بر اساس یافتههای دانشمندان، استفاده طولانیمدت از داروهای مسکن رایج بدون نسخه مانند آسپرین و ایبوپروفن ممکن است خطر ابتلا به زوال عقل را کاهش دهد.
به گزارش تکناک، در این مطالعه، ۱۱٬۷۴۵ بزرگسال (۵۹.۵ درصد زن، میانگین سنی ۶۶.۲ سال) به طور متوسط به مدت ۱۴.۵ سال مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد افرادی که به صورت بلندمدت از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) استفاده کردهاند، ۱۲ درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به زوال عقل قرار داشتند.
با وجود این، افرادی که بهمدت کوتاه (کمتر از یک ماه) یا میانمدت (یک تا ۲۴ ماه) از این داروها استفاده کردهاند، با اندکی افزایش خطر ابتلا به زوال عقل مواجه بودند. همچنین مصرف نامنظم یا دوزهای پراکنده این داروهای مسکن نیز در کاهش خطر زوال عقل تأثیری نداشته است.
پژوهشگران بر این باور هستند که استفاده طولانیمدت از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی ممکن است به پاکسازی پلاکهای مرتبط با زوال عقل و بیماری آلزایمر کمک کند. هرچند، این مطالعه شامل افرادی که حامل ژن APOE-ε4 (عامل خطرناک شناختهشده برای آلزایمر) بودند، نشده است.

دکتر م. عرفان اکرام، نویسنده مسئول این مطالعه گفت: «مطالعه ما شواهدی درباره اثرات احتمالی پیشگیرانه داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی بر روند زوال عقل ارائه میدهد. نیاز به مطالعات بیشتری برای تقویت این شواهد و به احتمال زیاد توسعه راهبردهای پیشگیرانه وجود دارد.»
یکی از چالشهای این حوزه، نتایج متناقض تحقیقات پیشین درباره اثربخشی داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی در سلامت مغز در دوران سالمندی است. علاوه بر این، استفاده بلندمدت از این داروها با خطراتی مانند: خونریزی گوارشی و مشکلات قلبی-عروقی همراه است و اغلب برای مصرف طولانیمدت توصیه نمیشود.
همچنین مطالعه انجامشده این پرسش را مطرح میکند که آیا التهاب مزمن نقش مهمتری در بروز زوال عقل نسبت به تجمع پلاکهای آمیلوئید دارد؟ اگر چنین باشد، این یافته میتواند انگیزهای برای توسعه داروهای ضدالتهاب ایمنتر برای پیشگیری از زوال عقل فراهم کند.
پژوهشگران تأکید کردند: «اگرچه نتایج ما نشانگر نقش مهم التهاب در درمان زوال عقل است، اما به هیچوجه توجیهی برای توصیه به استفاده بلندمدت از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی برای پیشگیری از زوال عقل نیست، چرا که احتمال عوارض جانبی وجود دارد.»
این یافتهها میتواند زمینهساز تحقیقات بیشتر در زمینه نقش التهاب در زوال عقل و توسعه روشهای درمانی جدید باشد.