با اینکه لازم نیست همه غذاهای فوق فرآوری‌شده را به‌طور کلی محدود کنید، شواهد نشان می‌دهند که استفاده کم از این نوع غذاها می‌تواند برای سلامت طولانی مدت مفید باشد.
به گزارش تکناک و بر اساس یک مطالعه 30 ساله در ایالات متحده آمریکا که در مجله The BMJ منتشر شده است، مصرف مقادیر زیادی از غذاهای فوق فرآوری شده با افزایش نسبتاً کم خطر مرگ و میر مرتبط است.
قوی‌ترین ارتباط‌ها با گوشت آماده، مرغ، محصولات غذایی دریایی، نوشیدنی‌های شیرین، دسرهای لبنی و غذاهای صبحانه فوق فرآوری‌شده یافت شد.
محققان می‌گویند که همه محصولات غذایی فوق فرآوری‌شده نباید به‌طور جهانی محدود شوند، اما یافته‌های آنها برای محدود کردن مصرف انواع خاصی از مواد غذایی فوق فرآوری‌شده به‌منظور بهبود سلامت طولانی مدت پشتیبانی می‌کند.
غذاهای فوق فرآوری‌شده شامل محصولات پخته و بسته‌بندی شده و تنقلات، نوشابه‌های گازدار، غلات شیرین و محصولات آماده برای خوردن یا حرارت دادن هستند. آنها اغلب حاوی رنگ‌ها، امولسیون‌کننده‌ها، طعم‌دهنده‌ها و سایر افزودنی‌ها هستند و معمولاً دارای انرژی، قند افزوده، چربی‌های اشباع شده و نمک هستند، اما فاقد ویتامین و فیبر هستند.
شواهد فزاینده‌ای ارتباط غذاهای فوق فرآوری‌شده را با خطرات بالاتر چاقی، بیماری‌های قلبی، دیابت و سرطان روده نشان می‌دهد، اما مطالعات کمی ارتباط با همه مرگ‌های ناشی از علل خاص، به ویژه به دلیل سرطان را بررسی کرده‌اند.
فهرست مطالب
روش مطالعه
برای رفع این شکاف علمی، محققان سلامت بلندمدت 74563 پرستار زن ثبت نام شده از 11 ایالت و 39501 متخصص بهداشت مرد از تمام 50 ایالت ایالات متحده را ردیابی کردند. شرکت‌کنندگان هر دو سال یک بار اطلاعاتی در مورد سلامتی و عادات سبک زندگی خود ارائه می‌کردند و هر چهار سال یک بار یک پرسشنامه غذایی دقیق را تکمیل می‌کردند. کیفیت کلی رژیم غذایی آنها نیز با استفاده از شاخص تغذیه سالم جایگزین-2010 (AHEI) ارزیابی شد.
در طول یک دوره پیگیری متوسط 34 ساله، محققان 48193 مرگ را شناسایی کردند که شامل 13557 مرگ ناشی از سرطان، 11416 مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی، 3926 مرگ ناشی از بیماری‌های تنفسی و 6343 مرگ ناشی از بیماری‌های عصبی بود.
در مقایسه با شرکت‌کنندگانی که به‌طور متوسط 3 وعده در روز غذای فوق فرآوری‌شده مصرف می‌کردند، کسانی که به‌طور متوسط 7 وعده در روز از چنین غذاهایی استفاده می‌کردند، 4 درصد بیشتر در معرض خطر مرگ و میر کلی و 9 درصد بیشتر خطر مرگ و میر به علل دیگر از جمله 8 درصد بیشتر مرگ به دلایل عصبی داشتند.
هیچ ارتباطی برای مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی، سرطان یا بیماری های تنفسی یافت نشد.
در اعداد مطلق، میزان مرگ و میر به هر علتی در میان شرکت‌کنندگان در کمترین و بالاترین مصرف غذای فوق فرآوری شده به ترتیب 1472 و 1536 در هر 100000 نفر سال بود.
تاثیر کیفیت رژیم غذایی
ارتباط بین مصرف غذای فوق فرآور شده و مرگ در گروه‌های غذایی خاص متفاوت بود، به‌طوری که گوشت، مرغ و محصولات آماده بر پایه غذاهای دریایی قوی‌ترین و ثابت‌ترین ارتباط‌ها را نشان می‌دادند و پس از آن نوشیدنی‌های شیرین شده با شکر و شیرین شده مصنوعی، لبنیات، دسرهای مبتنی بر و غذای صبحانه فوق فرآوری‌شده بودند.
به گفته محققان، این ارتباط پس از در نظر گرفتن کیفیت کلی رژیم غذایی کمتر مشخص شد که نشان می‌دهد که کیفیت رژیم غذایی تأثیر قوی‌تری بر سلامت طولانی‌مدت نسبت به مصرف غذاهای فوق فرآوری‌شده دارد.
این یک مطالعه مشاهده‌ای است، بنابراین هیچ نتیجه‌گیری قطعی در مورد علت و معلول نمی‌توان گرفت. همچنین محققان اشاره می‌کنند که سیستم طبقه‌بندی مواد غذایی فوق فرآوری‌شده، پیچیدگی کامل فرآوری مواد غذایی را در بر نمی‌گیرد و منجر به طبقه‌بندی اشتباه می‌شود. علاوه بر این، شرکت‌کنندگان متخصصان بهداشت و عمدتا سفیدپوست بودند که همین مسئله تعمیم یافته‌ها را محدود می‌کرد.
با این حال، این یک مطالعه بزرگ با پیگیری طولانی، با استفاده از اندازه‌گیری‌های دقیق، تایید شده و مکرر بود و نتایج پس از تجزیه و تحلیل‌های بیشتر مشابه بود و اطمینان بیشتری در نتیجه‌گیری ایجاد کرد.
محققان تاکید می‌کنند که همه محصولات غذایی فوق فرآوری‌شده نباید به‌طور جهانی محدود شوند.
اما آنها نتیجه می‌گیرند: یافته‌ها از محدود کردن مصرف انواع خاصی از مواد غذایی فوق‌فرآوری‌شده برای سلامتی طولانی‌مدت حمایت می‌کنند. انجام مطالعات بیشتر در آینده به منظور بهبود طبقه‌بندی غذاهای فوق فرآوری‌شده و تأیید یافته‌های ما در سایر جمعیت‌ها ضروری است.
در یک مقاله مرتبط، محققان در نیوزیلند اشاره می‌کنند که توصیه‌ها برای اجتناب از غذاهای فوق فرآوری‌شده ممکن است این تصور را ایجاد کند که غذاهایی که فوق فرآوری نشده‌اند مانند گوشت قرمز، می‌توانند مکررا مصرف شوند.
آنها استدلال می‌کنند که بحث در مورد مفهوم فوق فرآوری‌شده نباید سیاست‌های غذایی که سلامت را بهبود می‌بخشد مانند محدودیت در بازاریابی غذاهای ناسالم برای کودکان، برچسب‌های هشدار دهنده روی محصولات غذایی ضعیف و مالیات بر نوشیدنی‌های شیرین را به تعویق بیندازد.
آنها نتیجه گرفتند: تمرکز ما باید بر حمایت از پذیرش جهانی بیشتر این مداخلات بلندپروازانه‌تر و افزایش تدابیر حفاظتی برای جلوگیری از تأثیرپذیری سیاست‌ها توسط شرکت‌های چندملیتی مواد غذایی با منافع اختصاصی که با سلامت عمومی یا اهداف زیست‌محیطی همسو نیستند، باشد.
