یک تحقیق جدید نشان می‌دهد استامینوفن که پرمصرف‌ترین مسکن جهان است، ممکن است باعث افزایش رفتارهای پرخطر در افراد شود.
به گزارش تکناک، پژوهشی جدید نشان می‌دهد داروی مسکن پرمصرف استامینوفن (پاراستامول) ممکن است باعث افزایش تمایل افراد به رفتارهای پرخطر شود. این دارو که میلیون‌ها نفر آن را برای تسکین درد مصرف می‌کنند، ممکن است توانایی افراد در ارزیابی ریسک را کاهش دهد و باعث تصمیم‌گیری‌های جسورانه‌تری شود.
استامینوفن (با نام‌های تجاری مانند Tylenol و Panadol) یکی از پرمصرف‌ترین داروهای جهان و ایالات متحده است. اما بر اساس یک مطالعه علمی از دانشگاه ایالتی اوهایو، این مسکن محبوب ممکن است تأثیراتی فراتر از تسکین درد داشته باشد و باعث کاهش احساس ترس و افزایش ریسک‌پذیری شود.
فهرست مطالب
احساس خطر کمتر در موقعیت‌های پرریسک
بالدوین وی، سرپرست این تحقیق، می‌گوید: به نظر می‌رسد استامینوفن احساسات منفی افراد را هنگام مواجهه با موقعیت‌های پرخطر کاهش می‌دهد.
با توجه به اینکه تقریباً یک‌چهارم جمعیت آمریکا هر هفته این دارو را مصرف می‌کنند، این تغییرات در درک ریسک می‌تواند پیامدهایی گسترده برای جامعه داشته باشد.
تأثیرات روانی کمتر شناخته‌شده‌ی استامینوفن
استامینوفن فقط روی درد فیزیکی اثر نمی‌گذارد، بلکه ممکن است احساسات، همدلی و عملکردهای مغزی را نیز کاهش دهد یا سرعت آنها را کم کند.
این تحقیق به سایر تحقیق‌هایی می‌پیوندد که نشان داده‌اند استامینوفن نه تنها درد بدن را تسکین نمی‌دهد، بلکه ممکن است بر احساسات و رفتارهای اجتماعی ما هم تأثیر بگذارد. این دارو می‌تواند باعث کاهش همدردی با دیگران، کم شدن واکنش‌های عاطفی و حتی تغییر در عملکردهای مغزی شود.
به‌بیان ساده‌تر، مصرف این دارو ممکن است توانایی ذهنی ما را برای درک و ارزیابی خطرات تضعیف کند، هرچند این تأثیرات هنوز در حد فرضیه هستند و به تحقیقات بیشتری نیاز دارند.
در این تحقیق که روی بیش از ۵۰۰ دانشجوی دانشگاه انجام شد، شرکت‌کنندگان به‌صورت تصادفی دوزی ۱۰۰۰ میلی‌گرمی از استامینوفن یا دارونما دریافت کردند (همان دوز رایج برای بزرگسالان). سپس از آنها خواسته شد در یک بازی کامپیوتری، با باد کردن یک بادکنک فرضی، پول مجازی کسب کنند.
قانون بازی ساده بود: هر بار باد کردن بادکنک، پول بیشتر؛ اما اگر بادکنک می‌ترکید، پول از دست می‌رفت. این تمرین، معیاری برای ارزیابی ریسک‌پذیری بود.
افرادی که استامینوفن مصرف کرده بودند، بادکنک را بیشتر باد کردند و بیشتر نیز بادکنک ترکاندند، یعنی ریسک بیشتری کردند. گروهی که دارونما مصرف کرده بودند، محتاط‌تر عمل کردند.
بالدوین وی گفت: افراد محتاط معمولاً چند بار بادکنک را باد می‌کردند و بعد دیگر این کار را انجام نمی‌دادند. اما آن‌هایی که استامینوفن مصرف کرده بودند، نگرانی کمتری نسبت به ترکیدن بادکنک داشتند و به ریسک کردن ادامه می‌دادند.
نتایج آزمایش‌های دیگر
علاوه بر بازی بادکنک، شرکت‌کنندگان در دو آزمایش دیگر نیز شرکت کردند. در این آزمایش‌ها، شرکت‌کنندگان باید میزان ریسک در موقعیت‌های زیر ارزیابی می‌کردند:
- شرط‌بندی درآمد یک روز روی مسابقه ورزشی
- بانجی جامپینگ از روی یک پل بلند
- رانندگی بدون بستن کمربند ایمنی
در این آزمایش‌ها، مصرف‌کنندگان استامینوفن، ریسک این موقعیت‌ها را کمتر از گروه مصرف‌کننده دارونما ارزیابی کردند.
آیا باید نگران شویم؟
هرچند این تحقیق در محیط آزمایشگاهی انجام شده و لزوماً بازتاب‌دهنده رفتار افراد در دنیای واقعی نیست، اما یافته‌ها نشان می‌دهد که رابطه‌ای میان مصرف استامینوفن و افزایش رفتارهای پرریسک وجود دارد، حتی اگر این تأثیرات جزئی باشد.
محققان می‌گویند ممکن است استامینوفن با کاهش اضطراب ناشی از تصمیم‌گیری‌های سخت، بر انتخاب‌های ما تأثیر بگذارد.
هنگامی که اندازه بادکنک زیاد می‌شد، افرادی که دارونما مصرف کرده بودند، دچار اضطراب می‌شدند و بازی را متوقف می‌کردند. اما استامینوفن ممکن است این اضطراب را کاهش دهد و منجر به ادامه رفتار پرخطر شود.
نتیجه‌گیری و نیاز به تحقیقات بیشتر
گرچه استامینوفن هنوز هم یکی از داروهای اساسی و ضروری جهان محسوب می‌شود (و در فهرست سازمان جهانی بهداشت نیز قرار دارد)، اما این تحقیق نشان می‌دهد که تأثیرات روانی و رفتاری داروهای بدون نسخه باید بیشتر بررسی شود.
بالدوین وی در پایان گفت: ما واقعاً نیاز به تحقیقات بیشتر داریم تا بفهمیم داروهای بدون نسخه‌ای مثل استامینوفن چگونه بر انتخاب‌ها و رفتارهای ما تأثیر می‌گذارند.
