استارتاپ آمریکایی JetZero می‌گوید که با USAF، ناسا و FAA همکاری می‌کند تا یک هواپیمای جت با بال بدنه ترکیبی را تا سال 2030 بسازد.
به گزارش تکناک، این شرکت وعده مصرف سوخت 50 درصد کمتر و ارائه یک پلتفرم عالی برای هواپیماهای مسافربری هیدروژنی پاک را داده است.
ایرباس، ناسا و بوئینگ از جمله شرکت‌هایی هستند که نمونه های اولیه هواپیمای بال و بدنه ترکیبی را ساخته و به پرواز درآورده‌اند، اما هیچ‌کدام متعهد به وارد کردن آنها به خدمت نیستند. در مقایسه بین طراحی بال کامل و شکل سنتی هواپیما، هواپیمای بال و بدنه ترکیبی از بدنه پهن و مسطح استفاده می کند. در این نوع طراحی بدون اینکه خط جداکننده واضحی بال را از بدنه جدا کند، بدنه به آرامی به سمت بیرون با یک جفت بال پهن ترکیب می شود.
در این نوع طراحی چندین مزیت وجود دارد: خود بدنه می‌تواند بسیار بیشتر از شکل لوله معمولی ارتفاع بگیرد، بنابراین به سطح بال زیادی نیاز ندارید. از نظر آیرودینامیکی پایدار است، بنابراین نیازی به باله دم ندارید، و این عوامل منجر به کاهش چشمگیر در کشش و وزن می شود که منجر به موتورهای کوچکتر و کاهش وزن بیشتر می شود. فضای زیادی در داخل برای بار و مسافران وجود دارد، با چیدمان صندلی که بیشتر شبیه یک سالن تئاتر است تا یک هواپیمای معمولی. در نهایت موتورها را می توان در بالا نصب کرد و در نتیجه صدای بسیار کمتری هم در داخل کابین و هم روی زمین ایجاد می شود.
هنگامی که صحبت از هواپیماهای تمیز و هیدروژنی می شود، فضای ذخیره اضافی به سمت بال ها برای حمل مخازن هیدروژن که سبک وزن هستند اما فضای زیادی را اشغال می کنند عالی است. در واقع، طرح اولیه بال و بدنه ترکیبی یکی از سه ایرباسی بود که در سال 2020 به عنوان هواپیمای مسافربری آینده با سوخت هیدروژن معرفی شد.
از نظر ایرادات، طول بال‌ها بیشتر از یک هواپیمای معمولی است، که می‌تواند تعداد جایگاه‌های فرودگاهی را که در حالت عدم پرواز و حضور در آشیانه محدود کند. تخلیه آنها دشوارتر است، و زمان زیادی برای تخلیه مسافران از خروجی های کناری صرف می شود. اگر به دنبال تغییر جایگاه های صندلی مسافران و پنجره ها هستید آنها به طراحی مجدد بیشتری نسبت به شکل لوله بالدار هواپیماهای سنتی نیاز دارند و اگر تصمیم دارید که همه ردیف ها پنجره داشته باشند عملا امکان پذیر نیست.
در حالی که ناسا و ایرباس هر دو در مورد کاهش 20 درصدی مصرف سوخت با نمونه‌های اولیه خود گزارش دادند، JetZero فکر می‌کند که آنها در حال کم‌فروشی هستند. مارک پیج از شرکت JetZero می گوید هواپیمای بال و بدنه ترکیبی 50% سوخت کمتری مصرف می کند. در نتیجه نیمی از دی اکسید کربن هواپیماهای سنتی را نیز تولید می کند، حتی با موتورهای مشابه.
