سرطان ریه سلول غیر کوچک چیست؟

سرطان ریه سلول غیر کوچک (NSCLC) نوعی سرطان است که از بافت های ریه شروع می شود. انواع مختلفی از سرطان ریه سلول غیرکوچک از جمله کارسینوم سلول سنگفرشی، کارسینوم سلول بزرگ و آدنوکارسینوما وجود دارد.

به گزارش تکناک، ریه یک اندام اسفنجی در قفسه سینه است که به بدن شما کمک می کند تا اکسیژن را جذب کند. سرطان ریه سومین سرطان شایع در بزرگسالان در ایالات متحده و عامل اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان است.

NSCLC حدود 80-85٪ از تمام تشخیص های سرطان ریه در ایالات متحده را تشکیل می دهد. تخمین زده می شود که سیگار کشیدن باعث 90٪ موارد سرطان ریه می شود.

علائم رایج سرطان ریه سلول غیر کوچک، تنگی نفس و سرفه مداوم است. خوشبختانه چندین گزینه درمانی برای NSCLC وجود دارد.

انواع سرطان ریه سلول غیرکوچک

انواع مختلفی از سرطان ریه وجود دارد و هر کدام انواع مختلفی از سلول ها را تحت تاثیر قرار می دهند و به روش های مختلفی پخش می شوند. انواع اصلی سرطان ریه سلول غیر کوچک عبارتند از:

• کارسینوم سلول سنگفرشی: این نوع سرطان در سلول های سنگفرشی نازک و مسطح در ریه ها تشکیل می شود که داخل مجاری تنفسی را می پوشانند. این نوع سرطان ممکن است در پوست نیز ایجاد شود.
• کارسینوم سلول بزرگ: این سرطان در انواع مختلف سلول های بزرگ در ریه ها شروع می شود.
• آدنوکارسینوم: این بیماری در سلول هایی که آلوئول ها را پوشانده اند (کیسه های هوایی کوچک در ریه ها) شروع می شود.

علائم سرطان ریه سلول غیر کوچک

هنگامی که NSCLC در ریه ها ایجاد می شود، بر توانایی تنفس شما تأثیر می گذارد. علائم رایج ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سرفه های مداوم
• تنگی نفس
• درد قفسه سینه
• خس خس سینه
• سرفه خونی (هموپتیزی)
• خشن شدن صدا
• مشکل در بلع (دیسفاژی)
• از بین رفتن اشتها
• کاهش وزن ناخواسته
• خستگی

همانطور که NSCLC رشد می کند و گسترش می یابد، می تواند روی سایر اندام ها و نواحی بدن تأثیر بگذارد. علائم بعدی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد استخوان
• درد مفاصل
• ضعف عضلانی
• افتادگی پلک (پتوز)
• تورم در صورت و گردن

چه چیزی باعث سرطان ریه سلولی غیر کوچک می شود؟

سرطان ریه سلول غیرکوچک زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های خاصی در ریه‌ها آسیب می‌بینند و با سرعتی خارج از کنترل شروع به رشد و تکثیر می‌کنند. شایع ترین علت آسیب سلولی در ریه ها سیگار کشیدن است. محققان بر این باورند که تا 90 درصد از تمام موارد سرطان ریه ناشی از مصرف تنباکو است.

عوامل خطرناک

عامل خطرناک اصلی برای NSCLC،‌ سیگار کشیدن است. هر چه فردی زودتر سیگار را شروع کند و بیشتر سیگار بکشد، خطر ابتلا به سرطان ریه در او بیشتر می شود.

سایر عوامل خطرناک عبارتند از:

• قرار گرفتن در معرض دود
• قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی از جمله آزبست، رادون، کروم، بریلیم، نیکل، دوده یا قطران در محل کار
• سابقه پرتودرمانی سینه یا قفسه سینه
• سابقه آزمایش‌های تصویربرداری مکرر
• قرار گرفتن در معرض تشعشعات بمب اتمی
• قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا
• سابقه خانوادگی سرطان ریه
• ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV)
• مکمل های بتاکاروتن (فقط برای افراد سیگاری شدید)
• بالا بودن سن
• جهش های ژنی مانند جهش KRAS-G12C که در 13 درصد افراد مبتلا به NSCLC یافت می شود

تشخیص

سرطان ریه سلول غیرکوچک معمولاً توسط یک انکولوژیست که یک پزشک است که در تشخیص و درمان سرطان تخصص دارد، تشخیص داده می شود. اگر پزشک شما نگران است که علائم سرطان ریه دارید، احتمالاً به یک متخصص سرطان ریه ارجاع داده می شوید.

