احتمال دارد اصطلاحاتی مانند «رم گسترده»، «رم پلاس» یا «رم مجازی» در گوشی‌های اندرویدی را شنیده باشید. اصطلاحات جادویی که مدعی افزایش حافظه گوشی بدون ارتقای آن هستند، اما باید دید این ادعا تا کجا حقیقت دارد.
به گزارش سرویس فناوری تکناک، در واقع رم گسترده یک رم فیزیکی نیست، بلکه ترفندی نرم‌افزاری و هوشمند است که از فضای ذخیره گوشی برای شبیه‌سازی رم اضافی استفاده می‌کند و یک فضای ذخیره‌سازی موقت برای برنامه‌های کمتر استفاده شده مهیا می‌سازد.
روش کار به این صورت است که وقتی یک برنامه اجرا می‌شود، گوشی به صورت خودکار آن را از محل ذخیره کندتر به رم سریع‌تر منتقل می‌کند تا سریع‌تر به آن دسترسی داشته باشد. به همین دلیل است که داشتن رم اغلب باعث عملکرد روان‌تر و انجام بهتر چند وظیفه می‌شود.
رم گسترده بخشی از فضای ذخیره‌سازی گوشی را گرفته و به تقلید از رفتار رم از آن استفاده مجدد می‌کند. این مانند ایجاد یک پارکینگ موقت برای داده‌های کمتر استفاده شده برنامه‌ها است.
گسترش حافظه مجازی هرچند مانند رم سریع نیست، اما می‌تواند به جلوگیری از تخلیه کامل برنامه‌ها هنگام جابه‌جایی بین آنها کمک کند و در نتیجه زمان بارگذاری را کاهش دهد و پاسخگویی را بهبود بخشد.
رم گسترده در بیشتر گوشی‌های اندرویدی به صورت پیش‌فرض وجود دارد و می‌توان آن را در بخش تنظیمات فعال کرد و در حقیقت در زمان پر بودن رم اصلی همانند منطقه آماده باش برای برنامه‌هایی است که کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند.
رم گسترده علاوه بر آنکه محل ذخیره برنامه‌هایی است که به تازگی اجرا شده‌اند، مانع از حذف این برنامه‌ها در زمان پر بودن رم واقعی می‌شود و تأثیر به‌سزایی در سرعت بخشیدن اجرای مجدد آنها در صورت رجوع دوباره دارد.
باید توجه داشت هر چند رم گسترده تأثیر زیادی بر بهبود عملکرد برنامه‌ها دارد، اما یک راه‌حل جادویی نیست، چرا که همچنان از رم واقعی کندتر می‌باشد و شاید در اجرای برخی برنامه‌های پرطرفدار و چند وظیفه، عملکرد مناسب و روانی از خود نشان ندهد.
فهرست مطالب
محدودیت‌های رم گسترده
رم گسترده جایگزینی برای رم فیزیکی نیست. برنامه‌ها به صورت مستقیم از آن اجرا نمی‌شوند، بلکه یک منطقه نگهداری موقت برای برنامه‌هایی است که کمتر اجرا می‌شوند.
از آنجایی که فضای ذخیره به مراتب کندتری از رم واقعی دارد، استفاده از آن می‌تواند به ویژه برای کارهای سنگین مانند بازی یا ویرایش ویدیو، سرعت گوشی را کاهش دهد.
جابه‌جایی مداوم داده‌ها بین فضای ذخیره و رم می‌تواند باعث ایجاد تأخیر و افت فریم قابل توجهی شود.
علاوه بر این، رم گسترده فشار زیادی بر محل ذخیره گوشی که عمر محدودی دارد وارد می‌کند. این کار باعث می‌شود که فضای موجود برای فایل‌ها و برنامه‌ها به دلیل استفاده بخشی از محل ذخیره در راستای حافظه مجازی کاهش پیدا کند.
در نتیجه با وجود اینکه رم گسترده می‌تواند در سناریوهای خاص مفید باشد، اما یک راه‌حل جادویی برای افزایش عملکرد نیست.
افزایش عملکرد حافظه فراتر از رم گسترده
جدا از رم گسترده می‌توان برای بهینه‌سازی واقعی عملکرد حافظه گوشی راهکاری دیگری را نیز در نظر گرفت، که شامل موارد زیر است:
- بستن برنامه‌های بدون استفاده: بستن مرتب برنامه‌هایی که استفاده نمی‌شوند، می‌تواند رم را آزاد کند.
- حذف برنامه‌های غیرضروری: حذف برنامه‌هایی که دیگر استفاده نمی‌شوند، می‌تواند به طور قابل توجهی فضای حافظه گوشی را کاهش دهند.
- محدود کردن فعالیت پس‌زمینه: محدود کردن اجرای برنامه‌ها در پس‌زمینه برای صرفه‌جویی در منابع کاربرد دارد.
- پاک کردن حافظه پنهان (Cash) برنامه‌ها: داده‌های کش انباشته شده باعث کندی گوشی می‌شوند و پاک کردن منظم کش برنامه‌ها می‌تواند مفید باشد.
- غیرفعال کردن ویژگی‌های غیرضروری: ویژگی‌هایی مانند والپیپرهای زنده، تم‌های متحرک و ویجت‌ها، مصرف بیش از حد رم را به دنبال دارند.
- تنظیم انیمیشن‌ها: با کاهش سرعت انیمیشن‌ها گاهی اوقات می‌توان عملکرد را بهبود بخشید.
- اولویت‌بندی برنامه‌ها: به منظور بارگذاری سریع‌تر برنامه‌ها از قابلیت‌های داخلی گوشی برای اولویت دادن به برنامه‌های خاص استفاده کنید.
- به‌روزرسانی منظم گوشی: به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری اغلب شامل بهینه‌سازی عملکرد می‌شوند.
نکات مهمی نیز برای بهینه‌سازی رم گوشی وجود دارند، که عبارت‌انداز:
- استفاده از لانچر سبک: برخی از لانچرها نسبت به سایرین، منابع کمتری مصرف می‌کنند.
- اجتناب از ویجت‌های سنگین: ویجت‌ها حافظه رم را اشغال می‌کنند، بنابراین استفاده از آنها را باید محدود کرد.
- استفاده از برنامه تقویت حافظه: استفاده از برخی برنامه در بهینه‌سازی مصرف حافظه، هرچند محدود مؤثر است.
- راه‌اندازی مجدد گوشی: یک راه‌اندازی مجدد ساده اغلب تأثیر به‌سزایی در بازسازی حافظه گوشی دارد.
در آخر باید به این نکته توجه داشت که بهبود عملکرد و بهینه کردن روند اجرای برنامه‌ها هیچ‌گاه جایگزین حافظه فیزیکی نخواهد شد، به همین دلیل برای اطمینان از عملکرد باید از دستگاهی که رم کافی دارد استفاده کرد.
