گوگل با تغییر فرمت فایل‌های APK و حذف فایل‌های کامل، فرایند سایدلود اپلیکیشن‌های اندرویدی خارج از پلی استور را پیچیده‌تر کرد.
به‌گزارش تکناک، گوگل در سال‌های اخیر، تلاش کرده است تا حجم برنامه‌های اندرویدی را کاهش دهد؛ در نتیجه‌ی این تغییر، فرایند نصب (سایدلود‌کردن) فایل‌های APK اندرویدی خارج از پلی استور ممکن است با یک مرحله‌ی اضافی همراه شود.
گوگل در سال ۲۰۱۸ در کنفرانس I/O فرمت جدیدی به نام Android App Bundle (به‌اختصار AAB) را رونمایی و آن را در سال ۲۰۲۱ به فرمت پیش‌فرض برای برنامه‌های جدید تبدیل کرد. توسعه‌دهندگان برنامه‌هایشان را در قالب این بسته‌ها می‌سازند که شامل فایل‌های مختلف برای اندازه‌های صفحه‌نمایش، زبان‌ها، معماری‌های پردازنده و نسخه‌های مختلف اندروید است.
گوگل پلی به‌جای دانلود کامل بسته‌ها، فقط قسمت‌هایی را دانلود می‌کند که برای اجرای بهتر برنامه روی دستگاه خاص نیاز است و در‌نتیجه، فضای ذخیره‌سازی را حفظ می‌کند. مهم‌تر از همه، گوگل پلی پس از آپلود AAB، همه‌ی این کارها را به‌صورت خودکار انجام می‌دهد.
9to5google می‌نویسد درحالی‌که اکثر برنامه‌ها به‌صورت بهینه‌شده به دستگاه‌ها تحویل داده می‌شدند، گوگل پلی می‌توانست APKهای را با اندازه‌ی کامل از فایل‌های AAB ایجاد کند. این فایل‌ها برای اشتراک‌گذاری برنامه‌ها و به‌روزرسانی‌ها با دیگران، هم به‌صورت محلی و هم از‌طریق سرویس‌هایی مانند APKMirror، مناسب بودند.
دراین‌میان، آرتم روساکوفسکی از APKMirror گفت:
گوگل ناگهان تولید APKهای کامل را برای بسیاری از برنامه‌ها متوقف کرده است و از‌این‌پس فقط بسته‌ها در‌دسترس خواهند بود.
APKهای کامل قبل از بسته‌های برنامه‌ی اندرویدی استاندارد بودند. گوگل در سال ۲۰۱۸ تفاوت را این‌گونه توضیح داد:
شما می‌توانید چندین APK برای هر پیکربندی دستگاه را در یک نسخه واحد بسازید و نسخه‌بندی کنید. وقتی می‌خواهید برنامه‌ی خود را برای اندازه‌های مختلف صفحه‌نمایش و معماری پردازنده‌های مختلف بهینه‌سازی کنید، برای هر نسخه می‌توانید صدها APK بسازید. این کار دردسر زیادی دارد و اکثر توسعه‌دهندگان آن را انجام نمی‌دهند. بسیاری از آنان فقط همه‌چیز را در APK کامل قرار می‌دهند و کاربران درنهایت با محتوای استفاده‌نشده و تکراری روی دستگاه خود مواجه می‌شوند.
برای کاربرانی که فقط از پلی استور برنامه نصب می‌کنند، هیچ تغییری ایجاد نمی‌شود. بااین‌حال، APKهای کامل زمانی اهمیت پیدا می‌کنند که کاربران یک برنامه را از دستگاه خود استخراج و آن فایل را به سرویس‌هایی مانند APKMirror آپلود کنند. دیگران می‌توانند APKهای کامل را دانلود و با استفاده از برنامه‌ی نصب بسته‌ی سیستم اندروید، بدون نیاز به ابزار دیگری آنها را به‌سادگی نصب کنند.
بسته‌ها برای نصب به ابزارهای دیگری مانند برنامه‌های APKMirror Installer و Split APKs Installer (SAI) یا ADB نیاز دارند. این تغییر یک مرحله‌ی اضافی را به فرایند نصب اپلیکیشن‌ها از این منابع اضافه می‌کند. بااین‌حال، این بزرگ‌ترین مشکل در کل سیستم نیست.
با نگاهی به برنامه‌های خود گوگل در APKMirror که بسته‌ها را به‌عنوان فایل‌های .apkm ارائه می‌دهند، کاربران هنوز با APKهای کامل مواجه هستند. این موضوع برای برنامه‌های جدیدتر، به‌ویژه از توسعه‌دهندگان شخص ثالث، صدق نمی‌کند.
استخراج APKها برای آپلود به سرویس‌های شخص ثالث لزوماً در کانون توجه پلی استور قرار ندارد. گوگل نیز از این مشکل آگاه است و در بیانیه‌ای می‌نویسد:
نصب‌های جزئی برنامه‌های سایدلودشده در همه‌ی دستگاه‌های دارای گواهی گوگل و دستگاه‌های دارای اندروید ۱۰ (API سطح ۲۹) یا جدیدتر با شکست مواجه می‌شوند. هنگام دانلود برنامه‌ی خود از‌طریق گوگل پلی استور، گوگل تضمین می‌دهد که تمام اجزای موردنیاز برنامه نصب شده‌اند.
