پژوهشگران با استفاده از واقعیت مجازی و تحریک الکتریکی غیرتهاجمی مغز، موفق به بهبود حافظه فضایی در افراد سالم شده‌اند.
به گزارش تکناک، حافظه فضایی همان نوع حافظه‌ای است که به شما کمک می‌کند محل قرار دادن کلیدهای ماشین را به یاد بیاورید. این روش جدید بدون نیاز به دارو یا جراحی، پتانسیل زیادی برای درمان کاهش عملکرد ذهنی به دلیل بیماری یا آسیب دارد.
با افزایش سن، توانایی ما در استفاده از حافظه فضایی کاهش می‌یابد. اختلالات تخریب‌کننده عصبی مانند زوال عقل نیز می‌توانند این توانایی را تحت تأثیر قرار دهند. در یک مطالعه جدید، محققان دانشگاه EPFL سوئیس، تحریک الکتریکی غیرتهاجمی مغز مربوط به حافظه فضایی را با واقعیت مجازی ترکیب کردند تا تأثیر آن بر بهبود توانایی مسیریابی در افراد سالم را بررسی کنند.
فریدهلم هومل، یکی از محققان این مطالعه گفت: «با پیدا کردن روشی برای بهبود حافظه فضایی بدون جراحی یا دارو، ما به نگرانی جدی جمعیت زیادی از افراد مسن، بیماران دارای مشکلات مغزی و افرادی که تحت تأثیر زوال عقل هستند، پاسخ می‌دهیم.»
در این آزمایش، چهار الکترود روی سر افراد سالم قرار گرفت تا هیپوکامپ و ساختارهای عمیق آنتورینال مغز را تحریک کنند، که برای حافظه فضایی ضروری هستند.
این تکنیک، تحریک الکتریکی تداخلی زمانی ترانس کرانیال (tTIS) نام دارد و بدون ایجاد ناراحتی برای بیمار، پالس‌های غیرتهاجمی به مغز می‌فرستد.
سپس شرکت‌کنندگان با عینک‌های VR در یک محیط مجازی حرکت کردند و نقاط کلیدی را به خاطر سپردند. این آزمایش داخل دستگاه fMRI انجام شد، که فعالیت مغز را به صورت لحظه‌ای ضبط می‌کرد.
النا بیناتو، یکی از محققان این مطالعه بیان کرد: «وقتی تحریک الکتریکی اعمال شد، ما بهبود واضحی در زمان یادآوری شرکت‌کنندگان مشاهده کردیم. این مشاهده ما را به این باور می‌رساند که با تحریک هیپوکامپ، ما انعطاف‌پذیری مغز را به طور موقت افزایش می‌دهیم، که وقتی با آموزش در یک محیط مجازی ترکیب شود، باعث مسیریابی فضایی بهتری خواهد شد.»
محققان می‌گویند یافته‌های آنها نشان می‌دهد که این روش به عنوان یک درمان غیرتهاجمی برای بیماران با اختلالات ذهنی پس از آسیب مغزی تروماتیک (TBI) یا زوال عقل، بسیار امیدوارکننده است.
اولاف بلانک، یکی دیگر از محققان این مطالعه عنوان کرد: «ترکیب tTIS، واقعیت مجازی و fMRI یک روش نوآورانه و کنترل‌شده برای مطالعه پاسخ مغز به تحریک و تأثیر آن بر عملکردهای ذهنی ارائه می‌دهد. ما در بلندمدت، این روش را در راستای توسعه درمان‌های هدفمند برای بیماران دارای اختلالات ذهنی و بهبود غیرتهاجمی حافظه و توانایی‌های مسیریابی به کار خواهیم گرفت.»
این مطالعه در مجله Science Advances منتشر شده است.
