در حالی که انواع مختلفی از ایمپلنت‌ها وجود دارد که دارو را در بدن توزیع می‌کنند، اما اکثر آنها یا نمی‌توانند از بیرون کنترل شوند یا در نهایت باید با جراحی برداشته شوند. با این حال، یک ایمپلنت کنترل شونده با نور که به تازگی عرضه شده ، می تواند با هردو این مشکلات مقابله کند.
به گزارش تکناک،اکثر ایمپلنت های دارویی موجود در دو نوع عرضه می شوند.یک شکل که به طور بی ضرر در طول زمان تجزیه زیستی می شود بنابراین نیازی به حذف ندارد، اما داروها را فقط با سرعت از پیش تعیین شده تحویل می دهد. این بدان معناست که اگر بیمار به این ایمپلنت فقط در زمان های خاصی نیاز داشته باشد، نمی تواند آن را در زمان های دیگر از بدن خارج کند.
نوع دیگر ایمپلنت را می توان از راه دور از طریق سیگنال های رادیویی یا به شکلی دیگر فعال کرد. این ایمپلنت شامل اجزای الکترونیکی است که تجزیه پذیر نیستند. این بدان معناست که اگر بیمار نمی‌خواهد دستگاه به طور نامحدود در بدنش بماند، می تواند آن را با عمل جراحی از بدنش خارج کند.
این دستگاه آزمایشی جدید بهترین ویژگی های هر دو نوع ایمپلنت را با هم ترکیب می کند.
نمونه اولیه از منیزیم، مولیبدن و یک پلیمر پلی انیدرید که همگی زیست تخریب پذیر هستند، ساخته شده است و از سه مخزن پر از دارو تشکیل شده است که هر کدام در یک باتری زیست تخریب پذیر گنجانده شده است. قطب منفی باتری مخزن را مهر و موم می کند و از طریق یک فوتوترانزیستور به کاتد آن متصل می شود.
مقاومت الکتریکی فوتوترانزیستور زمانی که در معرض طول موج خاصی از نور قرار می گیرد کاهش می یابد و باعث اتصال کوتاه باتری می شود. در نتیجه قطب منفی باتری مخزن خورده می شود و به دارو اجازه می دهد تا در بافت اطراف پخش شود.
از آنجایی که فوتوترانزیستور هر مخزن به طول موج متفاوتی از نور حساس است، ایمپلنت قادر است داروها را سه بار بطور جداگانه آزاد کند و این کار را هر بار با استفاده از نوع متفاوتی از نور انجام می دهد. در آزمایش‌هایی که تاکنون انجام شده، این ایمپلنت با موفقیت برای آزادسازی داروی مسکن لیدوکائین در موش‌ها مورد استفاده قرار گرفت. منبع نور شامل سه LED خارجی با رنگ های متفاوت بود که از طریق پوست حیوانات و بافت زیرین محل کاشت، می درخشید.
دکتر کالین فرانتس از موسسه شرلی رایان که رهبری این مطالعه را بر عهده داشت، گفت: این فناوری نشان‌دهنده پیشرفتی است که به کمبودهای سیستم‌های تحویل داروی فعلی رسیدگی می‌کند. این فناوری می‌تواند پیامدهای مهم و گسترده‌ای برای همه چیز از همه‌گیری مواد مخدر گرفته تا نحوه دقیق درمان‌های سرطان را به همراه داشته باشد.
(زیرنویس عکس: نمونه اولیه ایمپلنت – نمونه هایی که در آینده تولید می شوند، می توانند مخازن دارویی بیشتری داشته باشند.)
