دانشمندان رباتی ساخته اند که می تواند از یک کره سیاه به انبوهی از مهره های کوچک تبدیل شود و دوباره به شکل اولیه تبدیل شود.توانایی ربات برای تقسیم شدن یک ویژگی بالقوه برای استفاده در پزشکی و درمان محسوب می شود.
به گزارش تک ناک، مخترعان می گویند که توانایی ربات برای تقسیم شدن خود به قطعات زیاد و سپس چسباندن به هم، آن را به طور بالقوه برای دارو رسانی در بدن انسان مفید می کند.
درون بدن انسان مملو از گذرگاه‌های باریک، پیچ در پیچ و موانع غیرقابل نفوذ است که برای هر روباتی که با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است، بسیار محدودکننده است. ربات‌های مقیاس میکرو ، به اندازه‌ای کوچک هستند که بتوانند در هر فضای کوچکی فشرده شوند.
متأسفانه، اندازه کوچک آنها با کاهش ظرفیت برای حمل مواد دارویی لازم همراه است. یک ربات تغییر شکل دهنده می تواند با تبدیل شدن به یک گروه از ربات های کوچک و سپس ترکیب مجدد پس از رسیدن به مقصد نهایی، بر این مشکل غلبه کند.
در یک مطالعه اخیر، تیمی از دانشمندان بین المللی رباتی را از “فرو سیال”، یک سوسپانسیون اکسید آهن و روغن هیدروکربن ساختند.
آنها از آهنرباهای کروی و چرخشی برای اعمال نیرو بر ماده استفاده کردند تا خود را به قطعات زیادی تقسیم کند یا خود را کشیده کند تا در مسیرهای های تنگ قابلیت حرکت داشته باشد.
برای نشان دادن سودمندی بالقوه توانایی ربات برای تقسیم شدن در عبور از شریان ها و مویرگ های بدن انسان، محققان هزارتویی با بخش های بزرگ و باریک ساختند.
ربات با تقسیم شدن به گروهی از ربات های کوچک ، توانست با موفقیت به انتهای مسیر هزار تو برسد.
به گفته محققان، مانع اصلی استفاده از این اختراع در کاربردهای زیست پزشکی، سیستم کنترل مغناطیسی این ربات است که باید به اندازه ای قوی باشد تا بتواند به بافتهای بدن انسان نفوذ کند.
در دهه گذشته، محققان به طور فزاینده ای از فناوری نوظهور رباتیک مینیاتوری با کنترل مغناطیسی در حوزه پزشکی و درمان انسان استفاده کرده اند. جهش بزرگ بعدی در این زمینه ساخت بدنه ربات های کوچک از مواد بسیار نرم تر و انعطاف پذیرتر است.
به گفته محققان، تحقیقات قبلی نشان داده است که این نوع ربات‌ها می‌توانند درفضاهای محدود داخل بدن انسان مانند شکاف‌های بافتی و شاخه‌های رگ‌های خونی حرکت کنند تا بتوانند محموله های دارویی را با دقت در سطح سلولی تحویل دهند و تغیرات در مقیاس میکرو را در سلول های بدن انجام دهند.
محققان می گویند اخیراً توجه ها به ساخت روبات های مینیاتوری نرم ساخته شده از مایعات، ژل ها و الاستومرها معطوف شده است زیرا این گونه ربات ها نسبت به ربات های ساخته شده از مواد سفت و سخت انعطاف پذیرتر هستند.
