هیچ روش خاصی برای درمان فراموشی وجود ندارد، زیرا عوامل متعددی میتوانند آن را تحریک کنند. تمام کاری که پزشکان می توانند برای کمک به این وضعیت انجام دهند این است که با تمرکز بر علل زمینهای، یک برنامه درمانی ایجاد کنند.
به گزارش تکناک، احتمال بیشتری دارد که فراموشی ناشی از شرایطی که عملکرد مغز را به طور دائم مختل می کند مانند هیپوکسی مغزی، تومورهای مغزی، بیماری آلزایمر، یا سایر بیماری های عصبی، دائمی باشد.
از سوی دیگر، از دست دادن حافظه ناشی از ضربه به سر، استرس یا بیماری، که بر نحوه بازیابی خاطرات تأثیر می گذارد، ممکن است در طول زمان بهبود یابد. این امر به طور موثر اجازه می دهد تا اختلال شناختی ناشی از ضربه سر از نظر بالینی از بین برود.
فهرست مطالب
سازگاری مغز
یک مطالعه قبلی نشان داد که مغز با تغییر نحوه عملکرد سیناپسها با ضربههای مکرر سر سازگار میشود. بسته به اینکه این ضربههای سر هر چند وقت یکبار اتفاق میافتند، در نهایت میتوانند باعث ایجاد مشکل در به خاطر سپردن و ایجاد خاطرات جدید شوند.
گروهی از محققان تصمیم گرفتند مطالعهای را برای بررسی احتمال برگشت فراموشی ناشی از ضربه به سر انجام دهند. محقق ارشد این مطالعه، دکتر مارک برنز در بیانیه ای گفت:
تحقیق ما به ما امیدواری می دهد که بتوانیم درمان هایی را برای بازگرداندن مغز به وضعیت طبیعی خود پس از ضربه سر و بازیابی عملکرد شناختی در افرادی که حافظه ضعیف ناشی از ضربه های مکرر سر دارند، طراحی کنیم.
پاسخ مغز به ضربههای مکرر سر
بیشتر تحقیقاتی که قبلاً با هدف مشابه انجام شده بود، در مغز یک انسان مبتلا به یک بیماری دژنراتیو مغزی بوده است که در افرادی با سابقه ضربههای مکرر به سر دیده می شود.
با این حال، برنز اشاره کرد که این مطالعه با هدف درک چگونگی تغییر مغز در پاسخ به ضربه سطح پایین سر که بسیاری از بازیکنان جوان فوتبال به طور مرتب تجربه می کنند، انجام شده است.
دو گروه از موشهای اصلاحشده ژنتیکی برای این مطالعه مورد استفاده قرار گرفتند، زیرا آنها محققان را قادر ساختند نورونهای حافظه (engram) را که در شکلگیری خاطرات جدید دخیل هستند، ببینند.
محققان با انجام آزمایشی که قبلاً ندیده بودند، خاطره جدیدی برای موش ها ایجاد کردند. گروه اول به مدت یک هفته در معرض فرکانس بالایی از ضربه های خفیف سر قرار گرفتند، در حالی که گروه دیگر فقط تحت کنترل بودند و با ضربه مواجه نشدند.
یک هفته بعد، گروهی از موشهای تحت کنترل توانستند پس از دیدن اتاقی که برای اولین بار در آن حافظه را یاد گرفتند، انگرام حافظه خود را فعال کنند، زیرا این نورونهای حافظه به ارتباط خاطرات با مکانها کمک میکنند.
با این حال، موشهای آسیبدیده نمیتوانستند حافظه تازه ایجاد شده را به خاطر بیاورند که همین امر به محققان کمک کرد تا علت فراموشی را مشخص کنند. برای از بین بردن این حالت، محققان از لیزر برای کمک به فعال کردن انگرامهای حافظه در موشهای آسیب دیده استفاده کردند و نتایج لازم را به دست آوردند.
از بین بردن آسیب سر
تکنیکی که برای این مطالعه استفاده شد، ممکن است برای انسانها قابل ترجمه نباشد زیرا کاملا تهاجمی است. با این حال، این مطالعه شواهدی ارائه کرد که ثابت کرد فراموشی ناشی از آسیب سر را میتوان با فعال کردن نورونهای حافظه از بین برد.
برنز افزود: ما در حال مطالعه تعدادی از تکنیکهای غیرتهاجمی هستیم تا به مغز اطلاع دهیم که دیگر در خطر نیست و پنجرهای از انعطافپذیری باز کنیم که میتواند مغز را به حالت قبلی بازگرداند.