پزشکان راه جدیدی پیدا کرده‌اند که نشان می‌دهد یک دارو برای کووید-۱۹ ممکن است در درمان سرطان هم مؤثر باشد.
به گزارش تکناک، هیدروکسی کلروکین که در گذشته دارویی ناشناخته برای درمان مالاریا بود، چند سال پیش به یک درمان جنجالی برای کووید-۱۹ تبدیل شد. حالا امکان دارد این داوری قدیمی برای درمان سرطان نیز مؤثر باشد.
اگرچه سلول‌های سرطانی ممکن است به هیدروکسی کلروکین مقاوم شوند، اما یافته‌های جدید نشان می‌دهند که این دارو می‌تواند با درمان‌های دیگر ترکیب شود تا اثرگذاری بیشتری داشته باشد. پژوهشگران راه‌هایی پیدا کرده‌اند که با ترکیب این دارو با دیگر درمان‌ها، نقاط ضعف آن را پوشش دهند.
با اینکه هیدروکسی کلروکین در مسدود کردن یک مسیر مهم در سرطان مؤثر بوده، اما تاکنون آزمایش‌های بالینی نتیجه خوبی نداشته است و سلول‌های سرطانی اغلب راه‌هایی برای مقابله با اثرات دارو پیدا کرده‌اند. حالا پژوهشگران در مرکز سرطان هولینکس دانشگاه کارولینای جنوبی فکر می‌کنند که کلید این مقاومت را پیدا کرده‌اند.
دکتر جو دلانی که مطالعه منتشر شده در مجله Cell Cycle را رهبری کرده است، توضیح داد: «ما فکر می‌کردیم که هیدروکسی کلروکین اصلی‌ترین تأثیر خود را از طریق فرایند اتوفاژی (بازیافت سلولی) روی سرطان می‌گذارد، اما به نظر می‌رسد که فرایندهای دیگری که ربطی به اتوفاژی ندارند، برای بقای سلول‌های سرطانی در این درمان مهم‌تر هستند. این کشف جدید باعث می‌شود که هیدروکسی کلروکین را با داروهای دیگری ترکیب کنیم، که مکانیسم‌های مقاومت را هدف قرار می‌دهند و این کار می‌تواند درمان را مؤثرتر و طولانی‌تر کند.»
فهرست مطالب
رویکرد دوگانه برای کشف مقاومت
برای فهمیدن اینکه چگونه سلول‌های سرطانی از هیدروکسی کلروکین فرار می‌کنند، دلانی و تیم او از یک رویکرد جامع استفاده کردند و دو روش مختلف اسکن کل ژنوم را به کار بردند تا ببینند سلول‌ها هنگام مواجهه مداوم با دارو چگونه سازگاری پیدا می‌کنند.
دلانی گفت: «هدف قرار دادن پروتئین‌های خاص می‌تواند در درمان سرطان بسیار مؤثر باشد. با وجود این، هرچه درمان دقیق‌تر باشد، احتمال وقوع مقاومت بیشتر است.»
به جای فقط نگاه کردن به اینکه کدام ژن‌ها فعال یا غیرفعال شدند، پژوهشگران توانستند تغییرات زنجیره‌ای را که در سراسر مسیرهای سلولی اتفاق می‌افتاد، ببینند.
این مشاهده نشان داد که سلول‌های سرطانی به هیچ وجه فرایندهای بازیافت خود را تغییر نمی‌دهند، بلکه آنها در حال تغییر در تقسیم سلولی، متابولیسم و مکانیسم‌های صادراتی خود هستند تا در مقابل هجوم هیدروکسی کلروکین زنده بمانند.
امکان درمان‌های ترکیبی برای سرطان
این یافته‌ها امکان ایجاد درمان‌های ترکیبی جدید را فراهم می‌کنند، که می‌توانند اثر هیدروکسی کلروکین را تقویت نمایند.
پژوهشگران امیدوار هستند با ترکیب این دارو با داروهایی که به مسیرهای تقسیم سلولی، متابولیسم یا مکانیسم‌های صادراتی حمله می‌کنند، که سلول‌های سرطانی به آنها وابسته هستند، از بروز مقاومت در برابر درمان جلوگیری نمایند.
دلانی بیان کرد: «مطالعه ما مکانیسم‌هایی را شناسایی کرده است که برای جلوگیری از مقاومت در برابر هیدروکسی کلروکین باید با یک داروی دیگر مورد استفاده قرار گیرد.»
همچنین تیم تحقیقاتی معتقد است که برخی از انواع خاص سرطان که نقص‌هایی در یکی از این مسیرها دارند، ممکن است بیشتر از سایرین به درمان با هیدروکسی کلروکین پاسخ دهند. در مقابل، بیمارانی که چنین نقص‌هایی ندارند، امکان دارد به درمان‌های دیگر بهتر پاسخ دهند.
دلانی اعلام کرد: «ما می‌خواهیم بفهمیم کدام بیماران بیشترین بهره را از این درمان‌ها خواهند برد تا بهترین نتیجه را بگیریم.»
در حالی که تحقیقات برای یافتن درمان‌های مؤثر ادامه دارد، داروهایی مثل هیدروکسی کلروکین که در گذشته برای بیماری‌های دیگر استفاده می‌شدند، به عنوان یک گزینه امیدوارکننده در حال بررسی هستند. با کشف راه‌هایی که سلول‌های سرطانی با آن سازگار می‌شوند، حالا پژوهشگران بهتر می‌توانند این بیماری را درمان کنند.
