محققان دانشگاه تکنولوژی نانیانگ در سنگاپور دستگاهی ساختهاند که میتواند سوسکها را به سوسکهای سایبورگ تبدیل کند.
به گزارش تکناک، این دستگاه به طور خودکار و در کمتر از یک دقیقه، سیستمهای الکترونیکی کوچک برای کنترل رفتار سوسکها را به بدن آنها نصب میکند.
سایبورگ (به انگلیسی: Cyborg) کوتاه شده واژه سایبرنتیک (به انگلیسی: Cybernetic) و ارگانیسم (به انگلیسی: Organism) میباشد، که یک موجود با هر دو اجزای ارگانیک و مکانیکی است.
سوسکهای سایبورگ شده به کمک این فناوری میتوانند از راه دور کنترل شوند. این امکان به ویژه برای انجام وظایفی مانند: جستوجو و نجات در موقعیتهای خاص، مثل خرابهها یا ساختمانهای فروریخته، مفید است.
محققان میگویند که این فرایند هیچ آسیبی به سوسکها وارد نمیکند و میتوان آن را به طور انبوه برای تعداد زیادی سوسک اجرا کرد.
کولهپشتی الکترونیکی که به هر سوسک نصب میشود، به محققان این امکان را میدهد که جهت حرکت سوسک را از طریق تحریک آنتنهای آن کنترل کنند. به عنوان مثال، تحریک آنتن چپ یا راست باعث میشود سوسک به سمت مشخصی حرکت کند.
این روش به طور معمول زمان زیادی میبرد، اما دستگاه جدید این گروه تحقیقاتی میتواند این کار را در ۶۸ ثانیه انجام دهد. این موضوع میتواند به تولید صدها یا حتی هزاران سوسک سایبورگ کمک کند.
سوسکها به دلیل جثه کوچک خود میتوانند در فضاهای تنگ و آوارها حرکت کنند، جایی که رباتها و انسانها به سختی قادر به ورود هستند.
علاوه بر این، حشرات به انرژی کمی نیاز دارند و میتوان آنها را بهجای ساخت، پرورش داد که هزینه تولید آنها را پایین میآورد. این ویژگیها آنها را به گزینهای مقرونبهصرفه برای انجام مأموریتهای جستوجو و نجات تبدیل میکند.
همچنین سوسکها در عبور از انواع مختلف زمینها بسیار ماهر هستند و حتی میتوانند از دیوارها بالا بروند، کاری که رباتهای کوچک در انجام آن مشکل دارند.
از سوی دیگر، سوسکها به طور طبیعی به حس بویایی و لامسه تقویتشدهای مجهز هستند، به این معنی که میتوانند به راحتی مواد شیمیایی، گازها و حتی انسانها را شناسایی کنند.
در این راستا، کاربردهای دیگر برای تولید انبوه سوسکهای سایبورگ ممکن است شامل نظارت بر کیفیت هوا، نظارت بر آلودگی محیط زیست یا شناسایی خطرات مختلف باشد. همچنین این سوسکها میتوانند در بخش نظامی برای انجام کارهای محرمانه مانند: نظارت و جمعآوری اطلاعات استفاده شوند.
فرایند ساخت سوسکهای سایبورگ با قرار دادن سوسکها در معرض دیاکسید کربن آغاز میشود. با این ماده سوسکها بیحرکت میمانند و در نتیجه، سایر مراحل کار بسیار سادهتر انجام میشود. این بهویژه در هنگام دستکاری و تنظیم سوسکها برای دریافت قطعات الکترونیکی جدید اهمیت دارد.
سپس، سوسک با مجموعهای از میلههای فلزی مهار و در جای خود ثابت میشود. سیستم بینایی کامپیوتری نقاط اتصال مورد نیاز برای نمونهبردارها و دیگر قطعات الکترونیکی را شناسایی میکند.
کنترل و هدایت سوسکهای سایبورگ
بعد از این مرحله، یک بازوی رباتیک از این اطلاعات برای اتصال فناوریهای تحریک و ارتباط با سوسک استفاده میکند. پس از اتمام این فرایند، میلههای مهار به طور خودکار خارج و سوسک برای انجام وظیفه آزاد میشود.
طبق گفته تیم تحقیقاتی، سوسکهای سایبورگ ساختهشده بهوسیله رباتها، بهخوبی همانند سوسکهایی عمل میکنند که به طور دستی توسط انسانها به سایبورگ تبدیل شدهاند. با وجود این، سرعت بسیار بالای این فرایند چشمگیر است.
در حال حاضر هیچ روش مؤثری برای کنترل دستههای بزرگ سوسکهای سایبورگ وجود ندارد. در نهایت، این کار برای یک اپراتور واحد، که بخواهد به طور فردی صدها یا حتی هزاران سوسک سایبورگ را کنترل و نظارت کند، دشوار است.
بنابراین محققان نیاز دارند که روشهایی برای کنترل خودکار و هماهنگی این سوسکهای سایبورگ توسعه دهند تا از این فناوری به طور کامل بهرهبرداری کنند.
جزئیات این مطالعه در مجله arXiv منتشر شده است.