اندونزی پس از پیشنهاد اپل برای افزایش سرمایه‌گذاری خود به یک میلیارد دلار، به نظر می‌رسد که به پیروزی دست یافته است، اما این پیروزی امکان دارد موقتی باشد.
به گزارش تکناک، استفاده از روش‌های حمایتی برای جذب شرکت‌ها در راستای ایجاد تأسیسات تولیدی، می‌تواند اقتصاد اندونزی که بزرگ‌ترین کشور جنوب‌شرقی آسیا است را دچار مشکل کند. در همین حال، کشورهای همسایه در تلاش هستند تا سرمایه‌گذاران خارج شده از چین را جذب کنند، به ویژه پیش از اینکه دونالد ترامپ تعرفه‌های احتمالی را اعمال نماید.
کریشنا گوپتا، پژوهشگر ارشد مرکز مطالعات سیاست‌های اندونزی، هشدار داده است که الان زمان مناسبی برای سخت‌گیری نیست و تصریح کرد که این می‌تواند یک بازی خطرناک باشد.
اندونزی از الزامات محتوای داخلی برای فشار به اپل استفاده کرد تا سرمایه‌گذاری این شرکت از 10 میلیون دلار به یک میلیارد دلار در یک ماه افزایش یابد و در عوض مجوز فروش آیفون 16 را در این کشور دریافت کند.
طبق گزارش بلومبرگ نیوز، به عنوان بخشی از این پیشنهاد، یکی از تأمین‌کنندگان اپل یک کارخانه تولید AirTag را در جزیره باتام راه‌اندازی و حدود 1,000 نفر را استخدام خواهد کرد.
این سیاست دولت اندونزی برای جذب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی است، به‌ویژه از شرکت‌هایی که به بازار 270 میلیون نفری این کشور علاقه‌مند هستند.
دیوید سوماوال، اقتصاددان ارشد بانک مرکزی آسیا در جاکارتا، اشاره کرده که این سیاست ممکن است با افزایش هزینه‌ها، پیچیدگی‌های نظارتی و الزام به بومی‌سازی در بخش‌هایی که تأمین‌کنندگان داخلی توانایی تأمین استانداردهای جهانی را ندارند، مانع جذب سرمایه‌گذاری شود، به‌ویژه در صنایعی که به فناوری‌های پیشرفته وابسته هستند.
اندونزی نیاز به احیای صنعت خود دارد تا شغل‌های جدید ایجاد کند و فعالیت‌های اقتصادی را بهبود بخشد و به هدف رشد سالانه 8 درصدی رئیس‌جمهور پرابوو سوبیانتو در پنج سال آینده دست یابد. همچنین این کشور در نظر دارد تا سال 2045 به یک اقتصاد با درآمد بالا تبدیل شود.
این طرح با مشکلاتی روبه‌رو شده است. چندین کارخانه نساجی و کفش‌سازی در سال جاری تعطیل و هزاران کارگر به دلیل کاهش فروش و زیان‌های سنگین اخراج شده‌اند. همچنین یک شرکت داروسازی محلی برنامه دارد که در سال‌های آینده نیمی از کارخانه‌های خود را تعطیل کند.
رسان روزلانی، وزیر سرمایه‌گذاری اندونزی، در ماه جاری در واکنش به پیشنهاد جدید اپل گفت: «ما به دنبال عدالت هستیم. شما در اینجا مزایا می‌گیرید، در اینجا سرمایه‌گذاری و شغل ایجاد می‌کنید. مهم‌ترین مسئله این است که زنجیره ارزش جهانی به سمت ما حرکت کند.»
اپل در این زمینه از سامسونگ و شیائومی پیروی می‌کند، که با وجود چالش‌های هزینه‌ای و مشکلات زنجیره تأمین، که می‌تواند سرمایه‌گذاری‌ها را با دشواری مواجه کند، میلیاردها دلار برای ساخت کارخانه‌ها و تطبیق با قوانین محتوای داخلی هزینه کرده‌اند.