پیج و برخی از همکارانش در JetZero در دهه 1990 روی یک پروژه بال ترکیبی کار کردند، به عنوان مشارکتی بین ناسا، مک دانل داگلاس و دانشگاه استنفورد. بر اساس مصاحبه ای با هفته هوانوردی، این شرکت اکنون آماده است تا اطلاعات را از حالت سری خارج کند و سعی کند تا سال 2030 پس از انجام آزمایش و صدورگواهی نامه یک هواپیمای کامل بسازد. همچنین این شرکت قصد دارد یک نمونه اولیه در مقیاس 1/8 با پشتیبانی ناسا بسازد و تا اواخر امسال به پرواز در آورد.
اولین هواپیمای JetZero، در صورت وجود، Z-5 خواهد بود. این هواپیما برای جایگزینی بوئینگ 767 طراحی شده است که با هدف حمل حداقل 250 مسافر و ارائه برد 9260 کیلومتر طراحی شده است. در حالی که طول بال های 767 به حدود 170 فوت (52 متر) می رسد، Z-5 تقریباً 200 فوت (61 متر) عرض خواهد داشت. اما همچنان در هر فرودگاهی که بتواند ایرباس A330 را بپذیرد کار خواهد کرد. همچنین از موتورهای خارجی استفاده می کند، که به هیچ چیز خاصی نیاز ندارد.
اکنون، همه چیز برای گفتگو خوب بله نظر می رسد، اما طبق گفته Pitchbook، استارتاپ آمریکایی JetZero نیاز به سرمایه گذاری 4.55 میلیون دلاری دارد. از سوی دیگر، ایرباس تقریباً 60 میلیارد دلار در سال درآمد دارد، در حال حاضر بسیاری از وسایل مورد نیاز برای ساخت هواپیما را در اختیار دارد، و بیش از 126،000 کارمند دارد که اگر فکر می‌کند این ایده ارزشمند است، می‌توانند ایده‌ای را مطرح کنند.
طبق اعلام مجله Air & Space Forces ، استارتاپ آمریکایی JetZero برای یک برنامه نمایشی هواپیمای بال ترکیبی برای نیروی هوایی ایالات متحده درخواست مالی به ارزش 245 میلیون دلاری درخواست داده است. این پروژه با هدف جایگزنی تانکر بوینگ KC-46 با Z-5 به عنوان بخشی از سیستم سوخت‌گیری هوایی نسل بعدی نیروی هوایی آمریکا تا سال 2030 تنظیم شده است.
پیج می گوید: ما فقط یک هواپیمای مسافربری نمی سازیم، ما در حال ساخت یک پلتفرم چند ماموریتی هستیم. پلتفرمی که می تواند بهترین در کلاس خود را در هر بازاری داشته باشد. هواپیمای مسافربری، کشتی باری، تانکر. نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا به این هواپیما به عنوان یک تانکر علاقه مند است. قابل توجه است که تانکر JetZero امروز تنها نیمی از سوخت تانکرهای موجود را می سوزاند.پیشنهاد برنده قرار است تابستان امسال انتخاب شود.
واضح است که هر مرحله از جاه طلبی این شرکت نشان دهنده یک چالش عظیم است، از جمع آوری سرمایه گرفته تا طراحی، آزمایش، صدور گواهینامه و ساخت.
اما بری اکلستون، مدیرعامل سابق Airbus Americas و International Aero Engines و عضو فعلی هیئت مشاوران JetZero، می‌گوید زمان‌بندی ممکن است درست باشد.
او به نشریه هفته هوانوردی می‌گوید: شما همه این بادهای موافق را از محیط‌زیست، نیروی هوایی و ناسا دارید، به‌علاوه شما فن‌آوری لازم را دارید، که باعث می‌شود امیدوار باشید. سپس شما آن را در مقابل این واقعیت قرار می دهید که بوئینگ و ایرباس هیچ کار جدیدی در این فضا انجام نمی دهند. صنعت شایسته آن است و صنعت به آن نیاز دارد. اگر چیزی دارید که می دانید 30 تا 50 درصد بهتر از محصولات امروزی است، چرا آن را انجام نمی دهید؟
