محققان مؤسسه پزشکی ویل کرنل یک روش جدید برای درمان اضطراب کشف کرده‌اند که بر خلاف داروهای موجود بدون عوارض جانبی است.
به گزارش تکناک، این مطالعه که در 28 ژانویه در مجله Neuron منتشر شد، به بررسی چگونگی تأثیر گیرنده خاصی به نام گلوتاماتی متابوتروپیک 2 (mGluR2) در مغز پرداخته است. این گیرنده‌ها به طور گسترده‌ای در مغز پخش شده‌اند، اما فعال‌سازی آنها اغلب با عوارض جانبی برای مغز همراه است.
تحقیقات جدید نشان می‌دهند که اگر این گیرنده‌ها تنها در یک مدار خاص مغزی فعال شوند، که به آمیگدال (ناحیه‌ای کلیدی برای تنظیم احساسات) متصل است، بدون اینکه تأثیر منفی بر عملکرد مغزی فرد داشته باشد، می‌توان اضطراب را کاهش داد.
این مطالعه که توسط جاشوا لوویتز، استاد بیوشیمی در مؤسسه ویل کرنل رهبری شده، شامل آزمایش‌های دقیقی روی ترکیبات دارویی بوده است، که قادر هستند mGluR2 را در مغز فعال کنند.
محققان متوجه شدند که هرچند این گیرنده‌ها در مدارهای مختلف مغزی وجود دارند، اما تمرکز بر عملکرد آنها در یک مدار خاص می‌تواند باعث نتایج درمانی بهتری شود. آنها متوجه شدند که ناحیه‌ای از آمیگدال به نام آمیگدال قاعده جانبی (BLA) مسئول این موضوع است.
آنها برای مطالعه این مدارها از ابزارهای ژنتیکی و ویروس‌های خاصی استفاده کردند تا دو مسیر عصبی مختلف که به BLA می‌روند را ایزوله کنند. این دو مسیر به طور مستقیم با رفتارهای اضطرابی در موش‌ها ارتباط داشتند.
در بخشی از این تحقیق از روش نوین فتوفارماکولوژی استفاده شد، که به محققان این امکان را می‌دهد تا با استفاده از مولکول‌های حساس به نور، فعالیت mGluR2 را در مدارهای خاص مغزی کنترل کنند.
در یکی از آزمایش‌ها، فعال‌سازی گیرنده‌ها در مدار مربوط به قشر شکمی میانی پیش پیشانی (vmPFC) مغز، باعث کاهش یکی از رفتارهای شایع اضطرابی، یعنی اجتناب از محیط‌های خاص شد، اما این کار با اختلال در حافظه کاری همراه بود.
با وجود این، زمانی که mGluR2 در مدار دیگری فعال شد که از بخش قشر انسولاری (بخشی از مغز که در تنظیم احساسات و خودآگاهی نقش دارد) به BLA متصل است، نتایج بهتری به دست آمد.
این مداخله باعث بهبود رفتار اجتماعی و به طور کلی رفتارهای تغذیه‌ای طبیعی شد، بدون آنکه تأثیری منفی بر حافظه گذاشته باشد. این یافته‌ها نشان می‌دهند که مدار انسولا-BLA می‌تواند یک هدف امیدبخش برای درمان اضطراب در آینده باشد.
جاشوا لوویتز تأکید کرده است که برای تحقیقات آینده باید بر توسعه درمان‌هایی تمرکز شود که فقط مدار انسولا-BLA را هدف قرار دهند و از فعال‌سازی گسترده mGluR2 در سراسر مغز پرهیز کنند.
این تحقیق هنوز در مراحل اولیه قرار دارد، اما یافته‌ها چارچوبی برای توسعه روش‌هایی فراهم می‌کنند که می‌توانند اضطراب را کاهش دهند و در عین حال عوارض جانبی داروها را به حداقل برسانند.
این پژوهش با حمایت مؤسسات ملی بهداشت آمریکا انجام شده است و می‌تواند نقطه شروعی برای رویکردهای نوآورانه در درمان اضطراب و مشکلات مرتبط با آن باشد. با ادامه این تحقیقات، ممکن است روش‌های جدید و مؤثری برای مدیریت اضطراب و شرایط مشابه در انسان‌ها ایجاد شود.
