نتایج یک آزمایش جدید نشان داده است که داروی سیلوسایبین در درمان افسردگی متوسط تا شدید در بیماران مبتلا به سرطان قابل درمان و غیر قابل درمان موثر است.
به گزارش تکناک، در ابتدا قبل از اینکه بیماران تحت درمان انفرادی و گروهی قرار گیرند، این دارو به گروه های کوچکی از آنها به طور همزمان داده شد.
بیماران سرطانی معمولاً افسردگی را تجربه می کنند و حدود 25 تا 33 درصد آنها معیارهای علائم افسردگی بالینی قابل توجه را دارند. با این حال، درمان های اولیه مانند داروهای ضد افسردگی و روان درمانی، موفقیت محدودی در کاهش این علائم دارند.
اخیراً علاقه زیادی به استفاده از داروهای روانگردان برای درمان اختلالات روانپزشکی، به ویژه در شرایطی که سایر درمان ها بی اثر بوده اند، وجود داشته است. سیلوسایبین که ترکیب روانگردان موجود در یک قارچ جادویی است، یکی از داروهایی است که نتایج امیدوارکننده‌ای را در آزمایش‌های بالینی به دست آورده است. اکنون، مرحله 2 آزمایشی با استفاده از سیلوسایبین برای درمان افسردگی اساسی در بیماران سرطانی، به شواهد رو به رشدی اضافه کرده است که این دارو می تواند یک درمان موثر باشد.
مانیش آگراوال، نویسنده اصلی این مطالعه گفت: پتانسیل مطالعه ما قابل توجه است و می‌تواند پیامدهایی برای کمک به میلیون‌ها بیمار مبتلا به سرطان که همچنین با تأثیرات روانی شدید این بیماری دست و پنجه نرم می‌کنند، داشته باشد.
30 بیمار مبتلا به سرطان قابل درمان و غیر قابل درمان و اختلال افسردگی اساسی (MDD) در این آزمایش ثبت نام کردند و آزمایش به جای یک محیط دانشگاهی، در یک مرکز سرطان اجتماعی انجام شد. برای واجد شرایط بودن، شرکت‌کنندگان باید سرطان بدخیم می داشتند و بر اساس معیارهای DSM-5 باید به اختلال افسردگی اساسی اما بدون ویژگی‌های روان‌پریشی مبتلا می‌بودند.
در ابتدای مطالعه، نمره مقیاس رتبه‌بندی افسردگی همیلتون آنها باید (HAM-D) 18 یا بیشتر می‌بود و نباید داروهای ضد افسردگی یا ضد روان پریشی یا حشیش استفاده میکردند. نمره HAM-D بالای 17 نشان دهنده افسردگی متوسط تا شدید است.
میانگین سنی شرکت کنندگان 56 سال بود. تقریباً نیمی از آنها (46.7%) سرطان قابل درمان داشتند. نیمی دیگر (53.3%) سرطان متاستاتیک غیر قابل درمان داشتند. شایع ترین سرطان، سرطان پستان (33.3%) و پس از آن لوسمی یا لنفوم (26.7%) بود. برای 66.7٪ از شرکت کنندگان، بین یک تا چهار سال از تشخیص اولیه سرطان آنها گذشته بود.
پس از تشخیص برای جمع‌آوری اطلاعات پزشکی و انجام یک معاینه فیزیکی، شرکت‌کنندگان با درمانگر تعیین‌شده خود برای دو جلسه مقدماتی که برای انتقال اطلاعات در مورد درمان سیلوسایبین طراحی شده بودند، ملاقات کردند. از سومین جلسه، به شرکت کنندگان هر هفته 25 میلی گرم سیلوسایبین سنتز شده به مدت هشت هفته، با گروه های کوچک در اتاق های مجاور که داروی دیگری مصرف میکردند، به طور همزمان تجویز شد.
محققان از ابزار متفاوتی برای اندازه گیری اثر سیلوسایبین بر شدت افسردگی در مقایسه با نمره پایه HAM-D استفاده کردند. شدت افسردگی با مقیاس رتبه بندی افسردگی مونتگومری-آسبرگ (MADRS) که شامل 10 گویه از صفر (طبیعی) تا شش (شدید) بود، اندازه گیری شد که نمرات کل بالاتر، نشان دهنده شدت افسردگی بیشتر است.
یک پاسخ بالینی قابل توجه به عنوان کاهش 50٪ یا بیشتر در نمره MADRS نسبت به پایه تعریف شد. اگر پاسخ قابل توجهی تا هفته های سوم و هشتم پس از درمان حفظ شود، پاسخ به عنوان پایدار ذکر می‌شود. بهبودی علائم با نمره MADRS کمتر از 10 نشان داده شد.
درمان با کمک سیلوسایبین با 80 درصد از شرکت‌کنندگان که پاسخ پایدار و 50 درصد که بهبودی کامل علائم افسردگی را در هفته اول از خود نشان دادند و به مدت هشت هفته ادامه داشت، باعث کاهش معنی‌دار بالینی امتیازات MADRS به میزان 19.1 امتیاز از ابتدای شروع مطالعه تا هفته هشتم شد. هیچ عارضه جانبی مرتبط با سیلوسایبین وجود نداشت و عوارض جانبی مرتبط با درمان مانند حالت تهوع و سردرد عموماً خفیف بود.
این یک مطالعه پیشگام بود که به شواهد رو به رشدی مبنی بر اثربخشی درمان به کمک سیلوسایبین در مقابله با پریشانی روانی تجربه شده توسط بیماران مبتلا به سرطان افزود.
در مطالعه دوم، محققان اطلاعاتی را از 28 شرکت‌کننده درگیر در آزمایش سیلوسایبین جمع‌آوری کردند و از مصاحبه‌های خروجی برای سنجش تجربه درمان آنها استفاده کردند. شرکت کنندگان به طور کلی مثبت بودند و گفتند که گروه درمانی، احساس ایمنی و آمادگی را در هنگام درگیر شدن در درمان افزایش داد و حس تعلق و ارتباط را در آنها تقویت کرد. آنها همچنین ارزشی در صمیمیت جلسات درمانی فردی پیدا کردند که مکمل با هم بودن کار گروهی بود.
ایوان بوسانت، سرپرست و نویسنده مسئول مقاله گفت: به عنوان یک پزشک و محقق هماتولوژیست، دیدن میزان پیشرفت شرکت کنندگان و عمق سفر شفابخش آنها پس از شرکت در آزمایش، بسیار تکان دهنده و دلگرم کننده بود. شرکت کنندگان به طور عمده احساسات مثبت خود را در مورد تجربه خود از درمان با کمک سیلوسایبین ابراز کردند و در عین حال بر اهمیت محیط حمایتی و ساختاری که در آن انجام شد، تأکید کردند.
بسیاری از افراد بیش از دو ماه پس از مصرف سیلوسایبین، تأثیرات دگرگون‌کننده‌ای را بر زندگی و رفاه خود توصیف کردند و برای مقابله با سرطان احساس آمادگی بهتری داشتند.