آزمایش‌های پزشکی مورد استفاده برای تشخیص NSCLC عبارتند از:

• معاینه فیزیکی: انکولوژیست یک معاینه فیزیکی کامل برای بررسی علائم سرطان انجام می دهد.
• سابقه سلامت: انکولوژیست شما سوالاتی در مورد سابقه سلامتی و عوامل خطرناک برای درک خطر سرطان از شما می پرسد.
• آزمایش‌های آزمایشگاهی: انکولوژیست ممکن است آزمایش‌هایی از بافت‌ها، خون و ادرار را برای بررسی علائم سرطان یا عفونت تجویز کند.
• اشعه ایکس قفسه سینه: ممکن است برای رد سایر علل علائم سرطان ریه مانند ذات الریه یا عفونت دیگری نیاز به عکس برداری از قفسه سینه داشته باشید.
• سیتولوژی خلط: یک پاتولوژیست نمونه ای از خلط (مخاط) شما را زیر میکروسکوپ بررسی می کند.
• توراسنتز: پزشک مایع را از فضای بین ریه ها و دیواره قفسه سینه خارج می کند و سپس آن را زیر میکروسکوپ بررسی می کند.
• سونوگرافی آندوسکوپی: پزشک یک اسکوپ را در گلو قرار می دهد تا تصاویری از ریه ها بگیرد.
• برونکوسکوپی: انکولوژیست ممکن است از برونکوسکوپی برای بررسی داخل نای و مجاری تنفسی بزرگ استفاده کند.
• مدیاستینوسکوپی: جراح برشی را در استخوان سینه ایجاد می‌کند و یک اسکوپ را به داخل قفسه سینه هدایت می‌کند تا ریه‌ها را معاینه کند و در صورت نیاز نمونه‌برداری کند.
• نمونه‌برداری از غدد لنفاوی: اگر انکولوژیست شما نگران گسترش سرطان به غدد لنفاوی باشد، ممکن است تمام یا بخشی از یک غدد لنفاوی را برای آزمایش سلول‌های سرطانی بردارد.

هنگامی که سرطان ریه سلول غیر کوچک تشخیص داده شد، انکولوژیست ممکن است آزمایش‌های بیشتری را برای تعیین میزان پیشرفت سرطان تجویز کند. این آزمایش‌إها می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی یا MRI: MRI از آهنرباها و امواج رادیویی برای تولید تصاویر دقیق از ریه ها و بافت های اطراف استفاده می کند.
• توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن: سی تی اسکن با گرفتن چندین اشعه ایکس از زوایای مختلف تصاویر دقیقی را ارائه می دهد.
• اسکن توموگرافی گسیل پوزیترون (PET): اسکن PET سلول های در حال رشد سریع را در بدن پیدا می کند تا میزان گسترش سرطان را مشخص کند.
• اسکن استخوان: انکولوژیست شما ممکن است اسکن استخوان را برای تعیین اینکه آیا سلول های سرطانی به استخوان گسترش یافته اند، توصیه کند.
• تست عملکرد ریوی (PFT): از PFT می توان برای تشخیص میزان عملکرد ریه ها استفاده کرد.

مراحل سرطان ریه سلول غیر کوچک

درمان سرطان ریه سلول غیر کوچک بستگی به مرحله دارد. مرحله بندی سرطان برای تعیین میزان گسترش سرطان در بدن استفاده می شود.

مراحل NSCLC عبارتند از:

• مرحله پنهان: سلول های سرطانی را نمی توان با تصویربرداری یا برونکوسکوپی تشخیص داد، اما آنها می توانند در خلط پیدا شوند.
• مرحله 0: سلول های سرطانی در پوشش مجاری تنفسی وجود دارند اما به خارج از ریه ها گسترش نیافته اند.
• مرحله IA: تومور سرطانی بزرگتر از 3 سانتی متر نیست و به غدد لنفاوی گسترش نیافته است.
• مرحله IB: تومور بین 3 تا 4 سانتی متر است و به غدد لنفاوی گسترش نیافته است.
• مرحله IIA: تومور بین 4 تا 5 سانتی متر است و به غدد لنفاوی گسترش نیافته است.
• مرحله IIB: تومور بزرگتر از 5 سانتی متر نیست اما به غدد لنفاوی گسترش یافته است.
• مرحله III: سلول های سرطانی به مناطقی در همان سمت قفسه سینه که تومور اولیه است، گسترش یافته‌اند.
• مرحله چهارم: سلول های سرطانی به نواحی دوردست بدن مانند کبد یا مغز گسترش یافته اند.

درمان های NSCLC

درمان سرطان ریه سلول غیر کوچک به مرحله سرطان، علائم و سلامت کلی شما بستگی دارد. چندین گزینه درمانی ممکن وجود دارد و انکولوژیست شما برنامه ای را بر اساس سلامت فردی شما توصیه می کند.

هدف از درمان برای افراد مبتلا به مرحله I یا مرحله  II NSCLC، درمان سرطان است. هدف از درمان برای کسانی که در مرحله III یا IV قرار دارند، معمولاً افزایش عمر و بهبود کیفیت زندگی است.

