مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که هدف‌گذاری برای فعالیت‌های ورزشی بر اساس تعداد قدم‌ها یا زمان، به یک اندازه در کاهش خطر مرگ و بیماری‌های قلبی-عروقی مؤثر است و باید بر اساس ترجیحات شخصی افراد برنامه‌ریزی شود.
به گزارش تک‌ناک، این یافته‌ها، که در دانشگاه Brigham and Women انجام شده است، پیشنهاد می‌کند که افراد با توجه به ترجیحات شخصی خود، شاخص فعالیت بدنی‌شان را انتخاب کنند. پژوهشگران تأکید دارند که راهنمایی های آتی برای فعالیت بدنی باید انعطاف‌پذیر و شامل انواع مختلفی از شاخص‌های سنجش سلامت باشند.
از زمان ظهور ساعت‌های هوشمند، اهداف تمرینی مبتنی بر گام به‌طور فزاینده‌ای محبوب شده‌اند. با وجود این، دستورالعمل‌های فعلی فعالیت بدنی، فاقد توصیه‌های خاصی برای تعداد قدم‌ها هستند. در یک مطالعۀ جدید، محققان بیمارستان بریگهام کشف کرده‌اند که اهداف ورزش مبتنی بر مرحله و زمان به یک اندازه در کاهش خطر مرگ زودرس و بیماری‌های قلبی-عروقی مؤثر هستند.
این یافته‌ها که در مجلۀ JAMA Internal Medicine منتشر شده است، نشان می‌دهد که انتخاب یک هدف ورزشی با توجه به زمان یا یک هدف مبتنی بر گام تا حد زیادی یک موضوع ترجیحی و شخصی است.
دستورالعمل وضعیت فعلی ورزش
بر اساس دستورالعمل‌های بهداشتی فعلی ایالات متحده که آخرین بار در سال 2018 به‌روزرسانی شد، بزرگسالان باید حداقل 150 دقیقه فعالیت بدنی متوسط تا شدید را در هفته، مانند پیاده‌روی سریع، یا 75 دقیقه فعالیت‌های شدید مانند دویدن داشته باشند. از نظر تاریخی، این دستورالعمل‌ها بر اساس داده‌های فعالیت بدنی گزارش شده توسط خود اشخاص و با اطلاعات محدود در مورد تأثیرات سلامتی تعداد قدم‌های خاص آنها بود. با ظهور فناوری ساعت‌های هوشمند، شمارش گام‌ها به یک معیار تمرینی محبوب تبدیل شده و محققان را بر آن داشته است تا مزایای اهداف وابسته به زمان را با اهداف مبتنی بر گام مقایسه کنند.
جزئیات و یافته‌های مطالعه
دکتر ریکوتا هامایا، یکی از محققان این مطالعه گفت: ما متوجه شدیم که دستورالعمل‌های فعالیت بدنی موجود اغلب بر مدت زمان و شدت فعالیت تمرکز دارند، امّا فاقد توصیه‌های مبتنی بر گام هستند. با توجه به اینکه امروزه افراد زیادی از ساعت‌های هوشمند برای اندازه‌گیری گام‌ها و سلامت کلی خود استفاده می‌کنند، متوجه اهمیت این موضوع شدیم که اندازه‌گیری‌های وابسته به گام در مقایسه با اهداف مبتنی بر زمان در ارتباط با نتایج سلامتی چگونه است.
در این مطالعه، محققان داده‌های 14399 زن را که در مطالعۀ سلامت زنان شرکت کرده بودند و بیماری‌های قلبی-عروقی و سرطان نداشتند را جمع‌آوری کردند. بین سال‌های 2011 تا 2015، از شرکت‌کنندگان 62 ساله و بالاتر درخواست شد تا هفت روز متوالی از وسایل هوشمند مخصوص تحقیقات استفاده کنند تا میزان فعالیت بدنی آنها ثبت شود و فقط وسایل مربوط به خواب یا فعالیت‌های مرتبط با آب را حذف کنند. در طول دورۀ مطالعه، پرسشنامه‌های سالانه برای تعیین پیامدهای سلامتی مورد نظر به ویژه مرگ و بیماری قلبی-عروقی اجرایی شد. محققان تا پایان سال 2022 شرکت‌کنندگان را مورد پیگیری قرار دادند.
