پرانت ختان، برنده جایزه نوآوری سامسونگ، با تلفیق هوش مصنوعی و همدلی، دستگاهی ساخته است که گفتار نامفهوم بیماران را به کلامی واضح، حتی به زبان هندی، تبدیل میکند.
به گزارش تکناک بخش هوشمصنوعی، در حالی که بسیاری از همسنوسالانش بر رقابتهای درسی و کسب نمرات بالا متمرکز هستند، پرانت ختان، دانشآموز ۱۶ ساله از شهر گروگرام هند، مسیری متفاوت را برگزیده است. او با اختراع دستگاهی نوآورانه به نام «پارااِسپیک» (ParaSpeak)، فناوری را به خدمت گرفته تا به افرادی که به دلیل بیماری، توانایی صحبت کردن واضح را از دست دادهاند، صدایی دوباره ببخشد.
این دستاورد برجسته، عنوان برنده را در رقابت سراسری «سامسونگ برای فردا حل کن ۲۰۲۵» (Samsung Solve for Tomorrow 2025) برای او به ارمغان آورد؛ مسابقهای که دانشآموزان را به خلق راهحلهای فناورانه برای چالشهای واقعی تشویق میکند.
ایده ساخت «پارااِسپیک» در ماه مه ۲۰۲۴ و پس از بازدید پرانت از یک مرکز مراقبت از بیماران فلج در نزدیکی دهلی نو شکل گرفت. او در آنجا با بیمارانی مواجه شد که به دلیل عوارض ناشی از سکته مغزی، فلج مغزی، بیماری پارکینسون و آسیبهای مغزی، قادر به برقراری ارتباط کلامی نبودند. پرانت با اندوه دریافت که هیچ دستگاه کمکی مؤثری برای ترجمه گفتار نامفهوم این افراد، به ویژه به زبان هندی، وجود ندارد. همین خلاء، انگیزهای قدرتمند برای او شد.
پرانت به مدت یک سال، با پشتکار فراوان نمونههای صوتی ۲۸ بیمار را جمعآوری کرد. او با استفاده از این دادهها، یک مدل هوش مصنوعی سفارشی را توسعه داد که قادر است گفتار نامفهوم و بریدهبریده را در لحظه تشخیص داده و آن را به کلماتی روان و قابل فهم تبدیل کند.

او با هیجان از اولین لحظه موفقیتآمیز پروژه یاد میکند: «اولین باری که کار کردن دستگاه را شنیدم، احساس کردم صدایی را به کسی که آن را از دست داده بود، بازگرداندهام.»
دستگاه «پارااِسپیک» کوچک، قابل حمل و مجهز به فناوری اینترنت اشیاء (IoT) است که استفاده از آن را در محیطهای مختلف مانند بیمارستانها و خانهها آسان میسازد.
به نقل از سامیفنز، پرانت اکنون اهداف بزرگتری را در سر دارد. گامهای بعدی او شامل افزایش دقت دستگاه، افزودن زبانهای محلی بیشتر هند و همکاری با شرکتهای فعال در حوزه فناوریهای کمکی است تا اختراعش به دست افراد بیشتری برسد.
در دنیایی که موفقیت اغلب با معیارهای آکادمیک سنجیده میشود، پرانت ختان نشان میدهد که چگونه میتوان با ترکیب دانش، خلاقیت و حس انساندوستی، تأثیری واقعی بر زندگی دیگران گذاشت. او با «پارااِسپیک» نه تنها یک دستگاه، بلکه پلی برای ارتباط ساخته است؛ پلی که به انسانها کمک میکند تا صدای گمشده خود را بازیابند و دوباره با جهان سخن بگویند.

















