فناوری موقعیت‌یابی مبتنی‌بر سیگنال تلویزیونی (BPS) به‌عنوان جایگزینی برای GPS در شرایط بحرانی آزمایش شده است.
به گزارش تکناک، در نمایشگاه انجمن ملی پخش‌کنندگان آمریکا (NAB)، پیشرفت‌های اخیر در توسعه سیستم موقعیت‌یابی مبتنی‌بر سیگنال تلویزیون (BPS) معرفی شد. این سیستم می‌تواند به‌عنوان پشتیبان یا منبع تأییدکننده‌ای برای سامانه جهانی موقعیت‌یابی (GPS) عمل کند. گزارش‌ها از CNX Software نشان می‌دهند که BPS با بهره‌گیری از زیرساخت‌های موجود پخش دیجیتال تلویزیونی، در حال طی مراحل آزمایشی است.
تامزهاردور می‌نویسد که در حالی که GPS برای بسیاری از کاربران دستگاه‌های هوشمند قابل‌حمل به‌اندازه اتصال وای‌فای یا موبایل ضروری است، به این سامانه ماهواره‌ای همیشه نمی‌توان اتکا کرد. بروز اختلال در سیگنال‌های GPS به‌واسطه عوامل مخرب، به‌ویژه در مناطق حساس مانند دریای بالتیک و دریای سیاه و شرق مدیترانه گزارش شده است. در مقابل، اوکراین نیز از فریب GPS برای مقابله با حملات پهپادی روسیه بهره برده است.
با تضعیف اعتماد به GPS، نیاز به فناوری جایگزین یا مکمل بیشتر احساس میشود. در این میان، آنتن‌های پخش دیجیتال که به‌طور گسترده در سراسر کشورها نصب شده‌اند، می‌توانند نقش نجات‌دهنده‌ای ایفا کنند. فناوری موقعیت‌یابی مبتنی‌بر سیگنال تلویزیون از سیگنال‌های تلویزیونی برای تأمین داده‌های زمانی و موقعیت استفاده می‌کند؛ البته این سیستم به سیگنال‌های خاص ATSC 3.0 (نسل جدید تلویزیون دیجیتال) نیاز دارد.
BPS با افزودن یک فریم به خروجی سیگنال ATSC، دقت زمانی حدود ۱۰۰ نانوثانیه ارائه می‌دهد که هرچند از GPS (با دقت ۱۰ نانوثانیه) کندتر است، برای بسیاری از کاربردها راضی‌کننده خواهد بود. برای دستیابی به موقعیت‌یابی BPS، حضور در محدوده‌ی چهار فرستنده الزامی است و حتی در آن صورت نیز دقت آن حدود شعاع ۱۰۰ متری خواهد بود.
براساس گزارش‌ها، BPS در حال گذر از مرحله چهارم از شش فاز توسعه است و انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۷ دقت زمانی مبتنی‌بر ATSC 3.0 در دسترس عموم قرار گیرد. تا سال ۲۰۲۹ نیز، امکان بهره‌گیری از BPS به‌عنوان فناوری موقعیت‌یابی مکمل فراهم خواهد شد؛ البته برای استفاده از این سیستم، گیرنده‌های خاصی نیاز است.
گرچه آمار و ارقام BPS در برابر GPS چندان چشمگیر نیست، کاربرد آن برای تأیید داده‌های موقعیت‌یابی ارزشمند است. استفاده مجدد از زیرساخت‌های فعلی نیز مزیتی اقتصادی و عملیاتی به شمار می‌آید. در‌حال‌حاضر، حدود ۷۵ درصد از خانوارهای آمریکایی می‌توانند سیگنال‌های ATSC 3.0 را دریافت کنند و این پوشش به‌تدریج گسترش خواهد یافت.
در دیگر مناطق جهان، استانداردهایی مانند DVB-T یا DVB-T2 رایج‌اند. هرچند هنوز مشخص نیست امکان افزودن داده‌های موقعیت‌یابی به این سیگنال‌ها وجود دارد یا خیر، کشورهایی مانند روسیه می‌توانند به ترکیب DVB-T با سیستم Glonass خود فکر کنند. در این بین، اروپا نیز شاید به توسعه گزینه‌ای غیرماهواره‌ای برای پشتیبان‌گیری از سامانه Galileo تمایل پیدا کند.