در زمان استفاده از دستگاه، محققان به این نتیجه رسیدند که شرکت‌کنندگان به‌طور متوسط 62 دقیقه فعالیت بدنی با شدت متوسط تا شدید در هفته انجام می‌دهند و میانگین 5183 قدم در روز را برمی‌داشتند. در طی یک پیگیری متوسط 9 ساله، حدود 9 درصد از شرکت‌کنندگان فوت کرده بودند و حدود 4 درصد نیز به بیماری قلبی-عروقی مبتلا شدند.
میزان بالاتر فعالیت بدنی (چه به صورت شمارش گام‌ها و چه زمان در فعالیت متوسط تا شدید)، با کاهش خطر مرگ یا بیماری‌های قلبی-عروقی، همچنین افزایش طول عمر همراه بود. این مزیت برای بقا بدون توجه به تفاوت در شاخص تودۀ بدنی (BMI) ادامه داشت.
مزایا و محدودیت‌های گام‌شماری
در حالی که هر دو معیار برای به تصویر کشیدن وضعیت سلامتی مفید هستند، هامایا توضیح داد که هر کدام مزایا و معایب خود را دارند. به عنوان مثال: تعداد گام‌ها ممکن است تفاوت در سطوح تناسب اندام را به حساب نیاورند، یعنی اگر یک جوان 20 ساله و یک فرد 80 ساله هر دو به مدت 30 دقیقه با شدت متوسط راه بروند، تعداد قدم‌های آنها امکان دارد به‌طور قابل‌توجهی متفاوت باشد. مراحل اندازه‌گیری ساده هستند و در مقایسه با شدت تمرین، کمتر مورد تفسیر قرار می‌گیرند. علاوه بر این، گام‌ها حرکات پراکندۀ زندگی روزمره را نیز به تصویر می‌کشند و فقط مرتبط با ورزش نیستند و این نوع فعالیت‌های زندگی روزمره به احتمال زیاد توسط افراد مسن‌تر انجام می‌شود.
ورزش امکان دارد برای برخی از افراد به ویژه جوانان، شامل فعالیت‌هایی مانند: تنیس، فوتبال، پیاده‌روی یا دویدن باشد که تمام این موارد را می‌توان به راحتی با قدم‌ها پیگیری کرد. با وجود این برای برخی دیگر، این فعالیت‌ها ممکن است شامل دوچرخه سواری یا شنا باشد. به همین دلیل مهم است که دستورالعمل‌های فعالیت بدنی راه‌های متعددی را برای رسیدن به اهداف ارائه دهند. حرکت برای هر کسی متفاوت به نظر می‌رسد و تقریباً تمام اشکال حرکت برای سلامتی ما مفید است.
مفاهیم برای دستورالعمل‌های آینده
محققان تأکید دارند که این مطالعه تنها یک ارزیابی واحد از معیارهای فعالیت بدنی مبتنی بر زمان و گام را شامل می‌شود. علاوه بر این، اکثر زنانی که در این مطالعه شرکت کردند، سفیدپوست و دارای وضعیت اجتماعی-اقتصادی مناسبی بودند. در نهایت، این تحقیق یک مطالعۀ مشاهده‌ای بوده و بنابراین نمی‌توان از طریق آن روابط علنی را اثبات کرد. در آینده، هامایا قصد دارد داده‌های بیشتری را با استفاده از یک آزمایش تصادفی و کنترل‌شده جمع‌آوری کند تا رابطۀ میان زمان و معیارهای ورزش مبتنی بر گام و سلامت را درک کند.
مین بی، نویسندۀ ارشد این مطالعه نیز اعلام کرد: راهنمای بعدی فعالیت بدنی فدرال برای سال 2028 برنامه‌ریزی شده است. به منظور تطبیق انعطاف‌پذیری اهدافی که برای افراد با ترجیحات، توانایی‌ها و سبک‌های زندگی متفاوت موثر است، یافته‌های ما بیشتر اهمیت افزودن اهداف وابسته به گام را نشان می‌دهد.
