محققان به تازگی تکنولوژی جدیدی برای حذف نانوپلاستیک‌ها با کارایی ۹۸ درصد ابداع کرده‌اند. این فناوری که می‌تواند تأثیرات بزرگی در پاکسازی محیط زیست داشته باشد، نانوپلاستیک‌ها را با دقت بالا از آب حذف می‌کند.
به گزارش تکناک، گروهی از محققان دانشگاه میسوری با استفاده از حلال‌های سازگار با محیط زیست، روشی برای حذف بیشتر نانوپلاستیک‌ها از آب ابداع کرده‌اند، که هم برای آب‌های شیرین و هم آب شور مناسب است. استفاده از این روش می‌تواند به بهبود کیفیت آب و کاهش خطرات ناشی از آلودگی‌های پلاستیکی کمک کند.
نانوپلاستیک‌ها دشمن نوظهور سلامت انسان هستند، که از نظر اندازه بسیار کوچک‌تر از قطر موی انسان می‌باشند و با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شوند.
نانوپلاستیک‌ها در ارتباط با بیماری‌های قلبی-عروقی و تنفسی در انسان‌ها، اغلب بدون توجه در آب‌های سراسر جهان انباشته می‌شوند و یک چالش بزرگ برای دانشمندان می‌باشند، که همواره به دنبال ایجاد یک راه‌حل مقرون به‌صرفه برای خلاص شدن از شر آنها و از بین نرفتن آب تمیز هستند.
به همین دلیل محققان دانشگاه میسوری یک راه‌حل انقلابی مبتنی بر مایع ایجاد کرده‌اند، که بیش از 98 درصد این ذرات پلاستیک میکروسکوپی را از آب حذف می‌کند. این روش جدید در مجله ACS Applied Engineering Materials به تفصیل شرح داده شده است و نویدبخش پیشرفت‌های قابل توجهی در فناوری تصفیه آب می‌باشد.
پیونی ایشتاورا، یکی از محققان این مطالعه گفت: «نانوپلاستیک‌ها می‌توانند اکوسیستم‌های آبی را مختل کنند و وارد زنجیره غذایی شوند و خطراتی را هم برای حیات وحش و هم برای انسان ایجاد نمایند. در همین راستا ما در حال توسعه راه‌های بهتری برای حذف آلاینده‌هایی مانند نانوپلاستیک‌ها از آب هستیم.»
فهرست مطالب
روش‌های نوآورانه تصفیه آب
روش جدید که با استفاده از حلال‌های آب‌دافع ساخته‌شده از مواد طبیعی ابداع شده است، نه تنها راه‌حلی عملی برای موضوع مبرم آلودگی نانوپلاستیک ارائه می‌دهد، بلکه راه را برای تحقیق و توسعه بیشتر در فناوری‌های پیشرفته تصفیه آب هموار می‌کند.
گری بیکر، نویسنده مسئول این مطالعه عنوان کرد: «استراتژی ما از مقدار کمی حلال برای جذب ذرات پلاستیکی از حجم زیاد آب استفاده می‌کند. در حال حاضر ظرفیت این حلال‌ها به خوبی شناخته نشده است.»
وی اعلام کرد: «در تحقیقات آینده، هدف ما تعیین حداکثر ظرفیت حلال است. علاوه بر این، ما روش‌هایی را برای بازیافت حلال‌ها بررسی خواهیم کرد و در صورت لزوم امکان استفاده مجدد از آنها را مورد سنجش قرار می‌دهیم.»
مقیاس‌بندی و برنامه‌های آینده
در ابتدا، حلال روی سطح آب می‌نشیند، همان‌طور که روغن روی آب شناور می‌شود. پس از مخلوط شدن با آب و جدا شدن مجدد، حلال دوباره در سطح شناور می‌شود و نانوپلاستیک‌ها را در ساختار مولکولی خود حمل می‌کند.
در آزمایشگاه، محققان از یک پیپت برای حذف حلال مملو از نانوپلاستیک استفاده و آب را تمیز و عاری از هرگونه پلاستیک می‌کنند.
بیکر بیان کرد: «مطالعات آینده استفاده از این روش را برای حجم‌های بزرگ‌تر آب مانند دریاچه‌ها و در نهایت اقیانوس‌ها بررسی خواهند کرد.»
مفاهیم و مراحل بعدی حذف نانوپلاستیک‌ها
ایشتاورا خاطرنشان کرد: «روش جدید هم در آب شیرین و هم در آب شور مؤثر است.»
وی تصریح کرد: «این حلال‌ها از اجزای ایمن و غیر سمی ساخته شده‌اند و توانایی آنها در دفع آب، از آلودگی بیشتر منابع آب جلوگیری می‌کند و آنها را به یک راه‌حل بسیار پایدار تبدیل می‌نماید.»
از منظر علمی، ایجاد روش‌های حذف مؤثر، نوآوری در فناوری‌های فیلتراسیون را تقویت می‌کند، بینشی در مورد رفتار نانومواد ارائه می‌دهد و از توسعه سیاست‌های زیست‌محیطی آگاهانه حمایت می‌نماید.
محققان در این تحقیق پنج اندازه مختلف از نانوپلاستیک‌های مبتنی بر پلی استایرن را آزمایش کردند. پلی استایرن نوعی پلاستیک معمولی است که در ساخت فنجان‌های پلی استایرن استفاده می‌شود.
