فراری با معرفی مدل دیجیتالی F76 در قالب NFT زبان طراحی آینده خود را به نمایش گذاشت و با ترکیب فناوری مدرن و اصالت موتورهای کلاسیک مسیر تازه‌ای را ترسیم کرد.
به گزارش تکناک، فراری بار دیگر با حرکتی غیرمنتظره دنیای خودرو را غافلگیر کرده است؛ این بار نه با یک ابرخودروی تازه یا شاسی‌بلند مجهز به پیشرانه‌ی V12، بلکه با معرفی مدلی کاملاً دیجیتالی به نام Ferrari F76 که به‌صورت یک NFT عرضه شده و قرار نیست هرگز در دنیای واقعی ساخته شود.
این خودرو به‌نوعی مانیفست طراحی آینده‌ی فراری محسوب می‌شود و نشان می‌دهد برند مارانلو در مسیر تلفیق سنت مکانیکی خود با چشم‌انداز دیجیتال آینده گام برداشته است.
F76 در قالب برنامه‌ی اختصاصی Hyperclub طراحی شده است؛ پروژه‌ای که ویژه‌ی مشتریان بسیار ثروتمند فراری است. در سه سال گذشته، اعضای این باشگاه توانسته‌اند خودروهای خیالی خود را با همکاری تیم طراحی شرکت خلق کنند، با این آگاهی که هیچ‌کدام از این طرح‌ها وارد مرحله‌ی تولید فیزیکی نخواهد شد.
در واقع، هدف از اجرای این پروژه نه ساخت خودرو بلکه نمایش رویکرد زیبایی‌شناسی و جهت‌گیری طراحی‌های آینده‌ی فراری است. این برند در معرفی رسمی خود اعلام کرده است که F76 نخستین خودرویی است که صرفاً برای جهان دیجیتال و در قالب NFT ساخته شده است؛ هرچند برند فرانسوی Alpine (زیرمجموعه‌ی رنو) چهار سال پیش با کانسپت GTA ادعایی مشابه را مطرح کرده بود.
این طرح دیجیتالی زیر نظر فلاویو مانزونی، مدیر مرکز طراحی فراری (Ferrari Styling Centre) خلق شده است. مانزونی که از زمان پروژه‌ی LaFerrari تاکنون بر زبان طراحی محصولات این برند تأثیرگذار بوده، F76 را به‌عنوان «بیانیه‌ی طراحی آینده‌ی فراری» توصیف می‌کند. از زمان توقف تولید مدل F12berlinetta در سال ۲۰۱۷ – آخرین محصولی که با امضای شرکت پینین‌فارینا تولید شد – فراری مسیر تازه‌ای را در طراحی در پیش گرفته است. اکنون F76 نشانه‌ای است از اینکه مارانلو قصد دارد این مسیر را رادیکال‌تر و جسورانه‌تر ادامه دهد.
بدنه‌ی F76 کاملاً آینده‌نگر است و خطوط تیز، زاویه‌دار و شناور آن یادآور فرم‌های علمی‌تخیلی است. فراری این خودرو را دو کابینه توصیف می‌کند؛ مدلی که هر سرنشین در آن فرمان و پدال‌های مخصوص به خود را دارد. چنین ساختاری حتی در بازی‌های شبیه‌سازی نیز بی‌سابقه است و نشان از تمایل فراری به تجربه‌های طراحی متفاوت دارد. چراغ‌های جمع‌شونده‌ی خودرو یادآور دوران طلایی دهه‌ی ۱۹۸۰ و مدل‌هایی چون 512 Testarossa است و نشان می‌دهد که طراحان با وجود نگاه به آینده، احترام به گذشته‌ی برند را فراموش نکرده‌اند.
از آنجا که F76 در دنیای واقعی وجود ندارد، مشخصات فنی آن نیز صرفاً در حد ایده باقی مانده است. با این حال، نکته‌ی جالب توجه این است که طراحان آن را با موتور احتراق داخلی تصور کرده‌اند. در بخش عقبی خودرو، خروجی مثلثی‌شکل اگزوز دیده می‌شود که نشانه‌ای از وجود یک موتور بنزینی در این اثر دیجیتال است.
