تحقیقات جدید نشان می‌دهد که قدیمی‌ترین شهر جهان ممکن است در بین‌النهرین نباشد و بر اساس شواهد جدید این مراکز شهری باستانی در اوکراین شکل گرفته‌اند.
به گزارش تکناک، شواهد باستان‌شناسی بیانگر این است که شهرهای بسیار قدیمی در سایر نقاط جهان وجود داشته‌اند، از جمله مناطقی مانند: ترکیه که شهرهایی چون «چاتال‌هویوک» به عنوان یکی از نخستین سکونتگاه‌های شهری شناخته می‌شود. این یافته‌ها چالش‌هایی برای نظریات قدیمی در مورد آغاز تمدن شهری ایجاد کرده‌اند.
این تحقیقات باستان‌شناسی نه تنها منشأ شهرها را به زمان‌های دورتر می‌برد، بلکه به گفته Euromaidan Press، بحث‌های داغی درباره سازمان اجتماعی اولیه، پایداری و تعریف یک شهر به وجود می‌آورد.
در یک انتشار اخیر توسط روزنامه سوئیسی Neue Zürcher Zeitung، محققان بقایای شگفت‌انگیزی را توصیف می‌کنند که امکان دارد بزرگ‌ترین شهر جهان باشد، که امروزه تنها از طریق سایه‌های هوایی و قطعات پراکنده سفال قابل تشخیص است.
این منطقه در اوکراین به ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد بازمی‌گردد و آن را به قدیمی‌ترین سکونتگاه شهری کشف‌شده تبدیل می‌کند.
قدیمی‌ترین شهرهای روی زمین
جوزف مولر، باستان‌شناس دانشگاه کیل، از سال ۲۰۱۱ به تحقیق درباره این سکونتگاه‌های عظیم در اوکراین پرداخته و بر اساس تحقیقات بنیادی از دهه ۱۹۶۰ کار خود را آغاز کرده است.
یک توپولوژیست نظامی اولین بار بیش از ۲۵۰ منطقه با الگوهای گیاهی جالب، مانند تشکیل‌های متحدالمرکز، که به شدت به ساخت و ساز انسانی اشاره داشتند، شناسایی کرد.
با وجود این، از دهه ۱۹۷۰ دانشمندان اوکراینی یک کمپین تحقیقاتی را آغاز کردند که نیاز به استراتژی خلاقانه داشت، چرا که حفاری یک منطقه به این اندازه دشوار و غیرقابل انجام بود.
با استفاده از تکنیک‌های ژئومغناطیسی، محققان ساختارهایی را در زیر سطح زمین یافتند و مناطق مگاسایت تریپیل را که بیش از ۱۰۰ هکتار وسعت داشتند، شناسایی کردند.
این یافته‌ها فرضیات قبلی که شهرنشینی را بعدها در تاریخ بشر قرار داده بود، به چالش می‌کشند.
سکونتگاه‌های اوکراینی نشان می‌دهند که تعداد زیادی از مسکن‌ها و به تبع آن شهرها، بین پایان عصر حجر و ظهور عصر برنز وجود داشته‌اند.
این یافته‌ها همه‌ی آنچه را که باستان‌شناسان فکر می‌کردند می‌دانند، تغییر می‌دهد. شاید انسان‌ها شهرها را قبل از آنکه فکر کنیم، ساخته‌اند.
مگاسایت‌های تریپیل، که به عنوان اولین شهرهای برنامه‌ریزی شده شناخته می‌شوند، هیچ شباهتی به مراکز شهری مدرن نداشتند.
به گفته خبرگزاری U-krane، آنها دایره‌ای یا بیضی شکل بودند و سازماندهی خانه‌ها به صورت حلقه‌های متحدالمرکز بوده است، که با بلوارها یا راهروهای وسیع قطع می‌شدند.
روزنامه سوئیسی NZZ در این باره می‌گوید که اینها اولین شهرهای برنامه‌ریزی شده بشریت می‌باشند و از نظر اندازه از موناکو بزرگ‌تر و با پارک مرکزی نیویورک قابل مقایسه هستند.
شواهد محققان را به این باور می‌رساند که خانه‌ها از چوب و خاک رس ساخته شده بودند و امکان دارد در یک درگیری باستانی سوخته باشند. با وجود این، هیچ قبرستانی پیدا نشده است.
مولر در این باره بیان کرد: «قبرستان که بازتابی از ساختارهای اجتماعی است در اینجا وجود ندارد. اگر قبرها به شکلی که برای باستان‌شناسان قابل تشخیص باشد علامت‌گذاری نشده‌اند، به این معنا نیست که در این منطقه آیینی برای مردگان وجود نداشته است.»
جامعه‌ای پر از رمز و راز
در نهایت، این مناطق باستان‌شناسان را با سؤالات بیشتری نسبت به پاسخ‌ها مواجه می‌کنند. جالب‌ترین سؤال این می‌باشد که چه دلیلی این مردم باستانی را به تجمع در چنین مراکز شهری بزرگی واداشته است، به جای اینکه در جوامع کوچک‌تر باقی بمانند؟
جامعه‌ای که این مناطق بزرگ را ساخته و در آنها زندگی کرده است، موضوع بحث‌های شدید بین باستان‌شناسان می‌باشد، اما این جامعه حدود ۳۶۰۰ سال قبل از میلاد به دلایل مرموزی ناپدید شدند.
در حال حاضر، یک شکاف زمانی عجیب بین خط زمانی این مگاسایت‌ها و شهر بزرگ بعدی در اوکراین وجود دارد، بنابراین در طول این ۳۰۰۰ سال برای قدیمی‌ترین شهر جهان چه اتفاقی رخ داده است؟
