روسیه و چین با موفقیت ارتباط کوانتومی را ازطریق ماهواره آزمایش کردند. آنها برای این منظور از ماهواره کوانتومی چین استفاده کردند.
بهگزارش تکناک، بعد از دموهای اخیر ارتباط کوانتومی با استفاده از فیبرنوری زیردریایی، دانشمندان روسیه و چین با موفقیت ارتباط کوانتومی را ازطریق ماهواره آزمایش کردند. در این آزمایش، از ماهواره کوانتومی چین موسوم به Mozi بهره گرفته شد و دو کشور پایههای ارتباطی برای شبکههای پیشرفته ارتباطی رمزگذاریشده را فراهم کردند که از دید غربیها (احتمالاً برای کشورهای متحد در قالب گروه BRICS) محافظت شدهاند.
طبق اطلاعات منتشرشده در روزنامه South China Morning Post، این آزمایش از ایستگاه زمینی نزدیک به مسکو در روسیه به ایستگاهی دیگر در نزدیکی اورومچی در چین انجام شد و مسافتی بیش از 3,800 کیلومتر را پوشش داد.
تامزهاردور مینویسد ماهوارهای که برای دستیابی به این ارتباط کوانتومی استفاده شد، Mozi یا Micius نام دارد و از سال 2016 در مدار واقع است و عمدتاً دانشگاه علوم چین آن را مدیریت میکند. همکاری با دانشمندان روس در سال 2020 آغاز شد. سپس در مارس 2023، با استفاده از کلیدهای رمزنگاری از Mozi برای توزیع دو پیام رمزگذاریشده آزمایش کامل ارتباط کوانتومی بین دو ایستگاه زمینی انجام شد.
پیامهای رمزگذاریشده استفادهشده در آزمایش مارس 2023 نسبتاً بیخطر بودند. قبل از اینکه بیشازحد هیجانزده شوید، این پیامها فقط نقلقول از موزی، فیلسوف چینی و معادلهای از فیزیکدان اهل شورروی، لِف لاندائو بودند. در آزمایش «چرخه کامل» ارتباط کوانتومی اخیر در 14 دسامبر 2023 نیز چندین تصویر رمزگذاریشده با استفاده از کلیدهای کوانتومی (احتمالاً بیخطر) استفاده شدند.
برای کسانی که با این موضوع آشنا نیستند، باید بگوییم که عبارت «ارتباط کوانتومی» به ارتباط ازطریق کیوبیتها اشاره میکند. کیوبیتها مانند بیتهای سنتی، میتوانند شامل اطلاعات دودویی باشند. بااینحال، کیوبیتها دربرابر تداخل خارجی بسیار شکننده هستند؛ بهطوریکه برای کامپیوتر کوانتومی بسیار آسان است تا بفهمد که آیا کیوبیتها رهگیری شدهاند یا بهنحوی تداخل پیدا کردهاند.
ارتباطات کوانتومی حداقل در تئوری، با بهرهگیری از مکانیک کوانتومی برای ایجاد رمزگذاری شکستناپذیر بدون تشخیص، ایمنترین شکل انتقال دادهها است. محدودیتهای اصلی آن شامل پذیرش و تکامل محدود محاسبات کوانتومی و ضعفهای بنیادی در فناوریهای فعلی انتقال کیوبیت است.
با ارسال بیتها یا بایتهای معمولی، بهآسانی میتوانیم ارتباطات جهانی را برقرار کنیم؛ اما این کار با استفاده از کیوبیتهای آسیبپذیرتر بسیار سختتر است؛ زیرا بهطور کلی به تجزیهوتحلیل حساستر هستند. ازآنجاکه دامنههای بینالمللی اکنون بهوضوح در محدوده امکان قرار دارند، پیشرفتهایی مانند این ممکن است ما را بهسمت آیندهای از شبکههای ارتباطی کوانتومی سوق دهد.
باوجوداین، آزمایش ارتباطی درنهایت فقط دو تصویر ثابت معمولی بود. درحالحاضر، نمیدانیم که ارتباط کوانتومی چه تواناییهایی در تماس ویدئویی در واقعیت خواهد داشت. بااینهمه، در سال 2017 آزمایش تماس صوتی بین چین و اتریش انجام شده است که ارتباط کوانتومی با پهنای باند وسیع را در آینده میتواند اجرایی کند.
اگرچه ارتباطات کوانتومی بالاخره روی فیبرنوری زیردریایی و ارتباطات ماهوارهای دردسترس خواهند بود که بسیار تحسینبرانگیز است، بهاحتمال زیاد برای مدت طولانی به روش اساسی ارتباطات برای هیچ مصرفکننده یا کسبوکار یا کشوری تبدیل نخواهد شد. بااینحال، آینده نزدیک محاسبات کوانتومی هنوز ممکن است پر از شگفتانه باشد. الکسی فدوروف از دانشگاه علوم و فناوری ملی روسیه و مرکز کوانتومی روسیه میگوید:
شبکههای ارتباطی کوانتومی میتوانند در بسیاری از کاربردها مفید باشند؛ اما درحالحاضر، سیستمهای کوانتومی بهترین استفاده را در تحقیقات علمی خواهند داشت.
اگرچه این فناوری در حال توسعه است، بهنظر میرسد که باید زمان بگذرد تا از آن بهطور گسترده برای اهداف واقعی استفاده شود. بااینحال، فدوروف از علاقه به محاسبات کوانتومی در بخش مالی روسیه و حتی امکان وجود شبکه ارتباطی کوانتومی بین کشورهای BRICS (برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقایجنوبی) در آینده سخن گفته است.