این تصمیم در تضاد با ظاهر آینده‌نگر خودرو به نظر می‌رسد، اما با سیاست اخیر فراری هماهنگ است؛ چرا که این برند ایتالیایی بارها تأکید کرده است که موتورهای V6، V8 و V12 بخش جدایی‌ناپذیر هویت آن باقی خواهند ماند. بنابراین انتخاب چنین موتوری برای F76 را می‌توان نوعی دفاع از اصالت مکانیکی فراری حتی در دنیای مجازی دانست.
اگرچه F76 هیچ‌گاه به مرحله‌ی تولید واقعی نخواهد رسید، اما نقش مهمی در ترسیم مسیر طراحی خودروهای آینده‌ی فراری دارد. خطوط تند و حجم‌های پویا و متقارن این مدل احتمالاً الهام‌بخش محصولات آینده خواهند بود. مانزونی در توضیح فلسفه‌ی طراحی می‌گوید: «F76 پیش‌درآمد زبانی است که روح آیرودینامیک را با احساسات مکانیکی ترکیب می‌کند.» در واقع، هدف اصلی از خلق این خودرو، نمایش مفهوم حرکت، انرژی و زیبایی در قالبی دیجیتال بوده است.
فراری پیش از این نیز تجربه‌ی حضور در دنیای مجازی را داشته است. در سال ۲۰۲۲، این برند با معرفی Vision Gran Turismo وارد عرصه‌ی خودروهای دیجیتال شد؛ مدلی که برای بازی محبوب Gran Turismo طراحی شده بود. با این حال، F76 از نظر فلسفه و هدف، یک گام فراتر است. برخلاف مدل Vision GT که برای استفاده در بازی طراحی شده بود، F76 صرفاً برای نمایش دیجیتالی و مالکیت در قالب NFT ساخته شده است و به نوعی تجربه‌ای کلکسیونی برای مشتریان فوق‌ثروتمند محسوب می‌شود.
نام F76 نیز اشاره‌ای تاریخی دارد. عدد ۷۶ در این نام به هفتادوششمین سالگرد نخستین پیروزی فراری در مسابقه‌ی ۲۴ ساعته‌ی لمانز بازمی‌گردد؛ زمانی که لوئیجی چینتی و لرد سلزدن در سال ۱۹۴۹ با خودروی 166 MM مجهز به موتور V12 موفق شدند نام فراری را برای همیشه در تاریخ ثبت کنند. بدین ترتیب، F76 را می‌توان پلی میان افتخارات گذشته و مسیر آینده دانست؛ ترکیبی از اصالت و نوآوری که جوهره‌ی فلسفه‌ی طراحی فراری را تشکیل می‌دهد.
معرفی چنین NFTای در سال ۲۰۲۵ در شرایطی انجام می‌شود که تب بازار توکن‌های غیرقابل‌معاوضه مدت‌هاست فروکش کرده است. برخی کارشناسان این اقدام را نمایشی و دیرهنگام می‌دانند، اما از نگاه دیگر، این پروژه نشان‌دهنده‌ی درک فراری از تغییر جهت بازار لوکس جهانی است؛ بازاری که در حال ادغام تجربه‌های دیجیتال با اشیای کلکسیونی است. فراری با این حرکت نشان می‌دهد که می‌خواهد حضور خود را نه‌فقط در صنعت خودرو، بلکه در دنیای هنر دیجیتال و متاورس تثبیت کند.
در نهایت، F76 بیش از آنکه یک خودرو باشد، بیانیه‌ای است درباره‌ی مرزهای تازه‌ی طراحی و مفهوم مالکیت در عصر دیجیتال. فراری با این پروژه ثابت کرده است که حتی در جهانی که هوش مصنوعی، NFT و متاورس به سرعت در حال شکل‌دادن به آینده‌اند، هنوز می‌توان اصالت و روح مکانیکی را زنده نگه داشت. این مدل خیالی نمادی از پیوند گذشته، حال و آینده است؛ جایی که موتورهای بنزینی، طراحی آینده‌نگر و فناوری‌های دیجیتال همگی در قالبی واحد گرد آمده‌اند تا نشان دهند برند مارانلو، حتی در دنیای صفر و یک نیز همچنان تجلی هنر و قدرت باقی خواهد ماند.
