پژوهشگران دانشگاه نورثوسترن، یک دستگاه پوشیدنی نازک و انعطافپذیر با هدف ایجاد تجربههای حسی واقعیتر برای بازیها و واقعیت مجازی طراحی کردهاند.
به گزارش تکناک، این دستگاه پوشیدنی که به راحتی به پوست میچسبد، میتواند حسهای مختلفی مانند: ارتعاشات ملایم، فشارهای قوی و حتی حرکتهای چرخشی را منتقل کند.
همچنین این فناوری، کاربردهای زیادی در بخش بهداشت و درمان دارد. به عنوان مثال، این دستگاه میتواند به افراد نابینا بازخورد لمسی بدهد و به آنها کمک نماید تا در محیط اطراف خود حرکت کنند. علاوه بر این، برای افرادی که اندام مصنوعی دارند، این دستگاه میتواند یک بازخورد حسی از اعضای مصنوعی ارائه دهد و حس لمس آنها را بهبود بخشد.
این دستگاه جدید از ۱۹ محرک مغناطیسی کوچک تشکیل شده است، که در یک شبکه سیلیکونی انعطافپذیر قرار دارند. این محرکها میتوانند انواع حسها از جمله فشار، ارتعاش و چرخش را ایجاد کنند.
این دستگاه از بلوتوث برای دریافت اطلاعات از گوشی هوشمند استفاده میکند و آن را به حسهای لمسی تبدیل مینماید. پس از اتصال، دستگاه میتواند اطلاعاتی مانند: موانع یا تغییرات در زمین را به کاربر منتقل کند.
این دستگاه پوشیدنی حسهای لمسی را به کاربر منتقل میکند و از یک باتری کوچک بهره میگیرد. این باتری به دلیل طراحی ویژه، بسیار کممصرف میباشد. جالب اینجا است که دستگاه میتواند در دو وضعیت پایدار بدون نیاز به برق مداوم، باقی بماند.
زمانی که محرکها فشار وارد میکنند، انرژی در پوست و اجزای داخلی دستگاه ذخیره میشود. این انرژی زمانی که محرکها به حالت اولیه باز میگردند، آزاد میشود. بنابراین دستگاه فقط هنگام تغییر حالتهای محرکها انرژی مصرف میکند و این موضوع باعث صرفهجویی در مصرف انرژی و افزایش عمر باتری میشود.
متیو فلاوین، نویسنده اصلی مقالهای در مورد این نوآوری، گفت: «هدف ما این بود که از انرژی ذخیرهشده در پوست به عنوان انرژی الاستیک استفاده کنیم و آن را در هنگام بازخورد حسی دوباره به کار ببریم. به عبارت دیگر، مانند کشیدن یک کش، فشار وارد کردن به پوست باعث ذخیرهسازی انرژی میشود و این انرژی دوباره در هنگام بازخورد مورد استفاده قرار میگیرد.»
موفقیت در آزمایشها
برای آزمایش این دستگاه، محققان چشمهای شرکتکنندگان را بستند و آنها را مجبور به عبور از میان موانع کردند. همچنین آنها توانایی شرکتکنندگان در تنظیم محل قرارگیری پا و حفظ تعادل را مورد ارزیابی قرار دادند.
این دستگاه پوشیدنی به شرکتکنندگان کمک کرد تا از برخورد جلوگیری شود و مسیر را با موفقیت طی کنند.
پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که کاربران به سرعت به استفاده از دستگاه عادت کردند. همچنین شرکتکنندگان با حداقل آموزش، توانستند از بازخورد لمسی برای پیمایش در محیط خود به طور مؤثر استفاده کنند.
این دستگاه به شیوهای مشابه عصای سفید کار میکند که توسط افراد با نقص بینایی برای تشخیص موانع استفاده میشود. البته این دستگاه سطح بالاتری از اطلاعات حسی را ارائه میدهد.
جان ای. راجرز، که این دستگاه را توسعه داده است، گفت: «ما نشان دادیم که این سیستم میتواند یک نوع ابتدایی از بینایی را به شکل الگوهای لمسی به پوست منتقل کند. این الگوها بر اساس دادههایی هستند که با استفاده از فناوری تصویربرداری سهبعدی (LiDAR) در گوشیهای هوشمند جمعآوری میشوند.»
وی تصریح کرد: «این نوع از جانشینی حسی میتواند حس ابتدایی اما مفیدی از محیط اطراف را بدون نیاز به بینایی فراهم کند. این قابلیت به ویژه برای افرادی که مشکل بینایی دارند، مفید است.»
این یافتهها در مجله Nature منتشر شدهاند.