اتاق بازرگانی آمریکا در گزارشی که در ماه نوامبر منتشر کرد، هشدار داده است که این قوانین امکان دارد باعث کاهش سطح تولید شود. شرکت‌ها اغلب مجبور هستند مواد گران‌تر یا با کیفیت پایین‌تری تهیه کنند، در حالی که تأمین قطعات الکترونیکی پیشرفته به صورت محلی با محدودیت‌هایی مواجه است.
همچنین این گزارش اشاره می‌کند که فاصله بین درخواست دولت برای تولید داخلی و زیرساخت‌های موجود برای حمایت از استانداردهای فناوری پیشرفته، موانعی برای جذب سرمایه‌گذاران خارجی ایجاد می‌کند.
تغییر فناوری و چالش اندونزی برای تأمین قطعات اپل
الزامات محتوای داخلی اندونزی می‌تواند به چالشی بزرگ‌تر برای سرمایه‌گذاران خارجی تبدیل شود.
دولت این کشور قصد دارد نسبت محتوای داخلی را از 35 درصد برای تمام تلفن‌های همراه و تبلت‌های فروخته شده در این کشور، افزایش دهد. آگوست گومیوآنگ کارتاساسمیتا، وزیر صنعت اندونزی، در ماه نوامبر این موضوع را اعلام کرد.
وزارت صنعت اندونزی در حال بررسی لغو مسیری است که اپل در گذشته برای تأمین مالی مراکز آموزش برنامه‌نویسان استفاده می‌کرد.
این تغییر می‌تواند گزینه‌های شرکت‌ها برای رعایت قوانین محتوای داخلی را محدود کند، به طوری که آنها تنها دو انتخاب تولید قطعات یا نرم‌افزارها را در اندونزی خواهند داشت.
این چالش‌ها در شرایطی به وجود می‌آید که فناوری، روز به روز پیشرفته‌تر می‌شود. شرکت‌ها پیش‌تر از طریق بسته‌بندی و لوازم جانبی مانند کابل‌ها و هدفون‌ها به الزامات محتوای داخلی پاسخ می‌دادند، اما با افزایش استفاده از فناوری‌های بی‌سیم، این قطعات دیگر کمتر مرتبط هستند.
به گفته اتاق بازرگانی آمریکا، اندونزی در حال حاضر قادر به تولید قطعات جایگزین مانند هدفون‌های بی‌سیم نیست.
در همین حال، کشورهای همسایه مانند ویتنام و هند با ارائه مشوق‌های مالیاتی، تأییدیه‌های سریع و آزادی در تأمین قطعات از زنجیره تأمین جهانی، جذابیت بیشتری برای شرکت‌ها پیدا کرده‌اند.
این شرایط می‌تواند دلیل سرمایه‌گذاری 15 میلیارد دلاری اپل در ویتنام باشد، حتی با وجود اینکه بازار کوچک‌تری در مقایسه با اندونزی دارد.
کریشنا گوپتا، کارشناس مرکز مطالعات سیاست‌های اندونزی عنوان کرد که بدون مقیاس تولیدی بزرگ، شرکت‌ها سخت‌تر می‌توانند هزینه‌های ثابت قابل توجه برای راه‌اندازی کارخانه‌های تولیدی در اندونزی را توجیه کنند.
در ویتنام، در استان باک گیانگ که خواستگاه چندین تأمین‌کننده اپل است، مقامات با فراهم کردن تسهیلاتی مانند: حمل و نقل کارگران و حل و فصل اختلافات کارگری، شرایط را برای تولید تسهیل کرده‌اند. حتی تماس‌های شبانه با دفتر مرکزی اپل در کالیفرنیا برقرار می‌شود تا اطمینان حاصل شود که همه چیز به درستی پیش می‌رود.
جیا هوی تی، تحلیلگر ارشد سیاست تجاری اندونزی بیان کرد: «سرمایه‌گذاران ممکن است ترجیح دهند که در کشورهایی با محدودیت‌های کمتر مانند ویتنام سرمایه‌گذاری کنند، که می‌تواند باعث بازنگری در تصمیمات سرمایه‌گذاری و انتخاب کشورهایی با شرایط مطلوب‌تر شود.»
