مهندسان چینی پهپاد موشک‌گریز جدیدی را طراحی کرده‌اند که می‌تواند از ۸۷ درصد حملات موشکی جان سالم به در ببرد.
به گزارش تکناک، محققان می‌گویند که سامانه مانورهای گریز از موشک این پهپاد می‌تواند علی‌رغم وزن اضافه و توانایی‌های از دست رفته، پهپادها را مرگبارتر کند.
این ایده شامل نصب راکت‌های تقویتی سبک در کناره‌های پهپادها می‌شود. این سامانه به پهپادها امکان می‌دهد تا مانورهای گریز را با سرعت بالا انجام دهند. در نتیجه، آنها از موشک‌ها و پرتابه‌های پدافند هوایی دوری می‌کنند.
غیرقابل پیش‌بینی بودن، کلید فناوری جدید به حساب می‌آید. این تیم که ایده خود را سامانه «گریز نهایی» می‌نامند، ادعا می‌کنند که راکت‌های تقویتی، تغییرات ناگهانی مسیر را ممکن می‌کنند. این مسئله حتی پیشرفته‌ترین موشک‌های ردیاب را از اصابت به هدف بازمی‌دارد.
به گزارش South China Morning Post، این تیم شبیه‌سازی‌های دیجیتالی گسترده‌ای برای ارزیابی کارایی سامانه انجام داده است. آنها توضیح می‌دهند که این سامانه باعث افزایش چشمگیر نرخ بقا می‌شود.
بر اساس همین گزارش، پهپادها در جنگ روسیه و اوکراین تنها ۱۰ درصد نرخ بقا دارند، چرا که ۹ مورد از هر ۱۰ پهپاد توسط سامانه‌های پیشرفته پدافند هوایی سرنگون می‌شوند. پهپاد موشک‌گریز این تیم می‌تواند این نرخ بقا را به ۸۷ درصد افزایش دهد.
این تیم برای دستیابی به این ارتقای چشمگیر در بقا، اولویت را بر فرار از موشک‌ها در آخرین لحظه قرار داده است. مقاله این تیم توضیح می‌دهد که در بسیاری موارد، موشک‌هایی که از آنها گریخته می‌شود، در میان هوا بدون آسیب منفجر خواهند شد.
پهپادها با وجود نرخ بقای پایین، به ابزار رایجی در نبردهای مدرن تبدیل شده‌اند. مقام‌های نظامی اوکراین در ماه مه ۲۰۲۴ ادعا کردند: «پهپادها بیش از هر چیز دیگری باعث کشته شدن سربازان در هر دو جبهه می‌شوند.» از سوی دیگر، گزارش مؤسسه مطالعات امنیتی اتحادیه اروپا اشاره می‌کند که روسیه ماهانه ۱۰۰ هزار پهپاد سطح پایین از منابع مختلف تهیه می‌کند.
با وجود این، تیم دانشمندان به رهبری Bi Wenhao، پژوهشگر وابسته به آزمایشگاه ملی طراحی پیکربندی هواپیما در دانشگاه Northwestern Polytechnical در شهر Xian، معتقد است که سامانه آنها، پهپادها را مرگبارتر نیز خواهد ساخت.
طرح آنها سه اصل کلیدی را برجسته می‌سازد، که شامل زمان‌بندی دقیق، هوش جهت‌گیری و نیروی پیشران می‌شوند.
سامانه بوستر برای زمان‌بندی دقیق، باید تنها یک تا دو ثانیه قبل از اصابت موشک فعال شود؛ این کار به موشک فرصت اصلاح مسیر را نمی‌دهد و هم‌زمان زمان کافی برای گریز را در اختیار پهپاد می‌گذارد.
این سامانه در زمینه هوش جهت‌گیری، باید به سرعت تشخیص دهد که آیا لازم است اوج بگیرد، شیرجه بزند یا در جهت جانبی شتاب بگیرد. در نهایت، در مورد نیروی پیشران، سامانه باید شتابی معادل دست‌کم ۱۶ جی تولید کند. این کار باعث تغییر ناگهانی و گیج‌کننده در مسیر پرواز پهپاد می‌شود و عملکرد موشک‌های ضدپهپاد را به‌شدت مختل می‌کند.
