بر اساس تحقیقات انجام شده، بازی ویدیویی تتریس می‌تواند به کاهش شدت استرس و تعداد فلش‌بک‌های پس از سانحه (PTSD) کمک کند.
به گزارش تکناک، این روش درمانی مبتنی بر مشغول نگه داشتن ذهن با فعالیت‌های بصری-فضایی است، که می‌تواند جلوی تثبیت خاطرات دردناک را بگیرد و بازی Tetris امکان دارد یک ابزار مؤثر برای کاهش فلش‌بک‌های پس از سانحه باشد.
مطالعه انجام‌شده توسط پژوهشگران دانشگاه اوپسالا، خبر خوبی برای میلیون‌ها نفر در سراسر جهان است که با این وضعیت زندگی می‌کنند، که از جمله آنها کهنه‌سربازان نظامی و کارکنان حوزه بهداشت و درمان هستند.
ایده استفاده از تتریس برای کاهش فلش‌بک‌های PTSD جدید نیست و این زاویه خاص از سال ۲۰۰۹ مورد بررسی قرار گرفته است.
در آن زمان، امیلی هولمز، که اکنون استاد دانشگاه اوپسالا است، شروع به بررسی این موضوع کرد که آیا این بازی می‌تواند به عنوان یک مداخله اولیه برای افرادی که در معرض تروما قرار گرفته‌اند، مفید باشد.
در مطالعه‌ای که هولمز ۱۵ سال قبل انجام داد، شرکت‌کنندگانی که بلافاصله پس از تماشای یک فیلم تروماتیک، تتریس بازی کردند تجربه فلش‌بک‌های کمتری داشتند، نسبت به افرادی که پس از نمایش فیلم فقط نشسته بودند.
اگرچه نتایج امیدوارکننده بود، اما این مطالعه کوچک و با تنها ۴۰ شرکت‌کننده در یک محیط بسیار کنترل‌شده انجام شد.
آخرین مطالعه شامل ۱۶۴ کارمند بهداشت و درمان در سوئد بود، که با بیماران مبتلا به COVID-19 کار می‌کردند و در معرض تروماهای مرتبط با کار قرار داشتند. این مطالعه در طول همه‌گیری، بین سپتامبر ۲۰۲۰ و آوریل ۲۰۲۲ انجام شد و نتایج شگفت‌انگیز بود.
در پیگیری پنج هفته‌ای با شرکت‌کنندگان که به طور متوسط ۱۵ فلش‌بک در هفته تجربه می‌کردند، افرادی که در گروه تحت کنترل بودند و فقط به رادیو گوش می‌دادند، به طور متوسط پنج فلش‌بک ناشی از تروما را در هفته گزارش کردند، اما افرادی که تتریس بازی می‌کردند، تنها یک فلش‌بک داشتند.
همچنین گروه آزمایشی که تتریس بازی کردند، گزارش دادند که شش ماه پس از درمان، تنها نیمی از فلش‌بک‌ها را نسبت به گروه تحت کنترل تجربه کردند.
هولمز در گذشته فرض کرده بود که تتریس می‌تواند با اختلال در تصاویر ذهنی ناکارآمد (مانند خاطرات مزاحم مبتنی بر تصاویر از وقایع نامطلوب) با استفاده از حافظه بصری-فضایی، این فلش‌بک‌ها را کاهش دهد.
این فرضیه در مطالعات قبلی او تحقق یافت، جایی که افراد بلافاصله پس از قرار گرفتن در معرض مواد تروماتیک، تتریس بازی کردند.
این مطالعه اخیر فراتر رفته است و ثابت می‌کند که این بازی می‌تواند از بروز مجدد خاطرات مزاحم در طولانی‌مدت جلوگیری کند.
تتریس چگونه جلوی فلش‌بک‌های پس از سانحه را می‌گیرد؟
تتریس نیاز به استفاده از مهارت استدلال فضایی به نام چرخش ذهنی دارد، جایی که شما تصویر بصری یک شیء را در ذهن خود می‌چرخانید تا آن را از زوایای مختلف ببینید.
وقتی بازی تتریس به شما مجموعه‌ای بی‌پایان از آجرها با پیکربندی‌های مختلف ارائه می‌دهد، شما باید بفهمید که چگونه این آجرها را بچرخانید و در مکان مناسب روی صفحه قرار دهید تا یک خط افقی ایجاد و آن را پاک کنید.
حالا بیایید درباره مغز شما صحبت کنیم. پژوهشگرانی که در این زمینه کار کرده‌اند، معتقد هستند که مغز ظرفیت محدودی برای حافظه بصری دارد.
همچنین مشخص شده است که مشغول کردن منابع حافظه با یک وظیفه بصری-فضایی همزمان، وضوح و تأثیر احساسی تصاویر ذهنی مانند فلش‌بک‌های پس از سانحه را کاهش می‌دهد.
اینجا است که تتریس وارد می‌شود. با نیاز به چرخش ذهنی، این بازی نمونه‌ای از یک وظیفه بصری-فضایی است که فرض می‌شود با همان منابع شناختی که تصاویر ذهنی مزاحم را پشتیبانی می‌کنند، رقابت می‌نماید.
این آزمایش اخیر نشان می‌دهد که تتریس می‌تواند به طور مؤثر با تنها ۲۰ دقیقه بازی، فلش‌بک‌ها را برای مدت طولانی کاهش دهد.
این برای یک درمان که می‌تواند با استفاده از یک منبع رایگان (شما می‌توانید تتریس را به صورت آنلاین و بدون هزینه بازی کنید)، در مدت زمان کوتاه و یک جلسه هدایت‌شده انجام شود، بسیار خوب است.
همچنین هولمز امیدوار است که این نوع مداخله حتی بتواند به عنوان یک اقدام پیشگیرانه عمل کند.
او توضیح داد: «دید من این است که روزی بتوانیم ابزاری برای افرادی مانند کارکنان بهداشت و درمان پس از رویدادهای تروماتیک فراهم کنیم تا به پیشگیری و درمان علائم اولیه PTSD کمک کند، یعنی یک واکسن ذهنی، به همان روشی که در حال حاضر علیه برخی بیماری‌های عفونی جسمی انجام می‌دهیم.»
این تحقیق در مجله BMC Medicine منتشر شده است.
