رسانه دولتی چین (CCTV) در اقدامی نادر و قابل تأمل برای نخستین‌بار جزئیات فنی و تاکتیکی موشک قاره‌پیمای هسته‌ای DF-5 را به صورت رسمی منتشر کرد.
به گزارش تکناک، این افشاگری کم‌سابقه می‌تواند نشانه‌ای از تغییر رویکرد پکن در قبال پنهان‌کاری‌های همیشگی پیرامون زرادخانه استراتژیک این کشور باشد و در عین حال، پیامی شفاف به مخاطبان داخلی و جهانی ارسال کند.
بر پایه گزارش منتشرشده، DF-5 نخستین موشک قاره‌پیمای استراتژیک چین است که توسعه آن در دهه ۱۹۷۰ آغاز و از سال ۱۹۸۱ به طور رسمی در ارتش آزادی‌بخش خلق به کار گرفته شد. این موشک دو مرحله‌ای و مستقر در سیلو قادر است یک کلاهک هسته‌ای با قدرت ۳ تا ۴ مگاتن TNT حمل کند، که این عدد ۲۰۰ برابر قدرت انفجار بمب اتمی هیروشیما است.
برد این موشک ۱۲ هزار کیلومتر (حدود ۷۵۰۰ مایل) اعلام شده است؛ رقمی که آن را قادر می‌سازد تا سراسر خاک ایالات متحده آمریکا و اروپای غربی را در تیررس خود قرار دهد. این موشک ۳۲.۶ متر طول، ۳.۳۵ متر قطر و وزنی معادل ۱۸۳ تن دارد. میزان دقت هدف‌گیری آن نیز با شعاع خطای احتمالی ۵۰۰ متر (CEP) برای مأموریت‌های بازدارندگی استراتژیک کاملاً مناسب ارزیابی می‌شود.
تأیید رسمی چنین مشخصاتی توسط رسانه‌های دولتی چین در نوع خود بی‌سابقه است و پیش از این، تنها در تحلیل‌های خارجی به این ویژگی‌ها اشاره شده بود.
سونگ ژونگ‌پینگ، تحلیلگر مسائل نظامی و مربی پیشین ارتش آزادی‌بخش خلق چین در گفت‌وگو با نشریه South China Morning Post با اشاره به اهمیت این موشک در توانمندی هسته‌ای چین گفت: «بدون DF-5، چین نمی‌توانست خود را به عنوان یک قدرت با قابلیت حمله قاره‌پیما معرفی کند. این موشک نقش حیاتی در تثبیت جایگاه هسته‌ای چین داشت و به جهان نشان داد که باید پکن را جدی گرفت.»
او همچنین احتمال داد که این افشاگری بخشی از مقدمات معرفی نسل جدید موشک‌های سیلویی باشد. این تحلیلگر تصریح کرد: «سامانه‌های قدیمی در حال بازنشستگی هستند و این پیام را منتقل می‌کند که توانمندی‌های واقعی چین بسیار فراتر از آن چیزی است که تاکنون نمایش داده شده است.»
نسخه‌های جدیدتر موشک قاره‌پیمای هسته‌ای DF-5 با نام DF-5B توانایی حمل چند کلاهک مستقل با قابلیت هدف‌گیری مجزا (MIRV) را دارند. این ویژگی، چین را به سطح سامانه‌های پیشرفته‌ای چون Minuteman III آمریکا نزدیک می‌کند؛ موشکی که از دهه ۷۰ میلادی در خدمت ارتش آمریکا است، اما تنها توان حمل یک کلاهک را دارد.
همچنین چین روی موشک‌های قاره‌پیمای متحرک از جمله DF-31 و DF-41 سرمایه‌گذاری کرده است. به‌ویژه DF-41 که هم توانایی حمل چند کلاهک MIRV را دارد و هم از بردی بیش از ۱۲ هزار کیلومتر برخوردار است.
چین در سال ۲۰۲۳ نیز یک آزمایش علنی و نادر با موشک قاره‌پیمای خود انجام داد و یک کلاهک شبیه‌سازی‌شده را به سوی اقیانوس آرام پرتاب کرد؛ اقدامی که به گمان تحلیلگران از نسخه DF-31 الهام گرفت.
بر اساس برآوردهای وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون)، چین در حال حاضر بیش از ۶۰۰ کلاهک هسته‌ای عملیاتی در اختیار دارد و این رقم تا سال ۲۰۳۰ از مرز ۱۰۰۰ کلاهک عبور خواهد کرد. همچنین پکن حداقل ۳۲۰ سیلوی فعال برای موشک‌های قاره‌پیما در اختیار دارد، که بسیاری از آنها در تأسیسات تازه‌ساخت یا نوسازی‌شده قرار گرفته‌اند.
با وجود این توسعه کم‌سابقه، چین همچنان بر سیاست «عدم استفاده نخست» از سلاح‌های هسته‌ای پایبند می‌باشد و تعهد داده است که از این سلاح‌ها علیه کشورهای فاقد تسلیحات اتمی استفاده نکند.
انتشار علنی مشخصات فنی موشک قاره‌پیمای هسته‌ای DF-5 را می‌توان اقدامی حساب‌شده برای ارسال پیام بازدارندگی به دشمنان بالقوه و تقویت حس قدرت ملی در افکار عمومی داخلی ارزیابی کرد. با وجود این، هنوز مشخص نیست که این انتشار اطلاعات، آغاز دوره‌ای از شفافیت بیشتر نظامی از سوی چین است یا بخشی از یک راهبرد اطلاعاتی هدفمند و کنترل‌شده برای افزایش نفوذ و تهدید غیرمستقیم در صحنه ژئوپلیتیک جهانی می‌باشد.
