعه کنید. در قرار ملاقات با پزشک معمولاً از شما در مورد سابقه پزشکی شما می پرسند و یک معاینه فیزیکی انجام می دهند. پزشک شما همچنین می‌تواند انواع آزمایش‌های تشخیصی را انجام داده تا بفهمد چه چیزی باعث علائم شما می‌شود. این آزمایش ها شامل:

• ارزیابی بصری: برای بررسی علائم عفونت پوست شما را بررسی می کند.
• کشت پوست: نمونه ای از پوست آسیب دیده را با خراش دادن یا نمونه برداری جمع آوری می کند و آن را به آزمایشگاه می فرستد تا نمونه را زیر میکروسکوپ بررسی کند.
• آزمایش خون: به تشخیص علت اصلی عفونت و اینکه آیا علائم ناشی از نوع خاصی از باکتری، قارچ، ویروس یا انگل است کمک می کند.

از آنجایی که پزشک شما نگاه دقیق‌تری به پوست شما می‌اندازد، قبل از تشخیص عفونت پوست، باید بیماری هایی را که بر پوست تأثیر می‌گذارد، رد کند. این بیماری ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درماتیت
• ترومبوز وریدی عمقی
• پسوریازیس
• نارسایی احتقانی قلب
• نیش حشرات
• عکس العمل های آلرژیتیک
• لنف ادم
• نقرس

درمان عفونت های پوستی

در صورت ابتلا به عفونت پوستی، چندین گزینه درمانی وجود دارد که پزشک شما ممکن است توصیه کند. برنامه درمانی دقیق شما به علائم و علت عفونت شما بستگی دارد. رایج ترین گزینه ها برای درمان این عفونت ها عبارتند از:

• کرم‌های موضعی: می‌توانید پمادها را مستقیماً روی پوست خود قرار دهید تا علائم را از بین ببرید. بر اساس نوع عفونتی که دارید، گزینه های شما ممکن است شامل سنتانی (موپیروسین)، باسیگوئنت (باسیتراسین)، نئوسپورین (نئومایسین)، اسکلیس (ایورمکتین)، الیمیت (پرمترین 1%) و اولسفیا (بنزیل الکل 5%) باشد.
• آنتی بیوتیک ها: برای عفونت های باکتریایی پوستی جدی تر، پزشک ممکن است داروهای آنتی بیوتیکی را تجویز کند که ممکن است خوراکی باشند. این داروها ممکن است شامل وانکوسین (وانکومایسین)، زیووکس (لینزولید)، تیگاسیل (تیژسیکلین)، کوبیسین (داپتومایسین) و تفلارو (سفتارولین) باشند.
• داروهای ضد ویروسی: اگر عفونت پوست شما در نتیجه ویروس باشد، می توانید از انواع درمان های ضد ویروسی استفاده کنید. برخی از گزینه ها Valtrex (valaciclovir)، Zovirax (acyclovir) و Trans-Vers-Al (اسید سالیسیلیک).
• تخلیه: در مواردی که عفونت پوست شما منجر به ایجاد جوش یا آبسه شده است، ممکن است پزشک تصمیم بگیرد مایع را از داخل تخلیه کند. پزشک از تجهیزات استریل شده برای ایجاد بریدگی کوچک در پوست استفاده می کنند. تخلیه مایع داخل، باعث کاهش ناراحتی می شود.

چگونه از عفونت های پوستی پیشگیری کنیم؟

پیشگیری از عفونت پوست در درجه اول به معنای به حداقل رساندن یا اجتناب از قرار گرفتن در معرض میکروب هایی است که می توانند شما را آلوده کنند. اقدامات زیر ممکن است خطر ابتلا به عفونت را کاهش دهد:

• دست های خود را به دقت و به طور کامل بشویید، به خصوص قبل و بعد از دست زدن به غذا
• هنگام حمام کردن در رختکن باشگاه یا سایر حمام های عمومی دوش بگیرید
• برای جلوگیری از تجمع رطوبت روی پوست، لباس های گشاد بپوشید
• هرگونه بریدگی یا زخم را با آب و صابون تمیز کنید
• بریدگی ها یا زخم ها را با گاز یا باند پوشانید
• از به اشتراک گذاشتن لباس، تیغ یا وسایل بهداشتی با دیگران خودداری کنید

عوارض

اگر عفونت های پوستی درمان نشوند، ممکن است در خطر ابتلا به عوارض جدی تری باشید، مانند:

• فاشئیت نکروزان: عفونت های شدید می توانند به بافت های زیر پوست سرایت کنند و باعث مرگ سلول ها و ایجاد درد شدید، تغییر رنگ (اغلب خاکستری یا آبی) و تاول شوند.
• لنفادنیت: بزرگ شدن غدد لنفاوی یا لنفادنیت می تواند با بدتر شدن عفونت رخ دهد.
• قانقاریا: عفونت‌های باکتریایی شدید می‌توانند باعث قانقاریا شوند که منجر به مرگ بافت‌های پوست شما، اغلب در انگشتان دست، بازوها یا پاها می‌شود.
• استئومیلیت: این وضعیت زمانی رخ می دهد که عفونت به استخوان شما سرایت می کند و در نهایت بخش هایی از استخوان را از بین می برد و باعث درد، تب و لرز می شود.
• باکتریمی: هنگامی که باکتری به جریان خون شما گسترش می یابد، ممکن است به این عفونت شدید مبتلا شوید که باعث لرزش، تب، لرز و درد شکم می شود.
• سپسیس: یک عارضه بسیار جدی است که باعث واکنش ایمنی شدید در بدن می شود و می تواند به چندین اندام بدن آسیب برساند که می تواند منجر به مرگ شود.
• اندوکاردیت: اگر عفونت باکتریایی یا قارچی به قلب شما سرایت کند، این وضعیت می تواند باعث التهاب خطرناک پوشش داخلی و دریچه ها شود که منجر به تب، لرز و خستگی مفرط می شود.