ترک سیگار می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را تا 50 درصد کاهش دهد، در حالی که کاهش مصرف سیگار به جای ترک کامل، تأثیر بسیار کمتری بر سلامت قلب دارد.
به گزارش تکناک، این یافته‌ها نشان می‌دهند که برای بهبود قابل توجه سلامت قلب، ترک کامل سیگار بسیار مؤثرتر از کاهش تدریجی مصرف آن است.
بر اساس تحقیقاتی که در کنگره ESC 2024 ارائه شد، بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر پایدار که سیگار را در هر مقطع زمانی پس از تشخیص ترک کردند، خطر یک حادثه قلبی-عروقی بزرگ را حدود 50 درصد کاهش دادند.
این مطالعه ثبت بین‌المللی CLARIFY (ثبت طولی مشاهده‌ای آینده‌نگر بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر پایدار) تأثیر وضعیت سیگار کشیدن بر حوادث قلبی-عروقی در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر را ارزیابی کرد. این مطالعه شامل 32378 بیمار مبتلا به این بیماری بود.
در این مطالعه وقوع یک رویداد نامطلوب قلبی-عروقی (MACE)، که به عنوان مرگ قلبی-عروقی یا انفارکتوس میوکارد در طول دوره پیگیری 5 ساله تعریف می‌شود، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
فواید طولانی مدت ترک سیگار
بیماران به طور متوسط 6.5 سال پس از تشخیص بیماری عروق کرونر در مطالعه وارد شدند.
در این مطالعه، 13366 بیمار (41.3 درصد) هرگز سیگار نکشیده بودند، 14973 (46.2 درصد) در گذشته سیگار می‌کشیدند و 4039 (12.5 درصد) سیگاری بودند.
در میان سیگاری‌های سابق که در زمان تشخیص بیماری عروق کرونر سیگار می‌کشیدند، 72.8 درصد آن را در سال بعد ترک کردند، در حالی که تنها 27.2 درصد در سال‌های بعد این کار را انجام دادند.
جالب اینجا است که اولین سال پس از تشخیص، دیدگاه بسیار مهمی برای ترک کردن ارائه داد.
دکتر ژول مسنیر، نویسنده این مطالعه گفت: «در زمان تشخیص بیماری عروق پایدار، ما باید بر اهمیت ترک سیگار و حمایت از بیماران تأکید کنیم.»
بیمارانی که پس از تشخیص بیماری عروق کرونر ترک می‌کنند، بدون توجه به زمان ترک آنها، به طور قابل توجهی پیامدهای قلبی-عروقی خود را بهبود بخشیدند.
در میان سیگاری‌هایی که میزان مصرف سیگار خود را کاهش دادند، خطر وقوع یک رویداد نامطلوب قلبی-عروقی در مقایسه با سیگاری‌هایی که سیگار را ترک کردند، تغییر معنی‌داری نداشت.
خطر وقوع یک رویداد نامطلوب قلبی-عروقی پس از تشخیص بیماری عروق کرونر به ازای هر سال سیگار کشیدن فعال 8 درصد افزایش یافت.
اگرچه سیگاری‌هایی که ترک می‌کردند به کاهش سریع و قابل توجهی در خطر وقوع یک رویداد نامطلوب قلبی-عروقی در مقایسه با سیگاری‌ها دست یافتند، اما هرگز به سطح کاهش خطر حادثه قلبی-عروقی بیمارانی که هرگز آن را نمی‌کشیدند، حتی پس از سال‌ها ترک هم دست نیافتند.
دکتر مسنیر بیان کرد: «من دوست دارم به بیمارانم بگویم که برای ترک کردن هرگز زود یا دیر نیست، اگرچه هر چه زودتر بیمار سیگار را ترک کند، بهتر است چرا که خطر وقوع حوادث قلبی-عروقی کاهش می‌یابد.»
وی تصریح کرد: «در این مورد حتی کاهش مصرف سیگار کافی نیست. اقدامات برای ترک سیگار شامل توصیه‌های کوتاه، مشاوره، مداخلات رفتاری و درمان دارویی است.»
