چین با این فناوری جدید علوم بالستیک را متحول می کند

گروهی از محققان به رهبری دانشمندان چینی یک سیستم پرتاب نورمحور برای ربات‌های کوچک طراحی کرده‌اند. انتظار می‌رود این سیستم جدید، علوم بالستیک و هوافضا را متحول کند.

به‌ گزارش تک‌ناک، محققان می‌گویند که روش مهندسی‌شده آنها که Ecballium elaterium نام دارد،‌ از گیاهان خیار پراکنده الهام گرفته شده است. همچنین ادعا می‌شود که این پرتابگر هیدروژل نور محور انرژی را تنها در 0.3 میلی‌ثانیه آزاد می‌کند و می‌تواند از هر سطحی بلند شود.

این فناوری می‌تواند انقلابی در علوم بالستیک ایجاد کند و تأثیرات بزرگی بر شیوه جنگ‌افزارهای آینده داشته باشد.

هنوز آزمایش خاصی در این زمینه انجام نشده است، اما گفته می‌شود که گلوله‌های هوشمند این قابلیت را دارند که موانع را دور بزنند و به اهدافی که به طور عادی قابل دسترسی نیستند، حمله کنند.

فهرست مطالب

پاسخ فتوترمال

این پرتابگر هیدروژل با نور از تبخیر سریع مایع ناشی از پاسخ فتوترمال تعلیق گرافن تعبیه شده استفاده می‌کند. این تحقیق در مجله Nature منتشر شده است.

این تبخیر باعث ذخیره انرژی الاستیک قابل ملاحظه‌ای در شبکه هیدروژل اطراف می‌شود و به دنبال آن انرژی الاستیک سریع در عرض 0.3 میلی‌ثانیه آزاد می‌گردد. این ربات‌های هیدروژل نرم به پرتاب کنترل‌شده با سرعت بالا با یک مسیر قابل پیش‌بینی دست می‌یابند.

محققان می‌گویند که وظایف رباتیکی که به توانایی‌های پیشرانه قوی نیاز دارند، مانند پریدن، پرتاب کردن، یا منجنیق، به استراتژی‌های تقویت قدرت نیاز دارند که در آن انرژی جنبشی از انرژی پیش‌ذخیره شده تولید می‌شود. برای حل این موضوع، محققان روش جدید خود را معرفی کردند.

این پرتابگر می‌تواند مسافتی 643 برابر ارتفاع بدن خود را طی کند و حتی می‌تواند مانند یک گلوله نرم مورد استفاده قرار گیرد. بر اساس گزارش‌ها، این پتانسیل می‌تواند مانند ربات کشاورزی کاشت هوشمند یا ربات‌های دارویی برای نمونه‌برداری از بافت عمیق استفاده شود.

آزمایش پرتابگر روی سطوح ثابت و متحرک

قطر این پرتابگر کوچک و دیسکی‌ شکل تنها 7 میلی‌متر و ضخامت آن 3 میلی‌متر است، اما می‌تواند بیش از 1.93 متر را به صورت عمودی طی کند.

به گزارش SCMP، سیستم پرتاب قابل انطباق، که محققان روی سطوح ساکن و متحرک، از جمله برگ‌ها، پوست و مایعات چسبناک آزمایش کردند، می‌تواند برای توسعه ربات‌های پزشکی غیرقابل اتصال که برای ورود به بافت عمیق نیاز به نیروی خروجی بالایی دارند، مورد استفاده قرار گیرد.

محققان با استفاده از روش شکست انرژی کرنش انباشته، یک خیار مصنوعی ایجاد کردند که دانه‌های مصنوعی را در چند متر پراکنده می‌کند، که می‌تواند از طریق یک تراشه شناسایی فرکانس رادیویی یکپارچه به بذرکاری هوشمند دست یابد.