اگر بتوان تومور را برداشت، جراحی معمولا اولین گزینه درمانی است. گزینه های جراحی عبارتند از:

• برداشتن گوه ای: تومور و بافت طبیعی اطراف را بردارید
• لوبکتومی: کل ریه برداشته می‌شود
• پنومونکتومی: تمام ریه برداشته می‌شود
• برداشتن آستین: بخشی از برونش برداشته می‌شود

اگر سلول‌های سرطانی به خارج از ریه‌ها گسترش یافته باشند، ممکن است به درمان‌های بیشتری نیاز داشته باشید، از جمله:

• پرتودرمانی: پرتودرمانی از پرتوها یا ذرات پر انرژی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. ممکن است پس از جراحی برای از بین بردن سلول های سرطانی باقی مانده این روش مفید باشد.
• شیمی درمانی: شیمی درمانی شامل داروهایی است که برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود.
• ایمونوتراپی: ایمونوتراپی از سیستم ایمنی بدن حمایت می کند تا بهتر با سرطان مبارزه کند.
• لیزر درمانی: لیزر درمانی از پرتو لیزر برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند.
• درمان فتودینامیک یا PDT: PDT انرژی نور را با داروهایی ترکیب می کند که به تخریب سلول های سرطانی در هنگام فعال شدن توسط نور کمک می کند.
• کرایوسرجری: کرایوسرجری بافت غیرطبیعی را منجمد می‌کند و از بین می برد تا از گسترش سرطان جلوگیری کند.
• الکتروکوتر: در الکتروکوتر از سوزن یا پروب گرم شده برای از بین بردن بافت سرطانی استفاده می شود.

یکی دیگر از گزینه های درمانی برای سرطان سلول غیر کوچک، درمان هدفمند است. درمان هدفمند از داروهایی برای کمک به بدن برای شناسایی سلول های سرطانی خاص استفاده می کند. گزینه های درمانی هدفمند عبارتند از:

• آنتی بادی های مونوکلونال: آنتی بادی های مونوکلونال می توانند به اهداف خاصی روی سلول های سرطانی بچسبند.
• مهارکننده‌های تیروزین کیناز: این داروها وارد غشای سلولی می‌شوند و به سلول‌های سرطانی می‌گویند که رشد و تقسیم را متوقف کنند.
• هدف پستانداران مهارکننده‌های راپامایسین (mTOR): این داروها پروتئین‌های mTOR (که رشد سلول را هماهنگ می‌کنند) را مسدود می‌کنند تا از رشد و تقسیم سلول‌های سرطانی جلوگیری کنند.
• مهارکننده‌های KRAS G12C: این مهارکننده‌ها جهش KRAS-G12C را مسدود می‌کنند تا از رشد بیشتر سلول‌های سرطانی جلوگیری کنند.

پیشگیری

همه موارد سرطان ریه سلول غیر کوچک قابل پیشگیری نیستند. با این حال ممکن است بتوان به طور قابل توجهی خطر ابتلا به سرطان کاهش داد. از آنجایی که سیگار باعث اکثر موارد سرطان ریه می شود، اجتناب از مصرف دخانیات بهترین راه برای پیشگیری از سرطان ریه است.

اگر در حال حاضر سیگار می‌کشید، با پزشک خود در مورد منابعی که به شما در ترک سیگار کمک می‌کند، صحبت کنید.

بیماری‌های مرتبط

افراد مبتلا به NSCLC در معرض افزایش خطر ابتلا به انواع دیگر سرطان در آینده هستند. اگر سابقه سرطان دارید، با پزشک خود در مورد غربالگری های منظم سرطان صحبت کنید.

افراد مبتلا به NSCLC در معرض افزایش خطر عوارض خاصی هستند، از جمله:

• پنومونی: عفونت و التهاب در ریه ها
• ترومبوز: لخته خون که می تواند در ریه ها شروع شود یا به آن برود (آمبولی ریه)
• سندرم پارانئوپلاستیک: گروهی از علائم که هنگام واکنش سیستم ایمنی به سرطان رخ می دهد

زندگی با سرطان ریه سلول غیر کوچک

بسیاری از افراد مبتلا به سرطان ریه سلول غیر کوچک با درمان موفقیت آمیز قابل درمان هستند. با این حال، برخی از افراد ممکن است بدون درمان با این نوع سرطان زندگی کنند. سرطان ریه عامل اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان در ایالات متحده است.

خوشبختانه چندین گزینه درمانی و منابع در دسترس است که شما با NSCLC زندگی می کنید. افراد مبتلا به این نوع سرطان ریه می توانند انتظار داشته باشند که به طور منظم با تیم درمانی خود برای معاینات بعدی، آزمایش های تصویربرداری و غربالگری ملاقات کنند.

اگر شما یا یکی از عزیزان مبتلا به NSCLC،‌ سیگار می کشید یا از سایر محصولات تنباکو استفاده می کنید، پیوستن به برنامه ترک سیگار می تواند به ترک شما کمک کند.